Ταξίδι Τουρκία – Ιράκ: Β' ανταπόκριση

Η… αντι-lockdown εμπειρία!
10/5/2021

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης συνεχίζει το "Anatolia Trip 2021", αφήνοντας πίσω του την Τουρκία, για να μπει στο Ιράκ! Ταξιδεύοντας στα μονοπάτια της αρχαίας, αλλά και της πολύ πρόσφατης, Ιστορίας, μας μεταφέρει "άρωμα και γεύση" από έναν κόσμο πολύ διαφορετικό από τον δικό μας, στην δεύτερη ανταπόκρισή του.

"Κι από την Τουρκία του ολικού lockdown, η γκρι Yamaha Tracer 700 με "έβαλε" κατόπιν στο Ιράκ της χαλαρής κορωνοϊο–κατάστασης (μόλις το 50% φορούσε μάσκα). Η βίζα εισόδου που μπήκε στο διαβατήριο μού επέτρεπε να κινηθώ μόνο στη επικράτεια της αυτόνομης περιοχής του Ιρανικού Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ). Περίπτωση να βάλω ρόδα στο Κεντρικό και Νότιο Ιράκ με ενημέρωσαν πως δεν υπήρχε

Το πρόγραμμα των επόμενων 5 ημερών περιελάμβανε γνωριμία με τις πόλεις Erbil και Sulaymaniyah, επίσκεψη στην μονή Dair Mar Matti (ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μοναστήρια της περιοχής) και μετάβαση στο υποβλητικό μνημείο της κωμόπολης Halabja (80 χλμ. νότια της Sulaymaniyah), που ήταν αφιερωμένο στην μνήμη των 6.800 άμαχων Κούρδων, τους οποίους εξόντωσε ο Σαντάμ Χουσεΐν εξαπολύοντας επίθεση με χημικά (16/3/1988).

Στην Erbil των 2.000.000 κατοίκων, που θεωρείται η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, τις εντυπώσεις έκλεψαν το επιβλητικό πλινθόκτιστο κάστρο της παλαιάς πόλης και το μεγάλο παζάρι με τις πολύχρωμες πραμάτειες και πολύβουο πλήθος. Παρεμπιπτόντως, η Erbil είναι μια από τις πόλεις με την πιο μακροχρόνια συνεχή διαμονή ανθρώπων στον κόσμο, αφού τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησής της χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ.

Στην Sulaymaniyah (180 χλμ. νότια της Erbil), το Μουσείο "Amna Suraka", που στεγαζόταν στις κτιριακές εγκαταστάσεις του πρώην στρατιωτικού διοικητηρίου της πόλης (επί εποχής Σαντάμ Χουσεΐν), ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Με πάμπολλα εκθέματα και σπάνιο ενημερωτικό οπτικό-ακουστικό υλικό, το Μουσείο "Amna Suraka" ήταν αφιερωμένο στον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων μαχητών.

Πριν επιστρέψω και πάλι στην Τουρκία, η Yamaha Tracer 700 με οδήγησε στο μικρό ορεινό χωριό Lalish (90 χλμ. βορειοδυτικά της Erbil), προκειμένου να εκπληρώσω μια πολυπόθητη ταξιδιωτική επιθυμία μου. Στο χωριό Lalish βρισκόταν ο τάφος του Σεΐχη Adi ibn Musafir, μιας κεντρικής προσωπικότητας των πιστών της μονοθεϊστικής θρησκείας Yazidi. Η Yazidi μοιράζεται αρκετές ομοιότητες με άλλες θρησκείες της Μέσης Ανατολής (Χριστιανισμό, Ιουδαϊσμό, Ισλάμ, Ζωροαστρισμό) και οι περισσότεροι πιστοί Yazidi –τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους– πηγαίνουν στο χωριό Lalish για να προσκυνήσουν τον τάφο Σεΐχη Adi ibn Musafir.

Αξέχαστη μου έμεινε η αμεσότητα και η φιλικότητα των ντόπιων Κούρδων απέναντί μου, ενώ το γεγονός πως η βενζίνη κόστιζε περίπου 0.30 Euro/lt ήταν μια αρκετά ευχάριστη υπόθεση για την τσέπη μου…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό της δεύτερης ανταπόκρισης, στο gallery που συνοδεύει το άρθρο

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο (Ε' Ανταπόκριση)

Ρωμαίοι και Άραβες
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2022
Η άμμος στην κλεψύδρα του (μαροκινού) χρόνου τελείωνε σύντομα κι εγώ είχα αρκετές ακόμα ταξιδιωτικές εκκρεμότητες να διευθετήσω στην χώρα της Μαγκρέμπ. Η πόλη Fez, η αρχαία ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis και η γαλάζια μεντίνα της Chefchaouen συνιστούσαν τους τελευταίους, ξεχωριστούς κρίκους της μαροκινής «αλυσίδας» του “DAYTONA DAKAR”, της οποίας την άκρη θα άγγιζα στο λιμάνι της Tanger – απείχα περίπου 800 χλμ. από την προβλήτα!
Αποχαιρέτησα λοιπόν τον σαγηνευτικό νότο του Μαρόκου και το άγονο οικοσύστημα της Σαχάρας, σκαρφάλωσα ξανά την τραχιά οροσειρά του Άτλαντα και στρατοπέδευσα αρχικά στην πόλη Fez, στις βόρειες παρυφές της οροσειράς. Σιωπηλή μοναχικότητα και αποπνικτική ζέστη (41 C) συνιστούσαν τις οδικές παραμέτρους της δίτροχης πορείας μου εκείνη την ημέρα, ενώ με την άφιξή μου στην Fez το κοντέρ της απροβλημάτιστης DAYTONA ROCKSTAR 500 κατέγραφε 8.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. 
Η περιήγηση και η γνωριμία με τον παλιό τομέα της πόλης (μεντίνα) είναι μια ανυπέρβλητη εμπειρία την οποία θέλουν να βιώσουν όλοι οι επισκέπτες που καταλύουν στην αγκαλιά της Fez. Περιπλανώμενος μέσα στον οικιστικό λαβύρινθο της μεντίνα, τα ανυπόμονα βήματά μου με οδήγησαν σε ανήλια σοκάκια, στενά αδιέξοδα περάσματα, φθαρμένες από τον χρόνο κατοικίες και σε καλά κρυμμένα τζαμιά, ενώ η αχόρταγη ματιά μου κατέγραψε λαλίστατους μικροπωλητές, επίμονους καταστηματάρχες, επιτήδειους χειρώνακτες, αναρίθμητα ποικιλόχρωμα εμπορεύματα και ένα ετερόκλητο πλήθος απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής Fez έζησα εκστασιασμένος ένα αυθεντικό αραβικό παραμύθι.
Κι από την αραβική καθημερινότητα, μετάβαση πίσω στην αρχαία ρωμαϊκή εποχή! Ξεχωριστή θέση στα ταξιδιωτικά μου πλάνα κατείχε η ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis, τα ερείπια της οποίας δέσποζαν περίπου 80 χλμ. βόρεια της Fez. Εκεί με οδήγησε ένας στενός φιδίσιος δρόμος που ανεβοκατέβαινε με διασκεδαστικό τρόπο ένα ανάγλυφο χαμηλών λόφων. 
Απλωμένες σε μεγάλη έκταση, μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μεσογειακής χλωρίδας με αμέτρητες ελιές, εσπεριδοειδή και φραγκοσυκιές, οι εναπομείναντες αρχαιολογικές μαρτυρίες της Volubilis με ταξίδεψαν πολύ πίσω στο χρόνο (2ο και 3ο μ. Χ αιώνα). Η Αψίδα του Θριάμβου, η Βασιλική, το Κυβερνείο, ερείπια κατοικιών και ένας αξιόλογος αριθμός υπέροχων ψηφιδωτών αποτελούσαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που διασώθηκαν στην Volubilis χάρη στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και στην ανοχή που παραδόξως υπέδειξαν οι Άραβες κατακτητές.
Η τελευταία μου στάση πριν την άφιξη στο λιμάνι της Tanger είχε χρώμα αποκλειστικά γαλάζιο! Ο λόγος φυσικά για την πασίγνωστη πολιτεία Chefchaouen (110 χλμ. νότια της Tanger), εδώ όπου η μεντίνα της συνιστούσε έναν γαλάζιο πίνακα ζωγραφικής φιλοτεχνημένο από το χέρι του εμπνευσμένου λαϊκού καλλιτέχνη. Τι σήμαινε για μένα η Chefchaouen; Όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου σε μια και μόνη πινελιά…