"2 Generations' Ride" - Επιστρέφοντας από Αφρική!

Σε δύο ηπείρους
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/4/2018

Πατέρας Μητσάκης και υιός Μητσάκης διεύρυναν το ταξίδι τους, περνώντας και στην "Μαύρη Ήπειρο" μετά την Ευρώπη, με τον μικρό Γιώργο να παίρνει το βάπτισμα του πυρός στην έρημο:
"Μόλις αποβιβαστήκαμε στην Τύνιδα, η λευκή Honda Africa Twin 1000 ξεκίνησε δίχως καθυστέρηση την πορεία της με κατεύθυνση τον μακρινό νότο της χώρας. Εκεί μας περίμενε η αληθινή Τυνησία, πρόθυμη να μας αποπλανήσει με τις μαγευτικές οάσεις της, την απέραντη χρυσοκίτρινη αμμοθάλασσα της Σαχάρας, τα λυγερόκορμα φοινικόδεντρα, τους παραδοσιακούς βερβέρικους οικισμούς και τους φιλόξενους νομάδες της.


Στην αγκαλιά της γαλήνιας Σαχάρας, ο μικρός Γιώργος βίωσε ενθουσιασμένος την πρωτόγνωρη εμπειρία της ερήμου. Εδώ η ματιά του ταξίδευε ανεμπόδιστα μέσα στο απόλυτο κενό του επίπεδου ορίζοντα, ένοιωσε έντονα το αίσθημα της ανυπαρξίας και της μοναξιάς που πρεσβεύει μια έρημος, ενώ δεν χόρταινε να χαϊδεύει το αμμώδες κορμί της Σαχάρας, ανακατεύοντας συνεχώς με τα χέρια του τους χρυσοκίτρινους κόκκους της άμμου και κουτρουβαλώντας στους τεράστιους αμμόλοφους.
Οι μικρές πόλεις-οάσεις Gabes, Matmata, Douz και Tozeur φιλοξένησαν την δίτροχη παρουσία μας στα νότια της χώρας. Στις πέντε μέρες που βρεθήκαμε εδώ, το πρόγραμμα ήταν γεμάτο: βόλτα με καμήλες, επίσκεψη σε τρωγλοδυτικές κατοικίες και στην τοποθεσία όπου έγιναν γυρίσματα της επικής κινηματογραφικής ταινίας “Star Wars 1”, διάσχιση της αλμυρής λίμνης Chot el Jerid, γνωριμία με την τοπική αρχιτεκτονική της περιοχής…


Εκτός όμως από τις όμορφες "ανάσες" γεωγραφίας, στην Τυνησία πήραμε και κάποια σημαντικά μαθήματα Ιστορίας, καθώς επισκεφθήκαμε το ρωμαϊκό αμφιθέατρο El Jen, τον αρχαιολογικό χώρο της ρωμαϊκής πόλης Sbeitla, την ιερή πόλη Kaiouran και το παραθαλάσσιο προάστιο Sidi Bou Said της Τύνιδας.
Ατμοπλοϊκή επιστροφή στην Ιταλία (στο λιμάνι Civitavecchia) και πορεία αμέσως προς τον βορρά της χώρας. Το "2 Generations' ride – 2 Continents" είχε μπει πλέον στην τελική του ευθεία. Στις επόμενες τέσσερις μέρες, μέχρι την άφιξή μας στην Βενετία, πατέρας και γιος περπατήσαμε στους δρόμους του κρατιδίου San Marino και σκαρφαλώσαμε στην καλοδιατηρημένη καστροπολιτεία του. Θαυμάσαμε επίσης τα βυζαντινά ψηφιδωτά στις εκκλησίες της πόλης Ravenna και νιώσαμε στην κεντρική πλατεία του Αγίου Μάρκου την μαγεία της ερωτεύσιμης Βενετίας.


Από το λιμάνι της Βενετίας, το πλοίο “Έλυρος”, η ναυαρχίδα της "ΑΝΕΚ LINES", ανέλαβε κατόπιν την ατμοπλοϊκή μετάβασή μας στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Ηγουμενίτσα. Μετά από 20 μέρες on the road, ταξιδεύοντας 5.200 χλμ. σε δύο ηπείρους με συνοδοιπόρο τον 11χρονο γιό μου, επιστρέφαμε και πάλι στη βάση μας.
Πρέπει να ομολογήσω πως ήταν δύσκολος ο ρόλος του μηχανόβιου-πατέρα. Αυτό το ταξίδι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς μπαμπάδες, που θέλουν να προσφέρουν στο παιδί τους ένα τεράστιο δώρο ζωής! Πιστεύω ότι το "2 Generations' ride – 2 Continents" ήταν ο πιο άμεσος τρόπος να δείξω στον Γιώργο τις ομορφιές και τις αξίες της ζωής και να νοιώσουμε παράλληλα την δυνατή σχέση πατέρα και γιου. Αυτή η δίτροχη βόλτα σε Ευρώπη και Αφρική ήταν και για τους δυο μας  ένα μεγάλο σχολείο…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ταξίδι "Volga Route": Αθήνα-Τιφλίδα (Α' Ανταπόκριση)

Μετάβαση στην Τουρκία, και από κει στη Γεωργία
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

29/8/2022
Μπορεί άραγε ένας ποταμός να αποτελέσει την αφορμή για την πραγματοποίηση ενός δίτροχου εναλλακτικού ταξιδιού; Κατηγορηματικά ναι!
 
Η αρχή έγινε το 2019, όταν –με συνεπιβάτη τον γιό μου Γιώργο– ταξίδεψα κατά μήκος του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ευρώπης (2.872 χλμ.). Το γεγονός ότι ο Δούναβης είναι ο μοναδικός ποταμός στον κόσμο που διασχίζει τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη και Βελιγράδι) αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το συγκεκριμένο ταξίδι. 
 
Τρία χρόνια μετά, σειρά είχε ο Βόλγας, ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης (3.530 χλμ.), να μου χαρίσει την εμπειρία ενός ανατρεπτικού οδοιπορικού στη γεωγραφική καρδιά της Ρωσίας. Κρατώντας στιβαρά το τιμόνι μιας πράσινης BMW F 850 GS αποφάσισα να ακολουθήσω όλη την υδάτινη πορεία του Βόλγα, από τις εκβολές του (στην Κασπία Θάλασσα) ως τις πηγές του (περιοχή Valdai Hills της Δυτικής Ρωσίας), παραβλέποντας τους κινδύνους και τις επιπτώσεις του μαινόμενου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.
   
Με αφετηρία τη ρωσική πόλη Astrakhan (στο Δέλτα του Βόλγα), επτά παραποτάμιες πόλεις (Αστραχάν, Βόλγογκραντ, Σαράτοφ, Σαμάρα, Καζάν, Νίζνι Νόβγκοροντ, Γιάροσλαβλ) θα φιλοξενούσαν την πορεία του παραποτάμιου οδοιπορικού “Volga Route” προς τις πηγές του Βόλγα. Και φυσικά, για να προσεγγίσω την πόλη–αφετηρία του μεγαλύτερου ευρωπαικού ποταμού, θα έπρεπε πρωτίστως να διασχίσω την Τουρκία και τη Γεωργία.
   
Με την αποβίβασή μου στην Τουρκία (μέσω των δύο ακτοπλοικών συνδέσεων Πειραιάς–Χίο & Χίος–Τσεσμέ), το “Volga Route”ξεκίνησε. Με την πυξίδα στραμμένη ανατολικά, η διήμερη οδική αποστολή της πράσινης BMW F 850 GS στην τουρκική επικράτεια περιελάμβανε ένα γρήγορο πέρασμα από τις πόλεις Cesme, Ankara, Samsun, Trabzon και Hope.
Με μόλις δυο αστικές διανυκτερεύσεις (Ankara, Samsun) και περίπου 1.600 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας, αποχαιρέτησα την Τουρκία του Εύξεινου Πόντου και πέρασα κατόπιν τα παραθαλάσσια σύνορα της ελκυστικής Γεωργίας.  
 
Για δυο τροχαίες παραβάσεις που είχα πραγματοποιήσει στην Γεωργία το 2019, υποχρεώθηκα στα γεωργιανά σύνορα να πληρώσω 90 ευρώ -αλλιώς, σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριό μου δεν έμπαινε! Αυτό κι αν ήταν καλωσόρισμα!
Στη διαδρομή Batumi-Tbilisi (406 χλμ.) ταλαιπωρήθηκα αρκετά, τόσο από τα πάμπολλά έργα κατασκευής του οδικού άξονα, όσο κι από την άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά των Γεωργιανών οδηγών. Τελικά κατάφερα να αντικρίσω την πρωτεύουσα Τιφλίδα μετά από 7 ώρες εξοντωτικής οδήγησης.
Κτισμένη στη στενή κοιλάδα του ποταμού Mtkvari (Κύρος), κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Τιφλίδα (Tbilisi) είναι η πρωτεύουσα –και το μεγαλύτερο αστικό κέντρο– της Γεωργίας, μιας χώρας που πολιτισμικά ανήκει στον ευρωπαϊκό χώρο. Χάρη στην όμορφη ευρω-ασιατική αρχιτεκτονική της, τις παραδοσιακές ανατολίτικες αγορές της, τις πάμπολλες γεωργιανού ρυθμού εκκλησίες της, τις μοντέρνες γέφυρες και τα ατμοσφαιρικά cafe της, η κομψότατη Τιφλίδα δεν δυσκολεύτηκε διόλου να με γοητεύσει.
Μόλις 160 χλμ. χώριζαν την Τιφλίδα από τα ρώσικα σύνορα. Για να προσεγγίσω την χώρα του ποταμού Βόλγα, θα έπρεπε να οδηγήσω την πράσινη BMW F 850 GS στον φημισμένο οδικό άξονα «Military Road», ο οποίος σκαρφαλώνει πάνω στη τραχιά οροσειρά του καταπράσινου Καυκάσου. Πάμε λοιπόν Ρωσία…