RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Α - Από τον Κωνσταντίνο Μητσάκη

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

7/10/2022

Η (ταξιδιωτική) ζωή μου έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Εκεί που ταξιδεύω με μια μοτοσυκλέτα 250cc, βρίσκομαι πάνω σε μια 1000αρα on-off και συνεχίζω κατόπιν μ’ ένα παπί 125cc! Από τα ψηλά στα χαμηλά και τούμπα ανάποδα!

Ποτέ όμως δεν είχα βρεθεί στην σέλα μιας υπερ–μοτοσυκλέτας (σε κυβικά), όπως την εμβληματική cruiser BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION. Με νοσταλγική σχεδίαση περασμένων εποχών, αυστηρή τήρηση της παράδοσης BMW, μοντέρνα τεχνολογία, κτηνώδη ροπή, μεγάλη ζελατίνα, όπισθεν, 16αρη μπροστινό τροχό, μαλακές βαλίτσες και με τον μεγαλύτερο boxer κινητήρα στον κόσμο (1.802 cc), η BMW R 18 CLASSIC με «προσκάλεσε» να βιώσουμε μαζί στην Κεντρική & Δυτική Ευρώπη (Ιταλία, Ελβετία, Λίχτενσταιν, Γερμανία, Γαλλία) την ιδιαίτερη περιπέτεια δρόμου “RIDE THE CLASSIC WAY”.

Πριν όμως ξεκινήσει η ταξιδιωτική συμβίωσή μου με την BMW R 18 CLASSIC, χρειάστηκε να την “στρώσω”, αφού η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μού παραχωρήθηκε από την BMW MOTORRAD HELLAS με μηδέν χιλιόμετρα. Όλα έγιναν γρήγορα: στρώσιμο 1000 χιλιομέτρων σε μόλις 2 ημέρες, πραγματοποίηση πρώτου service, αναχώρηση για Πάτρα και ακτοπλοϊκή μετάβαση στην Ιταλία (Ancona), με αρχικό προορισμό την διάσημη λίμνη Como.

Η συμβίωσή μου με την BMW R 18 Classic άρχισε με μια διήμερη περιπλάνηση στον ειδυλλιακό κόσμο της ιταλικής λίμνης. Η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας βρίσκεται σε απόσταση μόλις 45 χλμ. από το κοσμοπολίτικο Μιλάνο και αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των εκπροσώπων του διεθνούς jet set.

Ήδη από τους ρωμαϊκούς χρόνους, η λίμνη Κόμο ήταν ένα αγαπημένο καταφύγιο επωνύμων. Ο Λατίνος ποιητής Βιργίλιος την ανέφερε συχνά, ο Ρωμαίος στρατηγός Πλίνιος είχε δύο βίλες στις όχθες της, ενώ αργότερα, τον 7ο μ.Χ. αιώνα, η βασιλική οικογένεια των Λομβαρδών δραπέτευε εδώ, αναζητώντας την ηρεμία και τη γαλήνη. Σταδιακά, από τον 16ο αιώνα κι έπειτα, όλοι οι αριστοκράτες και οι γαλαζοαίματοι της Ευρώπης άρχισαν να χτίζουν δίπλα στη λίμνη επιβλητικές επαύλεις, πολλές από τις οποίες καθρεπτίζονται μέχρι σήμερα στα γαλάζια νερά της.

Αφού ξεναγήθηκα στην πόλη Como, την άτυπη πρωτεύουσα της ομώνυμης λίμνης, ξεκίνησα κατόπιν τον περίπλου της γαλάζιας λίμνης – αρχικά περιηγήθηκα στη δυτική πλευρά και ύστερα στην αριστερή πλευρά της. Η οδήγηση περιμετρικά της λίμνης απαιτoύσε πάντως ιδιαίτερη προσοχή. Ο στενός οδικός άξονας με τις διαδοχικές στροφές, οι γρήγοροι Ιταλοί οδηγοί, αλλά και η εκπληκτική θέα (που μου αποσπούσε την προσοχή από τον δρόμο), αποτελούσαν τις κυριότερες «παγίδες» της παραλίμνιας μαγευτικής διαδρομής της Como, που λογίζεται ως μια από τις ωραιότερες παραλίμνιες διαδρομές στην Ευρώπη.

Οι κοσμοπολίτικες κωμοπόλεις Argegno, Tremezzo και Menaggio αποτελούσαν τα αστραφτερά «διαμάντια» της δυτικής πλευράς, ενώ στην ανατολική πλευρά της λίμνης Como πρωταγωνιστούσε η παραλίμνια Βellagio, που για πολλούς θεωρείται η ομορφότερη ευρωπαική πόλη. Με αριστοκρατική φινέτσα περασμένων εποχών, η Bellagio αιχμαλώτισε τις αισθήσεις μου με την εκλεπτυσμένη ομορφιά και την ρομαντική ατμόσφαιρά της. Και φυσικά, δεν παρέλειψα να πραγματοποιήσω ένα σύντομο ακτοπλοϊκό ταξίδι με την BMW R 18 Classic στα νερά της λίμνης Como, στη διαδρομή Βellagio– Menaggio.

Επόμενος προορισμός του “RIDE THE CLASSIC WAY” οι κοντινές Ελβετικές Άλπεις, και συγκεκριμένα το μικροσκοπικό πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

Στην Βόρεια Ιταλία με SYM VF125 – B' Ανταπόκριση

Ρομαντζάδα και Ιστορία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/9/2020

Αν νομίζετε ότι η ορειβατική αποστολή του SYM VF 125 στις Ανατολικές Άλπεις ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση της κορυφής του Passo dello Stelvio, γελιέστε οικτρά. Σειρά είχε κατόπιν το ορεινό πέρασμα Passo del Mortirolo (1.852 μ) να αλωθεί από το γαλάζιο παπί της άτακτης κορωνο-φυγής. Το διάσημο ορεινό πέρασμα, που συμπεριλαμβάνεται από το 1990 στο πρόγραμμα του ετήσιου ποδηλατικού Γύρου της Ιταλίας, είχε σημειωθεί στον χάρτη μου ως το επόμενο ορεινό “κάστρο” που ήθελα να κατακτήσω.

Έτσι κι έγινε τελικά. Με αφετηρία την κωμόπολη Mazzo di Valtellina (28 χλμ. νότια της πόλης Bormio), σκαρφάλωσα δίχως ιδιαίτερες δυσκολίες ή απρόοπτα στην κορυφή του Passo di Mortirolo και πανηγύρισα ενθουσιασμένος την δική μου δίκυκλη νίκη. Εξίσου όμως συναρπαστική ήταν η κατάβαση από την κορυφή του Passo di Mortirolo στην κωμόπολη Edolo, εκεί όπου αναζωογονήθηκα μ’ έναν αρωματικό καπουτσίνο.

Μετά την κατάκτηση του Passo di Mortirolo, αποχαιρέτησα οριστικά τα βουνά της περιοχής και στράφηκα νοτιότερα, στις πεδιάδες και στις πόλεις της Βόρειας Ιταλίας. Ταξιδεύοντας κάτω από εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, κι αφού πέρασα σε κοντινή απόσταση από τις καταπράσινες όχθες της λίμνης Iseo, προσέγγισα κατόπιν την Verona του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.

Το ρωμαϊκό αμφιθέατρο (Αρένα) και το σπίτι της Ιουλιέτας αποτελούν τα δυο δυνατότερα τουριστικά "χαρτιά" της Βερόνα, της τέταρτης σε επισκεψιμότητα πόλης της Ιταλίας. Παράλληλα, η περιήγησή μου στα όρια του καλοδιατηρημένου ιστορικού κέντρο, μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω την μεσαιωνική αρχιτεκτονική κληρονομιά μιας ατμοσφαιρικής πόλης, η οποία συνδύαζε ρομαντισμό, Ιστορία και κοσμοπολιτισμό…

Η διαδρομή Verona San Marino Ancona (330 χλμ.) ήταν η επόμενη και τελευταία οδική αποστολή του γαλάζιου παπιού επί ιταλικού εδάφους. Πριν όμως επιβιβαστώ στο πλοίο της επιστροφής, έκανα μια στάση γνωριμίας με το λιλιπούτειο κρατίδιο του San Marino (113 χλμ. βόρεια της Ancona).

"Σφηνωμένο" στην καρδιά της Ιταλίας, το San Marino είναι ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου. Εκτός από τα 1.720 χρόνια ελευθερίας που απολαμβάνει, το San Marino περηφανεύεται επίσης για την μεσαιωνική καστροπολιτεία του, που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου Titano (σε ύψος 675 μ.).

Κλεισμένη μέσα στα στιβαρά τείχη της, η καστροπολιτεία του San Marino περιλαμβάνεται από το 2008 στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το Παλάτι των Αρχόντων, η Βασιλική Basilica del Santo, το μοναστήρι Santa Chiara, η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (το παλαιότερο κτίσμα του Σαν Μαρίνο / 1361) και οι τρεις πύργοι (Guaita, Cesta, Montale), αποτελούσαν τα αρχιτεκτονικά διαμάντια της πλακόστρωτης καστροπολιτείας, που με καθήλωσε με την μεσαιωνική ατμόσφαιρα και αυθεντικότητά της.

Σύντομο πέρασμα κατόπιν από την πόλη Fano για να θαυμάσω την αψίδα του αυτοκράτορα Αυγούστου (1ου μ. Χ.), ενώ μετά από 1.500 ιταλικά χιλιόμετρα έβαλα ρόδα στην Ancona. Εκεί, λίγο πριν επιβιβαστώ στο πλοίο “HELLENIC SPIRIT” της ANEK LINES για Πάτρα, κοίταξα κατάματα το γαλάζιο παπί και χαμογέλασα με νόημα. Τελικά, στην ζωή μου υπάρχει ακόμα αρκετός "χώρος" για περιπέτεια, έστω και μ’ ένα παπί 125 cc. Ακόμα και τώρα, την δύσκολη εποχή του κορωνοϊού