RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Γ - Γερμανία - Γαλλία

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

17/10/2022

Καθώς η πόλη Fussun χανόταν μέσα από τους καθρέπτες της BMW R18 CLASSIC, αποχαιρετούσα –με βροχή– την ορεινή κορμοστασιά των Άλπεων και άρχισα πλέον να ταξιδεύω στις επίπεδες εκτάσεις της νοτιοδυτικής Γερμανίας. Τα επόμενα (γερμανικά) χιλιόμετρα του “RIDE THE CLASSIC WAY” θα με οδηγούσαν σε δυο παραδοσιακές κωμοπόλεις της χώρας, την Rothenburg ob der Tauber (250 χλμ. βόρεια της Fussen) και την Tubingen (255 χλμ. νοτιοδυτικά της Rothenburg ob der Tauber).

Ακολουθώντας μεγάλο κομμάτι της διαδρομής του δημοφιλούς «Ρομαντικού Δρόμου», η Rothenburg ob der Tauber  (κόκκινο φρούριο πάνω από το Τάουμπερ) με υποδέχτηκε με λιακάδα δίπλα στις όχθες του ποταμού Tauber και με ξενάγησε στην καλοδιατηρημένη παλιά της πόλη. Εκεί, χάρη στα μεσαιωνικά αρχιτεκτονήματά της, έζησε ένα συναρπαστικό ταξίδι πίσω στο χρόνο. Μοναδική και εκπληκτική, η Rothenburg ob der Tauber μού εξιστόρησε ένα γοητευτικό μεσαιωνικό παραμύθι που τόσο με μάγεψε.

Μετά την Rothenburg ob der Tauber, σειρά είχε η Tubingen να μου αποκαλύψει τα θέλγητρά της. Ωστόσο, καθοδόν για την Tubingen, πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στην πόλη Ulm για να επισκεφθώ τον Καθεδρικό ναό της και να φωτογραφίσω το υπέροχα διακοσμημένο Δημαρχείο της. Κι αφού ο αναβάτης ήπιε τον καφέ του και η BMW R18 CLASSIC ανεφοδιάστηκε σε βενζίνη, συνεχίσαμε την πορεία μας για  Tubingen.

Κτισμένη στις καταπράσινες όχθες του ποταμού Neckar, η Tubingen καμαρώνει κατά πρώτο λόγο για το Πανεπιστήμιό της, αφού πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια της Γερμανίας (1477) και της Ευρώπης γενικότερα. Και κατά δεύτερο λόγο, περηφανεύεται για το –μικρό αλλά τόσο όμορφο– ιστορικό κέντρο της. Και κάτι που δεν γνώριζα, αλλά μου το γνωστοποίησε η ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου όταν έμαθε την εθνική καταγωγή μου: στην Tubingen γεννήθηκε η γνωστή τραγουδίστρια Δέσποινα Βανδή.

Ο χρόνος και ο δρόμος μ’ «έσπρωχναν» κατόπιν στην Γαλλία, κάτω από άστατες όμως καιρικές συνθήκες. Περνώντας την γέφυρα του ποταμού Ρήνου, ο οποίος αποτελεί τα σύνορα Γερμανίας–Γαλλίας σε τούτη την περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, με καλωσόρισε η Γαλλία, ενώ το GPS  οδήγησε την BMW R18 CLASSIC στην κοντινή πολή του Στρασβούργου, έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ε.Ε.

Περπατώντας στους δρόμους του Στρασβούργου, ήμουν κι εγώ ένας από τους περίπου 600.000 τουρίστες που επισκέπτονται ετησίως την πρωτεύουσα της Αλσατίας. Ο γιγάντιος Καθεδρικός ναός (ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο μέχρι το 1867), η γραφική συνοικία της Παλιάς Πόλης «Petite France», οι κεντρικές πλατείες Kleber και République και οι μεσαιωνικές γέφυρες Ponts Couverts ανέλαβαν να μου «συστήσουν» την πολιτεία του ποταμού Ιλ (παραπόταμος του Ρήνου).

Το Στρασβούργο αποτέλεσε την μοναδική στάση του RIDE THE CLASSIC WAY” στην Γαλλία. Αφού επέστρεψα ξανά στην «Motherland» της BMW R 18 Classic, κατευθύνθηκα νότια και εισήλθα κατόπιν στην ελβετική επικράτεια, με προορισμό τη Ζυρίχη.  

Στην Βόρεια Ιταλία με SYM VF125 – B' Ανταπόκριση

Ρομαντζάδα και Ιστορία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/9/2020

Αν νομίζετε ότι η ορειβατική αποστολή του SYM VF 125 στις Ανατολικές Άλπεις ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση της κορυφής του Passo dello Stelvio, γελιέστε οικτρά. Σειρά είχε κατόπιν το ορεινό πέρασμα Passo del Mortirolo (1.852 μ) να αλωθεί από το γαλάζιο παπί της άτακτης κορωνο-φυγής. Το διάσημο ορεινό πέρασμα, που συμπεριλαμβάνεται από το 1990 στο πρόγραμμα του ετήσιου ποδηλατικού Γύρου της Ιταλίας, είχε σημειωθεί στον χάρτη μου ως το επόμενο ορεινό “κάστρο” που ήθελα να κατακτήσω.

Έτσι κι έγινε τελικά. Με αφετηρία την κωμόπολη Mazzo di Valtellina (28 χλμ. νότια της πόλης Bormio), σκαρφάλωσα δίχως ιδιαίτερες δυσκολίες ή απρόοπτα στην κορυφή του Passo di Mortirolo και πανηγύρισα ενθουσιασμένος την δική μου δίκυκλη νίκη. Εξίσου όμως συναρπαστική ήταν η κατάβαση από την κορυφή του Passo di Mortirolo στην κωμόπολη Edolo, εκεί όπου αναζωογονήθηκα μ’ έναν αρωματικό καπουτσίνο.

Μετά την κατάκτηση του Passo di Mortirolo, αποχαιρέτησα οριστικά τα βουνά της περιοχής και στράφηκα νοτιότερα, στις πεδιάδες και στις πόλεις της Βόρειας Ιταλίας. Ταξιδεύοντας κάτω από εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, κι αφού πέρασα σε κοντινή απόσταση από τις καταπράσινες όχθες της λίμνης Iseo, προσέγγισα κατόπιν την Verona του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.

Το ρωμαϊκό αμφιθέατρο (Αρένα) και το σπίτι της Ιουλιέτας αποτελούν τα δυο δυνατότερα τουριστικά "χαρτιά" της Βερόνα, της τέταρτης σε επισκεψιμότητα πόλης της Ιταλίας. Παράλληλα, η περιήγησή μου στα όρια του καλοδιατηρημένου ιστορικού κέντρο, μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω την μεσαιωνική αρχιτεκτονική κληρονομιά μιας ατμοσφαιρικής πόλης, η οποία συνδύαζε ρομαντισμό, Ιστορία και κοσμοπολιτισμό…

Η διαδρομή Verona San Marino Ancona (330 χλμ.) ήταν η επόμενη και τελευταία οδική αποστολή του γαλάζιου παπιού επί ιταλικού εδάφους. Πριν όμως επιβιβαστώ στο πλοίο της επιστροφής, έκανα μια στάση γνωριμίας με το λιλιπούτειο κρατίδιο του San Marino (113 χλμ. βόρεια της Ancona).

"Σφηνωμένο" στην καρδιά της Ιταλίας, το San Marino είναι ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου. Εκτός από τα 1.720 χρόνια ελευθερίας που απολαμβάνει, το San Marino περηφανεύεται επίσης για την μεσαιωνική καστροπολιτεία του, που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου Titano (σε ύψος 675 μ.).

Κλεισμένη μέσα στα στιβαρά τείχη της, η καστροπολιτεία του San Marino περιλαμβάνεται από το 2008 στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το Παλάτι των Αρχόντων, η Βασιλική Basilica del Santo, το μοναστήρι Santa Chiara, η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (το παλαιότερο κτίσμα του Σαν Μαρίνο / 1361) και οι τρεις πύργοι (Guaita, Cesta, Montale), αποτελούσαν τα αρχιτεκτονικά διαμάντια της πλακόστρωτης καστροπολιτείας, που με καθήλωσε με την μεσαιωνική ατμόσφαιρα και αυθεντικότητά της.

Σύντομο πέρασμα κατόπιν από την πόλη Fano για να θαυμάσω την αψίδα του αυτοκράτορα Αυγούστου (1ου μ. Χ.), ενώ μετά από 1.500 ιταλικά χιλιόμετρα έβαλα ρόδα στην Ancona. Εκεί, λίγο πριν επιβιβαστώ στο πλοίο “HELLENIC SPIRIT” της ANEK LINES για Πάτρα, κοίταξα κατάματα το γαλάζιο παπί και χαμογέλασα με νόημα. Τελικά, στην ζωή μου υπάρχει ακόμα αρκετός "χώρος" για περιπέτεια, έστω και μ’ ένα παπί 125 cc. Ακόμα και τώρα, την δύσκολη εποχή του κορωνοϊού