Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Αθήνα-Ιταλία-Μαρόκο (Α' Ανταπόκριση)

Το “DAYTONA DAKAR” (ATHENS – DAKAR – ATHENS) ξεκίνησε!
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

30/6/2022
Με σημείο αναφοράς τις γεωγραφικές συντεταγμένες της Δυτικής Αφρικής, τον Τροπικό του Καρκίνου, τους αμμόλοφους της Σαχάρας και τα θαλασσινά τοπία του Ατλαντικού Ωκεανού, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο που άκουε στην λέξη «DAKAR»! Δεν το κρύβω, αυτή η λέξη μ’ είχε …στοιχειώσει από μικρό παιδί. Να λοιπόν που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ταξιδέψω με προορισμό την πρωτεύουσα της Σενεγάλης Dakar, τον αλλοτινό τερματισμό του διασημότερου ράλυ στον κόσμο, προκειμένου να «τρέξω» κι εγώ στο δικό μου rally Dakar.
 
Το “DAYTONA DAKAR” (ATHENS – DAKAR – ATHENS) ήταν μια δυναμική περιπέτεια δρόμου 7.500 χλμ. που θα διέτρεχε 4 χώρες (Ιταλία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Σενεγάλη), ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι της αφρικάνικης διαδρομής θα διέσχιζε την έρημο Σαχάρα! Ωστόσο, το όχημα περιπέτειας που επέλεξα ήταν μια ανατρεπτική πρόταση για ένα τόσο ιδιαίτερο ταξίδι. Όχι, δεν ήταν μια μεγάλη on-off μοτοσυκλέτα, αλλά ένα μαύρο Scrambler DAYTONA ROCKSTAR 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.). Γιατί και οι γυμνές μοτοσυκλέτες ταξιδεύουν - και μάλιστα αρκετά μακριά.
Στην Ιταλία όπου αποβιβάστηκα (Ancona), δυο υπήρξαν τα σημεία ενδιαφέροντος που με απασχόλησαν: το μικροσκοπικό κρατίδιο της Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου (San Marino) που δεσπόζει στην κορφή του ξερόλοφου Titano και η πόλη-λιμάνι της Genoa, η γενέτειρα του Χριστόφορου Κολόμβου. Από τον 4ο π. Χ. αιώνα, η Γένοβα είναι μια πόλη που συνδέεται στενά με το εμπόριο και την ναυτιλία, ενώ δεν είναι τυχαίο που –ακόμα και σήμερα- είναι το πιο σημαντικό της Ιταλίας.
 
Κι από το λιμάνι της Genoa συνέχισα κατόπιν ακτοπλοϊκώς με προορισμό την πόλη-λιμάνι Tangier του Μαρόκο. Ιταλία – Μαρόκο: μόλις 55 ώρες μακριά, πλέοντας τα γαλάζια νερά της Μεσογείου.
Παραδόξως, στο τελωνείο της Tangier δεν καθυστέρησα πολύ για τις γραφειοκρατικές διαδικασίες - μόλις μισή ώρα έμεινα στο χώρο του λιμανιού. Αμέσως μετά, η μαύρη DAYTONA ROCKSTAR 500 και ο ανυπόμονος αναβάτης της, ξεχυθήκαμε με ενθουσιασμό στους δρόμους του Μαρόκου. Η δίτροχη εισβολή μου στον δυτικότερο ακρογωνιαίο λίθο του Ισλάμ ήταν πλέον μια απτή πραγματικότητα.
 
Στο Μαρόκο είχα να διατρέξω περί τα 2.200 χλμ. ως τα σύνορα της Μαυριτανίας. Σχεδόν στο σύνολό της, η μαροκινή διαδρομή του “DAYTONA DAKAR” θα ακολουθούσε την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού, ενώ η πρώτη προγραμματισμένη στάση στην μαροκινή γη έγινε τελικά στην πρωτεύουσα Rabat.
Το Μαυσωλείο του Μohammed V, ο παρακείμενος επιβλητικός ορθογώνιος μιναρές Hassan (11ου μ.Χ αιώνα) και η πολύβουη μεντίνα (παλαιά πόλη) με το πολύχρωμο παζάρι της, δέχτηκαν την επίσκεψη μου sτην διάρκεια της παρουσίας μου στην αυτοκρατορική πόλη της Rabat.   
 
Κείμενο, Φωτογραφίες: Κ. Μητσάκης

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Ε΄ - Ιταλία / Άλπεις

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

24/10/2022

Δυο ορεινά περάσματα είχαν πλέον απομείνει για την ολοκλήρωση της αλπικής διαδρομής του “RIDE THE CLASSIC WAY”: το Umbrail Pass (2.503 μ.) και το Passo dello Stelvio (2.764 μ.) – τα καλύτερα μάς περίμεναν στο τέλος!

Αφού ανεφοδιαστήκαμε σε καύσιμα στην κωμόπολη Santa Maria, ξεκινήσαμε σβέλτα για την κορυφή του Umbrail Pass που βρισκόταν πάνω στη συνοριακή γραμμή Ελβετίας – Ιταλίας. Παρεμπιπτόντως, ο δρόμος των 13,2 χιλιομέτρων που θα μας οδηγούσε στην κορυφή ήταν ο ψηλότερος ασφαλτοστρωμένος δρόμος της Ελβετίας.

Έχοντας δανειστεί το όνομά του από την κοντινή βουνοκορφή Piz Umbrail, το Umbrail Pass μάς έδειξε από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα τα «δόντια» του, αφού βρεθήκαμε αντιμέτωποι με 35 απανωτές ανηφορικές φουρκέτες και μέγιστη κλίση δρόμου στο 14%!

Το παλέψαμε γενναία και λίγη ώρα αργότερα, στη συνοριακή γραμμή Ελβετίας–Ιταλίας, ολοκληρώσαμε σε υψόμετρο 2.503 μ. την ανάβαση του ορεινού περάσματος Umbrail Pass. Αναμνηστικές φωτογραφίες μπροστά στις πινακίδες του χώρου, μια σύντομη ανάσα ξεκούρασης και πορεία κατόπιν για την τελευταία κορυφή.

Ακούγεται παράδοξο, αλλά η κορυφή του περάσματος Umbrail Pass απείχε μόλις 3,5 χλμ. από την αντίστοιχη του Passo Dello Stelvio – πριν καλα καλά το καταλάβουμε, βάλαμε ρόδα στο θεαματικότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης και δεύτερο ψηλότερο των Άλπεων (2.757 μ.). Οι ιδανικές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν (ηλιοφάνεια με 18ο C) ήταν η αιτία της κοσμοσυρροής που συναντήσαμε στη κορυφή του περάσματος Stelvio. Εκατοντάδες ντόπιοι –αλλά και ξένοι– μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες ανεβοκατέβαιναν την φιδίσια ασφάλτινη λωρίδα, απολαμβάνοντας την εκπληκτική διαδρομή και το υπέροχο αλπικό τοπίο.

Κατασκευασμένο μέσα σε 5 χρόνια (1820–1825), το διάσημο Passo dello Stelvio αποτελεί για τους Ιταλούς σήμερα έναν “must to go” προορισμό με εμβληματικό χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Alfa Romeo και η Moto Guzzi έδωσαν την ονομασία STELVIO σ’ ένα μοντέλο τους. Παρεμπιμπόντως, το συγκεκριμένο βορειο-ιταλικό πάσο αποτελεί από το 1953 ετάπ ανάβασης στον ποδηλατικό « Γύρο της Ιταλίας».

Αφού παρκάραμε τις μοτοσυκλέτες και περπατήσαμε χαλαρα στην κορυφή του Stelvio, γευματίσαμε κατόπιν σ’ ένα καφέ-εστιατόριο σχολιάζοντας τις όμορφες εικόνες και τις δυνατές εμπειρίες που αποκομίσαμε καθόδον από τη Ζυρίχη στο Passo dello Stelvio. Και η κουβέντα μας καλά κρατούσε!

Κάποια στιγμή όμως έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού. Ανανεώνοντας το επόμενο ραντεβού μας για τα μέσα Νοεμβρίου στην Ελλάδα, ο Στέλιος ξεκίνησε την επιστροφή του στη Ζυρίχη κι εγώ άρχισα να κατηφορίζω στη νότια πλευρά του Passo dello Stelvio με προορισμό την ιταλική κωμόπολη Bormio, όπου και θα διανυκτέρευα. Και τελικά, μετά από 13 ώρες ημερήσιας οδήγησης, κατέβηκα από την σέλα της BMW R18 CLASSIC και κατέλυσα σ’ ένα γραφικό αγροτόσπιτο, κάπου στα νότια προάστια της Bormio. Η αλπική διαδρομή του RIDE THE CLASSIC WAY” μόλις είχε ρίξει τίτλους τέλους: τέσσερα θεαματικά αλπικά πάσο, μια στιβαρή μοτοσυκλέτα, ένας ενθουσιασμένος αναβάτης...