Motul WorldSBK-Ταϊλάνδη: Δεύτερο χατ-τρικ ο Bautista!

Κλείνει την ψαλίδα ο Jonathan Rea
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

18/3/2019

Απ’ τις ελεύθερες δοκιμές κιόλας, ο Alvaro Bautista είχε δείξει πως διέθετε την ικανότητα να πάει για τη νίκη με την V4 R, καθώς ηγούνταν του πίνακα των χρονομετρήσεων. Βέβαια, το γεγονός πως κάποιος μπορεί να βρεθεί τόσο στην κορυφή του πίνακα όσο και να κατακτήσει την Superpole, δεν σημαίνει πως θα καταφέρει να κερδίσει τον αγώνα, καθώς μόνο ένας ταχύτατος γύρος δεν είναι αρκετός. Όμως, ο σταθερός ρυθμός του και τα ελάχιστα λάθη ήταν τα στοιχεία του Bautista που κατάφεραν να τον τοποθετήσουν στην κορυφή και των τριών αγώνων κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου.

 

Πρώτο σκέλος

Παρά το γεγονός πως ο Bautista είχε τη Superpole, δεν κατάφερε να ηγηθεί του αγώνα κατά την εκκίνηση, αφού ο Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) με ένα δυνατό ξεκίνημα στο σβήσιμο των φωτών πέρασε μπροστά απ’ την πρώτη κιόλας στροφή. Εκεί, έδωσαν και την πρώτη τους μάχη με τον Bautista να προπορεύεται μέσα στη στροφή και τον Rea να τον ξαναπροσπερνά κατά την έξοδο. Οι μάχες τους συνεχίστηκαν μέχρι τον ένατο γύρο, όπου στην τρίτη στροφή ο Bautista κατάφερε να περάσει τον Rea και άρχισε πλέον να ξεκολλά σιγά σιγά απ’ τον πολυπρωταθλητή της Kawasaki τερματίζοντας πρώτος, με τη διαφορά τους να είναι 8,217 δευτερόλεπτα.

Μέχρι να φτάσουν όμως στον ένατο γύρο, όπου το ζευγάρι θα χωριζόταν με τον Rea να περιορίζεται στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, το θέαμα απ’ τις μάχες τους θύμιζε τιτανομαχία. Στον δεύτερο γύρο του αγώνα είδαμε το ρεκόρ του ταχύτερου γύρου να σπάει και απ’ τους δύο αναβάτες, ενώ στον επόμενο, στην τρίτη στροφή, είχαμε την πρώτη επαφή μεταξύ του Rea και του Alvaro Bautista (Aruba.it Racing – Ducati). Ο αναβάτης της Ducati άνοιξε τη γραμμή του ούτως ώστε να μπει στην καρδιά του πετάλου, ενώ ο Rea ακολούθησε μια πιο κλειστή πορεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι μοτοσυκλέτες τους να συγκρουστούν λίγο πριν την έξοδο χωρίς όμως κάποιος απ’ τους δύο να πέσει. Ως εκ τούτου, ο Alex Lowes (Pata Yamaha WorldSBK Team), που χάρη στην εντυπωσιακή σταθερότητά του βρισκόταν μέχρι εκείνη την στιγμή στην τρίτη θέση, βρέθηκε δεύτερος μέχρι το τέλος του τρίτου γύρου. Σε δηλώσεις του μετά τον αγώνα ο Rea ανέφερε πως ένιωσε μεγάλη ανακούφιση όταν είδε στην ταμπέλα της ομάδας του πως ο Bautista βρισκόταν ακόμη πίσω του - και δεν είχε πέσει - με ένα μικρό κενό της τάξεως των 0,6s, μόλις περνούσε απ’ την ευθεία της πίστας. Παράλληλα, στον ίδιο γύρο είχαμε την πτώση του Eugene Laverty.

Στον τέταρτο γύρο ο Jonathan Rea γι’ άλλη μια φορά έσπασε το ρεκόρ του ταχύτερου γύρου σε μια επιτυχή προσπάθειά του να κρατήσει πίσω του τον Bautista, ο οποίος είχε προσπεράσει τον Lowes, αφήνοντάς τον στην τρίτη θέση. Με τους Rea και Bautista να είναι εμφανώς πιο γρήγοροι απ’ τους υπόλοιπους αναβάτες και τον δεύτερο να εξαφανίζεται μπροστά απ’ τον ένατο γύρο κι έπειτα, το θέαμα περιορίστηκε αρκετά. Αυτό οφείλεται και στην εξαιρετική σταθερότητα που έδειξε πως κατέχει ο Alex Lowes, καθώς παρέμεινε απόλυτα συγκεντρωμένος και ψύχραιμος στον στόχο του. Κατάφερε να βρεθεί στο τρίτο σκαλί του βάθρου παρά το γεγονός πως για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα απειλούνταν συνεχώς. Πίσω του βρέθηκε ο team mate van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) όπου παρέμεινε σ’ αυτή τη θέση απ’ το δεύτερο γύρο του αγώνα μέχρι το τέλος του.

Ο Halsam έκλεισε την πεντάδα δίνοντας εξαιρετικές μάχες με τον Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK) που τερμάτισε έκτος, έχοντας πίσω τον ομόσταβλό του Sandro Cortese. Ο Rinaldi (BARNI Racing Team) τερμάτισε όγδοος και αποτέλεσε τον δεύτερο και τελευταίο αναβάτη με V4 R που κατάφερε να βρεθεί εντός δεκάδας, καθώς ο Davies που βρισκόταν μπροστά του μέχρι τον ένατο γύρο έπεσε χωρίς να εγκαταλείψει, τερματίζοντας όμως 15ος. Αυτό το γεγονός αποδεικνύει πως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και οι νίκες δεν προέρχονται μόνο απ’ τις δυνατότητες της V4 R, αλλά σε συνδυασμό με τις ικανότητες και την εμπειρία του Bautista. Ένατος ήρθε ο Tom Sykes (BMW Motorrad WorldSBK TeaM), ενώ τη δεκάδα έκλεισε ο Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing), αποτελώντας τον τρίτο αναβάτη με μοτοσυκλέτα της Kawasaki.

 

 

Tissot Superpole Race

Ο πρώτος αγώνας της Κυριακής, όπου καθορίζει τις θέσεις των πρώτων εννέα αναβατών στη σχάρα εκκίνησης του δεύτερου σκέλους είχε αρκετά απρόοπτα και έληξε νωρίτερα. Αρχικά, ξεκίνησε με έναν λιγότερο αναβάτη, καθώς η μοτοσυκλέτα του Eugene Laverty, δεν είχε επισκευαστεί απ’ τη χθεσινή πτώση που είχε. Ο αγώνας κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος με αυτόν του πρώτου σκέλους, όπου ο Rea έκανε την ίδια κίνηση και βρέθηκε μπροστά απ’ τον Bautista στην πρώτη στροφή. Έπειτα, στον ίδιο γύρο, έπαιρναν τα ηνία του αγώνα εναλλάξ στις επόμενες στροφές με τον Bautista όμως να βγαίνει νικητής απ’ τη μάχη και τον Alex Lowes (Pata Yamaha WorldSBK Team) να τους παρακολουθεί απ’ την τρίτη θέση.

Ο Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK) όπου βρισκόταν στην τέταρτη θέση, στον δεύτερο γύρο εκτοπίστηκε απ’ τον Leon Haslam (Kawasaki Racing Team WorldSBK) και τον Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team), τερματίζοντας έκτος μετά από μια μάχη που είχε με τον Sandro Cortese (GRT Yamaha WorldSBK). Ο Haslam παρέμεινε στην τέταρτη θέση για δύο γύρους μέχρις ότου να τον περάσει ο van der Mark, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση και αφήνοντας τον Haslam να κλείσει την πεντάδα. Ο Sprint Race όμως δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί καθώς έναν γύρο αργότερα, έχοντας μόλις περάσει το πρώτο μισό του, σηκώθηκαν κόκκινες σημαίες και ο αγώνας έληξε. Ο Leon Camier και ο Ταϊλανδός Thitipong Warokorn όπου συμμετείχε στον αγώνα – όπως και η Ratchada Nakcharoensri στην μικρότερη κατηγορία των WorldSS, στα πλαίσια της ανάδειξης των ικανοτήτων τους έναντι του παγκόσμιου επιπέδου - συγκρούστηκαν στην τρίτη στροφή με αποτέλεσμα ο Camier να σπάσει τον καρπό του και ο αγώνας έληξε νωρίτερα.

Δεύτερο σκέλος

Ο δεύτερος αγώνας της Κυριακής ξεκίνησε με τρεις λιγότερες συμμετοχές, καθώς στη λίστα με τους απόντες, όπου βρισκόταν ο Laverty, προστέθηκε τόσο ο Camier όσο και o Warokorn. Κατά την εκκίνηση του αγώνα ο Bautista κατάφερε να διατηρήσει την superpole και να ηγηθεί του αγώνα, με τον Rea και τον Lowes να παραμένουν στις θέσεις τους αντίστοιχα μέχρι το τέλος του. Ο Bautista με τον ρυθμό του ξεκίνησε να ξεκολλά γρήγορα απ’ τους υπόλοιπους και ήδη στον δεύτερο γύρο είχε ένα δευτερόλεπτο διαφορά, ενώ τερμάτισε με μεγαλύτερη διαφορά απ' ότι στο πρώτο σκέλος, η οποία έφτασε στα 10,053 δευτερόλεπτα.

Το θέαμα περιορίστηκε στην μάχη της τέταρτης θέσης, όπου τους πρώτους γύρους ο Haslam είχε καταφέρει να προσπεράσει τον van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) και παρέμεινε εκεί μέχρι τον έκτο γύρο. Όμως ο Ολλανδός ξαναπέρασε τον Haslam, ο οποίος τερμάτισε τελικά πέμπτος, ενώ στα μισά του αγώνα απειλήθηκε απ’ τον Melandri (GRT Yamaha WorldSBK). Ο αναβάτης της GRT Yamaha κατάφερε να παραμείνει μόλις για δύο γύρους μπροστά απ’ τον Halsam, ενώ ολοκλήρωσε τον αγώνα πίσω του. Ο Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) ενώ ξεκίνησε δυναμικά τον αγώνα του και πάλευε εντός της δεκάδας μεταξύ της έβδομης και όγδοης θέσης με τον Sandro Cortese (GRT Yamaha WorldSBK), αναγκάστηκε να εγκαταλείψει αυτή τη φορά λόγω μηχανικής βλάβης που υπέστη η V4 R, ολοκληρώνοντας μόλις επτά απ’ τους 20 γύρους. Στη λίστα με τις εγκαταλείψεις είχε προστεθεί νωρίτερα κι ο Tom Sykes όπου στον τέταρτο γύρο αποχώρησε απ’ τον αγώνα, ενώ βρισκόταν εντός της δεκάδας. Ο Cortese τερμάτισε έβδομος μπροστά απ’ τον Rinaldi, ενώ ένατος ήρθε ο Toprak Razgtlioglu που στο πρώτο σκέλος είχε τερματίσει 10ος. Η λίστα με τους δέκα κορυφαίους αναβάτες έκλεισε με τον Jordi Torres (Team Pedercini Racing).

Με τον δεύτερο γύρο να έχει ολοκληρωθεί και κρίνοντας απ’ τους χρόνους των Bautista και Rea, τα πράγματα δείχνουν πως ενώ το κενό παραμένει πραγματικά τεράστιο, αρχίζει να κλείνει σταδιακά. Το θέμα είναι αν θα δούμε την διοργάνωση να επεμβαίνει μετά τον τρίτο γύρο του πρωταθλήματος αναθεωρώντας τον κόφτη της V4 R, με βασικό γνώμονα το περισσότερο θέαμα για τους θεατές.

Ετικέτες

Ο Rinaldi ανακοινώνει το τέλος της συμμετοχής του στο WorldSBK

Ο Ιταλός αναβάτης αποχωρεί από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, κλείνοντας ένα κεφάλαιο
Rinaldi retires
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/10/2025

Ο πέντε φορές νικητής αγώνων Michael Rinaldi κλείνει έναν σημαντικό κύκλο στην καριέρα του, αφήνοντας πίσω του μια μακρά πορεία και επιτυχίες

Ο 29χρονος Ιταλός αναβάτης ανακοίνωσε πως δεν θα συνεχίσει ως full-time αναβάτης στο MOTUL FIM Superbike World Championship για το 2026. Ο Rinaldi, που άφησε το στίγμα του στα πρώτα του χρόνια στο πρωτάθλημα, δυσκολεύτηκε τις τελευταίες σεζόν να ξαναβρεί τη σταθερότητα που θα τον έφερνε εκ νέου στη μάχη του τίτλου.

Η πορεία του στο paddock του WorldSBK ξεκίνησε το 2014 στην κατηγορία STK600, όπου τερμάτισε 11ος. Το 2015 μεταπήδησε από Yamaha σε Kawasaki και ανέβηκε στη 2η θέση με τέσσερα βάθρα και μία νίκη. Το 2016 έκανε το βήμα στην STK1000 με την Ducati Panigale R, ενώ το 2017 κατέκτησε τον τίτλο, κερδίζοντας τον Toprak Razgatlioglu με διαφορά οκτώ βαθμών.

Το 2018 γνώρισε για πρώτη φορά τη δράση του WorldSBK με την Aruba.it Racing – Junior Team και έδειξε αμέσως το ταλέντο του, ολοκληρώνοντας τη χρονιά στη 14η θέση. Ακολούθησαν οι χρονιές με Barni Racing και Team GoEleven, όπου το 2020 σημείωσε την πρώτη του νίκη στο MotorLand Aragón. Αυτή η επιτυχία του άνοιξε τις πόρτες για τη factory ομάδα της Ducati το 2021, όπου πρόσθεσε τρεις ακόμη νίκες και κατέκτησε την 5η θέση στο πρωτάθλημα.

Η συνέχεια τον βρήκε σταθερά μέσα στις πρώτες θέσεις, με την τελευταία του νίκη να έρχεται το 2023, πάλι στο Aragón. Το 2024 αγωνίστηκε με τη Motocorsa Racing, ενώ το 2025 μοιράστηκε τη χρονιά μεταξύ WorldSSP (GMT94 Yamaha) και WorldSBK (Yamaha Motoxracing).

Ο Rinaldi αποχαιρέτησε το πρωτάθλημα με ένα συγκινητικό μήνυμα στα social media, συνοδεύοντας το με απόσπασμα από τη νίκη του το 2023 στο Aragón:
"Μέσα μου ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μου νίκη στο WorldSBK. Μακάρι να μπορούσα να βρω τα λόγια για να εκφράσω όσα νιώθω, αλλά είναι δύσκολο. Ο χρόνος μου ως αναβάτης πλήρους απασχόλησης στο WorldSBK έφτασε στο τέλος του. Όχι επειδή είμαι έτοιμος να σταματήσω, αλλά γιατί έμαθα πως μερικές φορές το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μην πιέζεις τη ζωή, αλλά να την αφήνεις να κυλήσει φυσικά. Η δίψα, όμως, είναι ακόμα εκεί, η φλόγα για τη νίκη καίει το ίδιο δυνατά. Το να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής παραμένει ο στόχος μου, η ανολοκλήρωτη ιστορία μου. Θα συνεχίσω να κυνηγώ αυτό το όνειρο, ίσως σε άλλες πίστες, ίσως σε άλλα πρωταθλήματα. Και πέρα από τους αγώνες, εργάζομαι πάνω σε κάτι καινούργιο, πέρα από τις μοτοσυκλέτες, αλλά με το ίδιο πάθος. Σας ευχαριστώ. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι! Και ο δρόμος μπροστά μόλις ξεκινά! Αλλά αυτό το μεγάλο κομμάτι της καρδιάς και της καριέρας μου τελειώνει εδώ… Ευχαριστώ, από τα βάθη της καρδιάς μου".