Motul WSBK 2020 - Δοκιμές Aragon 1η μέρα: Μεγάλος ανταγωνισμός

Με μικτές συνθήκες οι δοκιμές
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/11/2019

Η σεζόν 2019 των Superbikes δεν έχει κλείσει μήνα από τότε που τελείωσε και οι αναβάτες μετά από ένα μικρό διάλειμμα και μια μικρή “περατζάδα” στην EICMA, ξαναβρέθηκαν στο “φυσικό” τους περιβάλλον για τις επίσημες δοκιμές στην Aragon της ερχόμενης σεζόν. Το κύμα κακοκαιρίας πάντως που έπληξε την Ισπανία με βροχοπτώσεις και θερμοκρασίες που δεν ξεπέρασαν τους 10ο C, δυσκόλεψαν αρκετά αναβάτες και μηχανικούς. Έτσι, παρότι οι δοκιμές ξεκίνησαν στις 10:00π.μ. τοπική ώρα κανένας αναβάτης δεν μπήκε στην πίστα μέχρι της 11:06 π.μ., όταν η Ana Carrasco (Kawasaki Provec WorldSSP300) σήμανε την εκκίνηση με το Ninja 400. Όμως, τόσο η ίδια όσο και ο Manuel Gonzalez (Kawasaki ParkinGO Team), έχασαν την ευκαιρία που είχαν να δοκιμάσουν για λίγο την ZX-10RR λόγω της κακοκαιρίας.

Ο πρώτος αναβάτης των Superbikes που μπήκε στην πίστα δεν ήταν άλλος απ’ τον εκκεντρικό Scott Redding (Arubat.it Racing – Ducati), που φέτος κάνει το ντεμπούτο του, έχοντας κατακτήσει τον τίτλο του BSB, με την Ducati και έκλεισε τη πεντάδα το πρωί. Άλλος ένας αναβάτης που κάνει το ντεμπούτο του φέτος με την V4R είναι ο Leon Camier (BARNI Racing Team) και μάλιστα ήταν και ο ταχύτερος στην πίστα, έως την ώρα που ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) βρέθηκε και παρέμεινε στην κορυφή των χρονομετρήσεων, αφήνοντάς τον δεύτερο. Ωστόσο, οι χρόνοι όλων των αναβατών το πρωί δεν ήταν ιδιαίτερα χαμηλοί, αφενός μεν λόγω της κακοκαιρίας και αφετέρου επειδή εστίασαν περισσότερο στο να προσαρμόσουν τις μοτοσυκλέτες στα μέτρα τους.

Ο Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) ήταν ο δεύτερος κατά σειρά αναβάτης που μπήκε στην πίστα και ήρθε τέταρτος, οδηγώντας μάλιστα την περσινή R1 αφού η Yamaha θα έχει την ανανεωμένη έκδοσή της στις επόμενες δοκιμές στην Jerez σε δύο εβδομάδες από τώρα. Έμεινε ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά της R1 στο βρεγμένο, με τον πίσω τροχό να έχει φοβερή πρόσφυση. Αντίστοιχα ο Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) –πρωτοεμφανιζόμενος και προερχόμενος από το MotoAmerica πρωτάθλημα- ανέβηκε στη σέλα της φετινής R1 και βρέθηκε μάλιστα στην τρίτη θέση του πίνακα των χρονομετρήσεων, ενώ και αυτός αντιμετώπισε δυσκολίες με τα ελαστικά. Από την άλλη η R1 ήταν ήδη στα μέτρα του, με τα κλιπ-ονς και τα μαρσπιέ να βρίσκονται ακριβώς εκεί που θέλει και η μόνη αλλαγή που έκανε ήταν στο να προσαρμόσει το quickshifter στις απαιτήσεις του.

Παρότι οι πρωινές δοκιμές είχαν μειωμένη δράση μέσα στη πίστα, όλες οι ομάδες δούλεψαν πυρετωδώς ώστε να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα για το πρώτο αγώνα της ερχόμενης σεζόν. Μηχανικοί και αναβάτες εστίασαν στο να βρουν τη κατάλληλη εργονομία στις μοτοσυκλέτες τους –μην ξεχνάμε πως φέτος υπήρξαν πολλές μεταγραφές και οι περισσότεροι οδηγούν για πρώτη φορά τη νέα τους μοτοσυκλέτα- αλλά και το στήσιμο των αναρτήσεων.

Οι πέντε ταχύτεροι του πρωινού session

  1. Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) 2’04.321
  2. Leon Camier (BARNI Racing Team) 2’04.690
  3. Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 2'04.818
  4. Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) 2’06.268
  5. Scott Redding (Aruba.it Racing Team WorldSBK) 2’06.315

Όσο η μέρα κυλούσε, οι καιρικές συνθήκες καλυτέρευαν με την πίστα να στεγνώνει σιγά-σιγά και τους χρόνους να πέφτουν κάτω απ’ τα δύο λεπτά. O Redding θέλοντας να κάνει αισθητή την παρουσία του, μιας και ήδη ξέρει την V4R την σαν τη παλάμη του απ’ το BSB, ανέβασε το ρυθμό του και βρέθηκε να ηγείται τον χρονομετρήσεων, ενώ έκλεισε τη πρώτη μέρα ολοκληρώνοντας 51 γύρους και τελικά ήρθε δεύτερος στον πίνακα των χρόνων. Στις 14:00 ο πεντάστερος Rea μπήκε στην πίστα και έθεσε τον ταχύτερο χρόνο για την πρώτη μέρα των δοκιμών, ενώ εστίασε μαζί με τον αρχηγό της ομάδας Pere Riba στη ρύθμιση της γεωμετρίας ώστε η ZX-10RR να στρίβει πιο εύκολα αλλά να μην χάνει τη σταθερότητά της. Ο φετινός πρωταθλητής είχε μια πτώση, όμως δεν τραυματίστηκε.

Για τον Chaz Davies (Aruba.it Racing Ducati) ήταν η πρώτη φορά που θα οδηγούσε την V4R στην Aragon σε επίσημες δοκιμές στο 100% της φυσικής του κατάστασης, αφού πέρσι τέτοια εποχή ήταν σε αναμονή για να χειρουργήσει την κλείδα του. Εστίασε κυρίως στη ρύθμιση του πλαισίου και στα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας του, ενώ ολοκλήρωσε τη πρώτη μέρα στην τέταρτη θέση. Ο Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) βρέθηκε για πρώτη φορά στη σέλα της ZX-10RR και με μια νέα ομάδα. Ολοκλήρωσε τις δοκιμές με 37 γύρους, έχοντας περίπου 1” διαφορά απ’ τον Rea και ήρθε έκτος.

Μεγάλος ανταγωνισμός υπήρχε και στην Pata Yamaha με τον Michael van der Mark να είναι ο ταχύτερος με R1, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, ενώ ο Razgatliolgu έκλεισε την πεντάδα δουλεύοντας κυρίως στο τρίγωνο της εργονομίας. Επίσης είπε, πως στο στεγνό η R1 του φάνηκε πραγματικά εκπληκτική και πως δεν περίμενε να πέσει στο 1:51, όμως χρειάζεται περισσότερο χρόνο εξοικείωσης. Σχετικά με το νέο περιβάλλον που βρίσκεται, αισθάνεται μια μικρή πίεση απ’ τον ομόσταβλό του van der Mark, αλλά του αρέσει πολύ η ομάδα και η συνεργασία τους.

Στην GRT Yamaha WorldSBK Junior Team, ο Gerloff έκλεισε την μέρα του με 52 γύρους και ήρθε έβδομος με τον χρόνο του να βελτιώνεται αισθητά στο στεγνό. Προσπάθησε να μπει στο ρυθμό της πίστας, διότι είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται στην Aragon, ενώ με τα ελαστικά να είναι διαφορετικά από αυτά που χρησιμοποιούν στο MotoAmerica ήθελε περισσότερο χρόνο εξοικείωσης. Η αίσθηση που του έδινε η R1, ήταν πολύ θετική και ο στόχος τους για φέτος είναι να είναι αρκετά ανταγωνιστικός απέναντι στον ομόσταβλό του Caricasulo, που ήρθε ένατος στον πίνακα των χρονομετρήσεων, αλλά και απέναντι στους αναβάτες της Pata Yamaha.

Ανάμεσα στους αναβάτες της GRT βρέθηκε ο Leon Camier που εστίασε αποκλειστικά στο να εξοικειωθεί πρώτα με την V4R και να την μάθει καλύτερα, πριν προχωρήσει σε πιο ουσιαστικές ρυθμίσεις.

Τέλος, "ηχηρή" ήταν η...απουσία της Honda και των Bautista και Haslam που θα έχει φέτος για αναβάτες, αυξάνοντας έτσι το ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της CBR1000RR-R απέναντι στον ανταγωνισμό, αλλά και της BMW με τους Sykes και Laverty.

Οι χρόνοι της πρώτης μέρας:

  1. Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’50.416 – 27 γύροι
  2. Scott Redding (Aruba.it Racing – Ducati) 1’50.868 – 51 γύροι
  3. Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) 1’50.941 – 39 γύροι
  4. Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) 1’51.176 – 37 γύροι
  5. Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) 1’51.313 – 47 γύροι
  6. Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’51.567 – 37 γύροι
  7. Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 1’51.867 – 52 γύροι
  8. Leon Camier (BARNI Racing Team) 1’52.902 – 37 γύροι
  9. Federico Caricasulo (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 1’53.514 – 57 γύροι
Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP