Eπιτυχία του Φουρθιώτη στην Ιταλία

Ένα βάθρο για κάθε κατηγορία του πρωταθλήματος
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

30/5/2019

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης κατακτά ένα βάθρο στο ιταλικό πρωτάθλημα. Πέρσι, σαν σήμερα μάλιστα, αναφέραμε τις επιτυχίες του μικρού (σε ηλικία πάντα) αναβάτη που είχε καταφέρει να ανεβεί στο βάθρο, παρά το γεγονός ότι δεν είχε ξαναγωνιστεί στην πίστα Pomposa της Ιταλίας. Φέτος, ο FOURQUEZ28 (Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης) βίωσε καρμπόν το ίδιο σενάριο, καθώς αγωνίστηκε γι’ άλλη μια φορά σε άγνωστο έδαφος κατά τη διάρκεια του ιταλικού πρωταθλήματος. Στην πίστα Adria Raceway και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, κατάφερε να ανεβεί στο τρίτο σκαλί του βάθρου για την κατηγορία των 110cc και στο δεύτερο σε αυτή των 160cc! Το γεγονός πως ο Φουρθιώτης καταφέρνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά να ανεβεί στο βάθρο και μάλιστα σε μια πίστα που δεν έχει ξαναοδηγήσει, υπερτονίζει το ταλέντο του, την αποφασιστικότητά του, αλλά και την δίψα του για τη νίκη! Στο δελτίο τύπου που ακολουθεί μπορείτε να βρείτε περαιτέρω λεπτομέρειες για τους αγώνες, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τα συγχαρητήρια που δέχτηκε απ’ τους αντιπάλους του.

Στο τέλος του άρθρου ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Έκλεψε την παράσταση και ανέβηκε στο βάθρο των νικητών ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης στο Ιταλικό πρωτάθλημα με την Blue Star Ferries στο πλευρό του!

Ο πρώτος αγώνας του CNV MOTOASI είχε ακυρωθεί λόγω κακοκαιρίας κι έτσι ουσιαστικά το πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 25 και 26 Μαΐου, στην πολύ όμορφη πίστα Adria Raceway.

Ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης είχε μπροστά του μια μεγάλη πρόκληση, καθώς θα έπαιρνε μέρος σε δυο κατηγορίες ταυτόχρονα (110cc / 160cc με πάνω από 20 οδηγούς η κάθε μία), μέσα σε μια πίστα που όλοι σχεδόν οι αντίπαλοί του την έχουν «γυρίσει» εκατοντάδες φορές, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών μένουν πολύ κοντά. Επιπλέον, στην προσπάθεια των διοργανωτών να καλυφθούν οι πρώτοι δυο χαμένοι αγώνες, είχε αποφασιστεί ότι θα γίνονταν τρεις αγώνες ανά κατηγορία (2 συν ένας από τους πρώτους δυο που αναβλήθηκαν), ενώ τριπλός θα είναι και κάποιος άλλος αγώνας στη συνέχεια.

Ο Έλληνας αναβάτης – αλλά και η ομάδα του – είχαν μπροστά τους έναν Γολγοθά με συνεχή sessions και αστραπιαίες αλλαγές, μιας και έπρεπε σε λιγοστό χρόνο να κάνουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις ώστε να είναι έτοιμοι για κάθε κατηγορία ξεχωριστά. Πέραν όλων των άλλων, ο συγκεκριμένος αγώνας είχε και μια άλλη ιδιαιτερότητα: ήταν ο πρώτος στην ιστορία που έγινε νύχτα, υπό το φως των προβολέων, όπως ακριβώς και οι αγώνες στο Qatar για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, συνειδητοποιεί κανείς την τιτάνια προσπάθεια που κατέβαλε ο Έλληνας αναβάτης, αλλά και τα ατελείωτα ψυχικά αποθέματα του ίδιου και της ομάδας του.

Κι όμως οι πρώτοι αγώνες του Σαββάτου δεν ξεκίνησαν ιδανικά για τον Σπύρο-Μάριο. Το βράδυ η πίστα είχε πολλή υγρασία και η μοτοσυκλέτα δεν ήταν σωστά στημένη γι’ αυτές τις συνθήκες. Ενήργησε όμως έξυπνα και συνειδητοποιώντας γρήγορα ότι δεν θα μπορούσε να κυνηγήσει τους μπροστά, πήρε μια 6η (110cc) και μια 7η (160cc) θέση, μαζεύοντας σημαντικούς βαθμούς για τη συνέχεια.

Την Κυριακή ήταν που θα έδειχνε το δυνατό του πρόσωπο. Παρά την κούραση, ρίχτηκε αποφασισμένος στη μάχη και πάλεψε σαν ίσος απέναντι σε αντιπάλους που γνώριζαν πολύ καλά την Adria Raceway. Στον πρώτο αγώνα (3ος κατά σειρά) των 110cc, ο Σπύρος-Μάριος έκανε δυνατή εκκίνηση και γρήγορα κέρδισε μια θέση, ανεβαίνοντας στην 4η από την 5η που ξεκίνησε. Κυνήγησε και έπιασε τον τρίτο και μετά από μια ωραία μάχη, κατάφερε να τον νικήσει στον τελευταίο γύρο του αγώνα και να ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρου!

Ακολούθησε ο αγώνας στα 160cc, με τον Έλληνα αναβάτη να κρατάει ένα σταθερό γυρολόγιο σε όλη τη διάρκειά του, κατακτώντας θέση στην πεντάδα! Στον επόμενο αγώνα των 110cc, έχοντας δυνατή ψυχολογία μετά την προηγούμενη επιτυχία του, ανέβηκε γρήγορα στην 3η θέση. Με δυνατούς χρόνους σε κάθε γύρο, κατάφερε να φτάσει τον οδηγό που ήταν στην πρώτη θέση και να δώσει πολλές και σκληρές μάχες μαζί του. Το θέαμα ήταν εξαιρετικό και η δεύτερη θέση που τελικά πήρε ο Σπύρος-Μάριος, ήταν μια ακόμα επιβεβαίωση του ταλέντου του. Στον τελευταίο αγώνα του εξαντλητικού διημέρου για τον Έλληνα πιλότο από την Κω, θα περίμενε κανείς ότι η κούραση θα τον είχε καταβάλει. Όμως και πάλι κατάφερε να εκπλήξει ευχάριστα τους πάντες και απέναντι στους 25 οδηγούς της κατηγορίας των 160cc, να πάρει την 4η θέση χάνοντας το βάθρο κυριολεκτικά για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου.

Η συνολική παρουσία του Σπύρου-Μάριου δεν πέρασε απαρατήρητη και πολλές από τις ομάδες έδωσαν συγχαρητήρια στον οδηγό μας, τόσο για την ταχύτητά του όσο και για το αγωνιστικό του ήθος. Η ομάδα και ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης θέλουν να ευχαριστήσουν όλους τους χορηγούς τους για τη σταθερή στήριξή τους και καλωσορίζουν την Blue Star Ferries, το νέο μεγάλο χορηγό του Σπύρου-Μάριου, η παρουσία του οποίου ανέβασε στα ύψη τη ψυχολογία του Έλληνα αναβάτη, δίνοντάς του την απαραίτητη ώθηση ώστε να καταφέρει να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και να επιστρέψει στην Ελλάδα με δυο ακόμα βάθρα στο ενεργητικό του.

Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης #28

«Μετά το τέλος αυτών των πολύ κουραστικών ημερών, νοιώθω αρκετά καταπονημένος αλλά και χαρούμενος συγχρόνως, μιας και πέτυχα το στόχο μου που ήταν να ανέβω τουλάχιστον μια φορά στο βάθρο. Ειδικά σ’ αυτή την πίστα τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα για εμένα, μιας και οι περισσότεροι αντίπαλοί μου την έχουν οδηγήσει πάρα πολλές φορές. Για εμένα ήταν η δεύτερη φορά που αγωνίζομαι στην Adria και πιστεύω ότι κάναμε καλή δουλειά. Φυσικά δεν ξεχνάω ποτέ την πολύτιμη υποστήριξη της οικογένειάς μου και των χορηγών μας και ειδικά την Blue Star Ferries που μας γέμισε χαρά, συμβάλλοντας και αυτή στις μάχες που έδωσα εδώ για να ανεβάσω την Ελληνική σημαία 2 φορές στο βάθρο».

IoMTT: Στις 30 νίκες έφτασε ο ρέκορντμαν Michael Dunlop

Κέρδισε και στην κατηγορία SS με την Milwaukee MD Racing Ducati
IoMTT Dunlop 30th Win
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph  (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati