Η πρώτη νίκη της Honda στο ΙοΜ ΤΤ – 1961 [video]

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/7/2019

Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί την επέτειο των 60 χρόνων παρουσίας της Honda στο Isle of Man, η οποία μέχρι και σήμερα αποτελεί το εργοστάσιο με τις περισσότερες επιτυχίες στο "Νησί". Συνολικά, έχει "μαζέψει" 183 νίκες σε όλες τις κατηγορίες, ένα νούμερο δυσθεώρητο για οποιονδήποτε άλλο ανταγωνιστή. Και αν σήμερα θεωρούμε αυτονόητη την ικανότητα της Honda να παίρνει νίκες και πρωταθλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, πίσω στο 1959 –όταν έκανε την πρώτη εμφάνισή της και… έχασε στο Isle of Man- τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Ο Soichiro Honda ήταν ένας οραματιστής που πίστευε ότι οι αποτυχίες είχαν εξίσου μεγάλη διδακτική αξία, όσο και οι επιτυχίες. Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι θα άφηνε μια αποτυχία να σταθεί εμπόδιο στην πορεία της Honda για παγκόσμια κυριαρχία. Η φιλοσοφία του επιβεβαιώθηκε με τον πιο πειστικό τρόπο, καθώς μετά από τις δυο πρώτες αποτυχίες του στους αγώνες του IοM TT, η Honda σάρωσε στις πέντε πρώτες θέσεις σε ΟΛΕΣ τις κατηγορίες που έλαβε μέρος, το 1961. Η ιδιαίτερη σχέση του Soichiro με το IoM TT είχε φανεί από την πρώτη του επίσκεψη στο Νησί το 1954, κατά την διάρκεια των επισκέψεών του σε μεγάλα αγωνιστικά events, όπου παρακολουθούσε και μελετούσε τις προσπάθειες των αντιπάλων της Honda στους αγώνες. Μάλιστα, έχει μείνει στην Ιστορία η περίφημη φράση του ότι "μόνο κερδίζοντας στο Isle of Man μπορούμε να χαράξουμε το μονοπάτι μας για να γίνουμε μια παγκόσμια εταιρεία και να πουλάμε τα προϊόντα μας σε όλο τον κόσμο". Εκείνη την επιτυχημένη χρονιά μάλιστα, η εταιρεία είχε φέρει μαζί της κι ένα κινηματογραφικό συνεργείο, το οποίο κατέγραψε την προσπάθεια και μέρος του υλικού από την πρώτη νικηφόρα χρονιά της Big-H μπορείτε να παρακολουθήσετε στο παρακάτω βίντεο:

Οι αναβάτες της Honda, Sadao Shimazaki, Jim Redman, Tom Phillis, Luigi Taveri και ο θρυλικός Mike Hailwood, κυριάρχησαν στην πρώτη πεντάδα της κατηγορίας Lightweight TT 125cc. Οι Naomi Taniguchi, Kunimitsu Takahashi, Jim Redman, Tom Phillis, και Mike Hailwood έκαναν ακριβώς το ίδιο στην κατηγορία των 250cc. Μάλιστα, για τον Taniguchi ήταν ιδιαίτερης σημασίας αυτή η επιτυχία, καθώς ήταν το μοναδικό μέλος της αρχικής ομάδα του 1959 που είχε τις δύο αποτυχημένες προσπάθειες.
Όλη αυτή όμως η αλματώδης εξέλιξη και οι επιτυχίες, ήταν ουσιαστικά αποτέλεσμα πολλών ετών αθόρυβης προετοιμασίας. Ο Soichiro Honda είχε εργαστεί πολύ σκληρά και ο ίδιος, πολύ καιρό πριν αρχίσουν να μπαίνουν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας του. Αυτό δεν είναι κάτι παράξενο, για τον άνθρωπο που όταν έπρεπε να αποφασίσει ποια βαλίτσα θα άφηνε έξω από το αεροπλάνο πριν την πτήση από τη Ρώμη για την Ιαπωνία, προτίμησε να παρατήσει τη βαλίτσα με τα ρούχα του και να πάρει μαζί του την βαλίτσα που ήταν γεμάτη με αγωνιστικά ανταλλακτικά που είχε μαζέψει για το τμήμα R&D της εταιρείας. Ήταν ξεκάθαρα ένας άνθρωπος απόλυτα ταγμένος στον σκοπό του, που του αξίζει ένα μεγάλος φόρος τιμής από όλη την μοτοσυκλετιστική κοινωνία, 60 χρόνια μετά την πρώτη του επιτυχία.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati