Romaniacs 2020: Κράτησε το στέμμα ο Manuel Lettenbichler

Ενδοοικογενειακή μονομαχία μέχρι το τέλος
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/11/2020

Φέτος τίποτα δεν είναι φυσιολογικό, οπότε αγώνες με τη φιλοσοφία του Romaniacs ταιριάζουν γάντι στην γενικότερη τρέλα που επικρατεί το 2020. Οι περισσότεροι αναβάτες έχουν προλάβει να τρέξουν ελάχιστους αγώνες, οπότε αν τα προηγούμενα χρόνια το Romaniacs ήταν η επιτομή του πιο σκληροπυρηνικού αγώνα Enduro, το 2020 τα πράγματα έδειχναν ακόμα πιο οριακά. Λόγω των μέτρων για την πανδημία, την πρώτη ημέρα δεν είχαμε τον κλασσικό πρόλογο μέσα στην πόλη της Sibiu με τα τεχνητά εμπόδια, καθώς ακυρώθηκε. Εναλλακτικά η οργάνωση έκανε μια χρονομετρημένη ειδική διαδρομή, που θα καθόριζε την σειρά εκκίνησης για τα… υπόλοιπα βασανιστήρια που περίμεναν τους αναβάτες. Ο Manuel Lettenbichler της KTM και ο Graham Jarvis της Husqvarna έδειξαν από την πρώτη ημέρα πως θα έχουν το ρόλο του πρωταγωνιστή. Οι διαφορές στους χρόνους μεταξύ των δύο αναβατών ήταν πραγματικά ελάχιστες, ειδικά αν δεις στα video το πόσο εύκολο είναι να χάσεις μερικά δεκάλεπτα, απλώς κοιτώντας τα κάθετα βράχια μπροστά σου…  

Από το όνομα  ‘Vertical Madness’ μπορείς να καταλάβεις πως ήταν η διαδρομή της πρώτης ημέρας, όπου η διαφορά μεταξύ των δύο αναβατών ήταν στα μόλις 41 δευτερόλεπτα! Έως την τρίτη ημερά είχαν συμπληρώσει 16 ώρες σκληρού αγώνα και η διαφορά μεταξύ του Graham Jarvis και του Manuel Lettenbichler ήταν στα 25 δευτερόλεπτα. Τα πράγματα έγιναν πολύ πιο δύσκολα την τέταρτη ημέρα, όχι τόσο γιατί η διαδρομή ήταν πιο δύσκολη από της προηγούμενες, αλλά επειδή ο καιρός χάλασε και το ψιλόβροχο δημιούργησε πολλά προβλήματα στα περάσματα λόγω πολύ κακής πρόσφυσης.

Κάπως έτσι φτάσαμε στην πέμπτη και τελευταία μέρα, όπου ο 22 ετών Manuel Lettenbichler κατάφερε να σταθεροποιήσει τη διαφορά του λίγο πάνω από τα δύο και να πάρει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τη νίκη στην Golden Class. Σίγουρα σπουδαίο επίτευγμα για τον νεαρό, καθώς μιλάμε για έναν αγώνα που αν καταφέρεις να τερματίσεις θεωρείσαι ήρωας.    

Αποτελέσματα: Το Top 10 του Romaniacs 2020

1. Manuel Lettenbichler

2. Graham Jarvis +2m26s

3. Alfredo Gomez +14m9s

4. Wade Young +14m22s

5. Billy Bolt +31m18s

6. Mario Roman +1h44m28s

7. Michael Walkner +2h47m50s

8. Teodor Kabakchiev +4h30m14s

9. Michele Bosi +6h12m

10. Sonny Goggia +6h47m13s

 

IoMTT: Tom Weeden - Χτύπησα στον τοίχο με τα πόδια

Εξηγεί το ατύχημά του στο Isle of Man TT και δηλώνει τυχερός που είναι εδώ
Isle of Man TT Tom Weeden Crash
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Tom Weeden εξήγησε από το νοσοκομειακό κρεβάτι το σοβαρό του ατύχημα στο Isle of Man TT, καθώς και τους τραυματισμούς που υπέστη.

Ο Weeden είχε ατύχημα την Παρασκευή στο Glen Helen και μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο νοσοκομείο με τραυματισμούς στην πλάτη, στο πόδι και στον αστράγαλο.

Από το κρεβάτι του στο νοσοκομείο, έγραψε:

“Όχι το καλύτερο τέλος για το Isle of Man TT 2025, αλλά αυτά συμβαίνουν. Ήξερα τους κινδύνους, πήρα το ρίσκο και τώρα πρέπει να "τρέξω" για να επανέλθω στην αγωνιστική κατάσταση και να ξανανέβω στη μηχανή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα! Θα επιστρέψω…

Ήταν ένα συναισθηματικό τρενάκι αυτές τις μέρες, αλλά τα καλά νέα είναι ότι είμαι ΟΚ και έχω ακόμα το πέλμα στο πόδι μου.

Είμαι απίστευτα τυχερός, να είναι εδώ και στην κατάσταση που βρίσκομαι – όπως θα δείτε και από το βίντεο [στα social media του], πέρασα κάτω από τα προστατευτικά και χτύπησα τον τοίχο με τα πόδια πρώτα.”

Στη συνέχεια, παρέθεσε τους τραυματισμούς του:

“Με κάποιον τρόπο ‘βγήκα’ από αυτό με:

  • κάταγμα κνήμης/περόνης στο αριστερό πόδι,
  • εξάρθρωση και σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο του δεξιού ποδιού,
  • κάταγμα στον 12ο θωρακικό σπόνδυλο (Τ12),
  • κάταγμα στο χέρι και
  • κατεστραμμένο μικρό δάχτυλο.

Αισθάνομαι εξαιρετικά τυχερός που είμαι ακόμη εδώ.»

Ο Weeden εξήγησε πώς συνέβη το ατύχημα:

“Ακούμπησα τον τοίχο στην έξοδο, λύγισε το τιμόνι και κόλλησε το γκάζι τελείως ανοιχτό, με τράβηξε προς τα πίσω και έστειλε τη μηχανή σε σούζα προς τον τοίχο.”

“Δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά όλους τους κριτές, τους γιατρούς, τους πιλότους της αεροδιακομιδής και όλους στο Νοσοκομείο Noble’s για όλα όσα έκαναν!”

“Ο αστράγαλός μου έχει σταθεροποιηθεί εξωτερικά προσωρινά μέχρι να αποκατασταθούν οι μαλακοί ιστοί και να μπορέσει να σταθεροποιηθεί με πλάκες και βίδες. Δεν ήταν ωραίο θέαμα να βλέπω το πόδι μου να έχει βγει μέσα από την μπότα, μπορώ να πω.”

“Τεράστιο ευχαριστώ στην Held Rider Equipment, LS2 Helmets UK και Knox που με κράτησαν όσο το δυνατόν πιο ασφαλή κάτω από αυτές τις συνθήκες.”

“Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τα μηνύματα και τη στήριξή σας, τα εκτιμώ πραγματικά.”