WESS 2019: Νικτής στο Erzbergrodeo ο Jarvis

Μια σημαντική επιτυχία!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

3/6/2019

Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη αλλά η πέμπτη φορά που ο Graham Jarvis κατακτά έναν απ’ τους δυσκολότερους αγώνες Enduro. Αναφερόμαστε στον αναβάτη που το περασμένο Μάρτιο είχε επισκεφτεί τη χώρα μας και συγκεκριμένα τη Θήβα για να παραδώσει μαθήματα, χάρη στην διοεγάνωση του Enduro Club Thivas. Έχοντας νικήσει και πέρσι, ο Jarvis ήρθε στον φετινό αγώνα του Erzbergrodeo με πολύ αυτοπεποίθηση, γνωρίζοντας όμως πως με την διαδρομή να είναι ασφυκτικά γεμάτη από αναβάτες, η νίκη δεν θα ερχόταν εύκολα. Παρ’ όλα αυτά, με την εμπειρία του και τη στρατηγική που ακολούθησε κατάφερε να κυριαρχήσει για πέμπτη φορά.

Όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, έτσι κι τώρα, ο Graham Jarvis ξεκίνησε ήπια και άρχισε αργά αλλά σταθερά να κινείται προς την κορυφή. Πέρασε με ασφάλεια το πρώτο check point του αγώνα 14ος και από κει κι έπειτα ξεκίνησε να προσπερνά τον έναν μετά τον άλλον αναβάτη. Μετά από μία ώρα αγώνα ήταν ήδη στη τρίτη θέση και με μικρή διαφορά απ’ τον πρώτο, έχοντας τη δυνατότητα να τον απειλήσει. Μετά τον πρώτο ανεφοδιασμό, όταν έφτασε στο Carl’s Dinner (σημείο της διαδρομής) έκανε την κίνηση ματ για να σφραγίσει τη νίκη του.

Απομακρύνθηκε απ’ τον Manni Lettenbichler και βρέθηκε στο Green Hell (άλλο ένα σημείο της διαδρομής) έχοντας τα ηνία του αγώνα. Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να ανέβει τον σχεδόν κάθετο λόφο με την πρώτη προσπάθεια, ο Jarvis παρέμεινε ψύχραιμος και δεν έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του όταν είδε τον Lettenbichler να βρίσκεται πίσω του. Έπειτα, αφού ήταν στη κορυφή, με τη μεθοδικότητά του κατάφερε να παραμείνει μπροστά για το υπόλοιπο της διαδρομής, μήκους 35,2 χιλιομέτρων,η οποία περιελάμβανε επίσης το Dynamite και Lazy Noon, δύο αρκετά τεχνικά σημεία. Ο Graham Jarvis ολοκλήρωσε πρώτος τον αγώνα μέσα σε  2 ώρες και 27 λεπτά.

Σε δηλώσεις του, ο Jarvis ανέφερε: “Αισθάνομαι υπέροχα. Πιστεύω πως είναι η πιο σημαντική νίκη της καριέρας μου στο Erzberg. Πολλοί άνθρωποι σχολίαζαν την ηλικία μου και στα 44 μου έχω ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με την αντοχή μου κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όμως διατήρησα την αυτοσυγκέντρωσή μου και συνέχισα να πιέζω. Ήξερα πως είχα πολλή δουλειά να κάνω απ’ την εκκίνηση, αλλά τα γρήγορα κομμάτια του αγώνα που ήταν στην αρχή ποτέ δεν μου ταίριαζαν. Μόλις έφτασα στο Carls Dinner ξεκίνησα να ανακάμπτω. Ήταν διαφορετικό απ’ όταν το περπάτησα, όμως τα πήγα πολύ καλά. Κατάφερα να βρεθώ πρώτος πηγαίνοντας στο Green Hell.

Ο Alfredo Gomez έδωσε επίσης έναν εξαιρετικό αγώνα και κατάφερε να τερματίσει τέταρτος, ενώ ξεκίνησε απ’ τη τρίτη θέση. Στην εκκίνηση χρειάστηκε να δώσει μια σκληρή μάχη με τους υπόλοιπους αναβάτες στην πρώτη ανάβαση της διαδρομής. Έκτοτε προσπάθησε να πλησιάσει τους τρεις πρώτους, μπαίνοντας με γρήγορους ρυθμούς μέσα στο Carl’s Dinner και πλησίασε τον συμπατριώτη του Mario Roman. Στο 23ο check point είχε βρεθεί μπροστά απ’ τον Wade Young στην τέταρτη θέση, όπου και ολοκλήρωσε τον αγώνα με τέσσερα λεπτά διαφορά απ’ τον τρίτο.

Πρώτος αυτή τη στιγμή στη βαθμολογία βρίσκεται ο Manuel Lettenbichler (KTM) με 1.960 βαθμούς, δεύτερος ο Mario Roman (Sherco) με 1.770 και μετά τη νίκη του στο Erzbergrodeo, ο Graham Jarvis (Husquvarna) ακολουθεί κατά πόδας στη τρίτη θέση με 1.690.

Ετικέτες

Isle of Man: Νικητής στα Superbike ο Davey Todd με BMW

Δεύτερος ο Michael Dunlop και τρίτος ο Dean Harrison
tt
Από τον

Παύλο Καρατζά

2/6/2025

Σε έναν συναρπαστικό αγώνα τεσσάρων γύρων ο Davey Todd αναδείχθηκε νικητής στα Superbike - τρίτη του νίκη στο TT συνολικά - με τον αναβάτη της Monster Energy by 8TEN Racing BMW Motorrad να κερδίζει τον Michael Dunlop (MD Racing BMW Motorrad) για μόλις 1,296 δευτερόλεπτα. Ο Dean Harrison (Honda Racing) συμπλήρωσε το βάθρο των νικητών στην τρίτη θέση.

Ο Davey Todd οδήγησε μέσα στο Glen Helen στον πρώτο γύρο, έχοντας μια μικρή διαφορά μόλις 0,044 δευτερολέπτων από τον Dean Harrison. Ο Dunlop βρισκόταν 2,8 δευτερόλεπτα πιο πίσω στην τρίτη θέση, με την πρώτη εξάδα να συμπληρώνουν οι Nathan Harrison (H&H Motorcycles Honda), Mike Browne (KTS Racing by Stanley Stewart BMW) και James Hind (North Lincs Components Honda), ενώ έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι οι John McGuinness, Conor Cummins και Josh Brookes βρέθηκαν εκτός της πρώτης δεκάδας.

Ο πρώτος γύρος των 216,09 χλμ/ώρα έδωσε στον Todd πλεονέκτημα 7,8 δευτερολέπτων έναντι του νέου δεύτερου αναβάτη Dunlop (214,42 χλμ/ώρα), ενώ ο Dean Harrison (214,12 χλμ/ώρα) ήταν μόλις ένα δευτερόλεπτο πιο πίσω στην τρίτη θέση. Ο Nathan Harrison μπήκε επίσημα στο «κλαμπ των 210 χιλιομέτρων/ώρα» αφού έκανε τον γύρο στα 211,25 χλμ/ώρα, με τους Browne (210,41 χλμ/ώρα) και Herbertson (209,94 χλμ/ώρα) να παραμένουν στην πέμπτη και έκτη θέση αντίστοιχα. 

Ο δεύτερος γύρος του Todd με 215,44 χλμ/ώρα είδε το προβάδισμά του να μειώνεται στα 7,1 δευτερόλεπτα, καθώς ο Dunlop ήταν ελαφρώς ταχύτερος με 215,59 χλμ/ώρα. Ο Dean Harrison φάνηκε να βγαίνει εκτός της μάχης για την πρώτη θέση, καθώς ήταν πίσω από τον Dunlop κατά 11,2 με μέση ταχύτητα 213,53 χλμ/ώρα. Οι Nathan Harrison (210,54 χλμ/ώρα), Johnson (210,18 χλμ/ώρα) και Brookes (209,03 χλμ/ώρα) κατέλαβαν τις θέσεις τέσσερα έως έξι.

Ξεκινώντας τον τέταρτο και τελευταίο γύρο, το προβάδισμά του Todd ήταν 1,9 δευτερόλεπτα, με τον Harrison να βρίσκεται πλέον 25 δευτερόλεπτα πίσω και να είναι άνετα τρίτος. Ο Nathan Harrison ήταν επίσης σταθερός στην τέταρτη θέση, ενώ ο Johnson κρατούσε την πέμπτη θέση μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα μπροστά από τον Hillier. Ο Brookes, που βρισκόταν πλέον στην έβδομη θέση, ήταν μόλις 1,3 δευτερόλεπτα μακριά από τον McGuinness (Honda Racing), ενώ ο Hutchinson εγκατέλειψε στα pits.

Στο Glen Helen, για τελευταία φορά, ο Todd εξακολουθούσε να προηγείται, αλλά το πλεονέκτημά του είχε μειωθεί σε μόλις δύο δέκατα του δευτερολέπτου. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα, ο Dunlop προσπέρασε τον Harrison στο Rhencullen για να πάρει το προβάδισμα στο δρόμο. Ωστόσο, ο Todd διεύρυνε το προβάδισμά του έναντι του Dunlop σε 2,2 δευτερόλεπτα στο Ballaugh.

Με έναν τελικό γύρο 217,78 χλμ/ώρα, ο Todd εξασφάλισε τη νίκη με διαφορά μόλις 1,296 δευτερολέπτων από τον Dunlop, ο οποίος στην πραγματικότητα σημείωσε έναν ελαφρώς ταχύτερο τελικό γύρο στα 217.93 χλμ/ώρα. Ο Harrison συμπλήρωσε το βάθρο στην τρίτη θέση - το 31ο βάθρο του στο ΤΤ.

Ο Nathan Harrison πήρε την τέταρτη θέση, με πέμπτο τον Johnson και έκτο τον Hillier. Πίσω τους βρέθηκαν οι McGuinness, Brookes, Michael Evans - ο οποίος σημείωσε νέο προσωπικό ρεκόρ με 208,56 χλμ/ώρα με τη Honda της Dafabet Racing - και ο Paul Jordan με τη δεύτερη μηχανή της Jackson Racing, συμπλήρωσε την πρώτη δεκάδα.