Honda - Βοήθημα ισορροπίας!

CES2017: Η μοτοσυκλέτα που ισορροπεί μόνη της
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/1/2017

Χθες ήταν η πρώτη ημέρα της Έκθεσης CES (Consumer Technology Association) και μέσα στην μαγεία όλων όσων συνέβησαν, τα βλέμματα απέσπασε η παρουσίαση της Honda με την τεχνολογία Riding Assist, δείχνοντας ένα NC 750S, να μπαίνει στην σκηνή μόνο του, ακολουθώντας το UNI-CUB, την κινητή καρέκλα της Honda που το MOTO είχε «οδηγήσει» ανάμεσα σε ελάχιστους Ευρωπαίους στο Tokyo Motor Show το 2015, δύο χρόνια περίπου αφότου είχαν κυκλοφορήσει οι πρώτες φωτογραφίες.

Οι παρουσία αυτών των δύο μαζί, είναι σημαντική όπως θα δούμε παρακάτω.

(Για την παρουσίαση στο κοινό, είχαν τοποθετήσει τα μακριά αυτά μανιτάρια για την ώρα που θα τέλειωνε η μπαταρία του συστήματος)

Πριν την είσοδο του αυτο-οδηγούμενου NC750S στην σκηνή, είχαν προηγηθεί είκοσι λεπτά παρουσίασης από τον πρόεδρο της Honda Αμερικής και τον κ. Yoshiyuki Matsumoto πρόεδρο του R&D της Honda. Κατά την διάρκεια αυτής της παρουσίασης αναπτύχθηκε εν συντομία το πλάνο της Honda για το μέλλον και οι κινήσεις που έχει κάνει εξαγοράζοντας start-up εταιρίες για να εισέλθει άμεσα στην εποχή για την οποία (σύμφωνα με την ίδια) έχει ορίζοντα ωρίμανσης το 2040.

Ο πίθηκος που εξερευνά την τεχνολογία, είναι ο τρόπος της Honda να δείξει ότι αυτή την στιγμή απλά παίζουμε προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τα εργαλεία του μέλλοντος

Όλα αυτά βέβαια θα είχαν περάσει λίγο-πολύ απαρατήρητα, αν το NC750 δεν ερχόταν μόνο του στην σκηνή, κι αν η Honda δεν μας έδειχνε ένα video που σαν υπάκουο σκυλάκι, το NC750 ακολουθούσε εκτός κτηρίου μία χαμογελαστή ερευνήτρια της Honda. Δεν λείπει και το έξυπνο μοντάζ που παρουσιάζει το NC να «κοιτά δεξιά και αριστερά» βγαίνοντας από την πόρτα… Μία τέτοια εικόνα, ενός κανονικού μοντέλου, πολλαπλασίασε τον αντίκτυπο.

Σε αντίθεση λοιπόν με το BMW VISION NEXT 100 που είναι απλά ένα στατικό πρωτότυπο το Riding Assist της Honda είναι λειτουργικό (ή στο περίπου, όπως θα εξηγήσουμε) και παράλληλα ένα μεγάλο βήμα πίσω από το Motobot της Yamaha. Η διαφορά με το Vision Next της BMW, είναι ότι η Honda δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια για να ισορροπήσει, ενώ το Motobot πρακτικά δεν ισορροπεί στατικά, μπορεί όμως και οδηγεί πολύ-πολύ καλύτερα… ας δούμε όμως τι έχει φτιάξει η Honda.

Καταρχήν η επιλογή του NC ως πλατφόρμα υλοποίησης δεν είναι καθόλου τυχαία και μάλιστα είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Honda μπορεί να δείξει ένα υπάρχον μοντέλο να κινείται μόνο του - αν δεν υπήρχε το NC στην γκάμα της, τότε θα βλέπαμε κάτι τελείως φουτουριστικό να ανεβαίνει στην σκηνή και όχι ένα υπάρχον μοντέλο. Ο λόγος είναι η τεράστια κλίση του δικύλινδρου προς τα εμπρός, με τους κυλίνδρους σχεδόν παράλληλους με το έδαφος και το ρεζερβουάρ τοποθετημένο κάτω από την σέλα, που αφήνουν άπλετο χώρο για την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος σε ένα νευραλγικό σημείο για την γεωμετρία της μοτοσυκλέτας. Ψηλά και ακριβώς στο κέντρο. Η Honda δεν αποκαλύπτει τίποτα πίσω από την τεχνολογία αυτή την στιγμή, όμως λέγοντας ο κ. Matsumoto ότι δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια αλλά την τεχνολογία του UNI-CUB και σε συνδυασμό με την μαρτυρία συνεργάτη που βρίσκεται στην CES και είδε από κοντά την μοτοσυκλέτα, μπορούμε να πούμε πάρουμε μία ιδέα από το τι συμβαίνει. Στο NC που χρησιμοποιούν για την επίδειξη της τεχνολογίας, έχουν τοποθετήσει ένα ηλεκτρικό μοτέρ στην έξοδο του κιβωτίου το οποίο και δίνει κίνηση στον πίσω τροχό. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου μοτέρ είναι η ταχύτητα εναλλαγής της φοράς κίνησης σε εκατοστά του δευτερολέπτου καθώς και ο πολύ ακριβής έλεγχός του, ώστε να πραγματοποιεί μικροσκοπικές κινήσεις του πίσω τροχού μπρος και πίσω. Τόσο μικροσκοπικές που είναι σαν απλά να διατηρεί την τάση στην αλυσίδα.

Αυτή βέβαια είναι η λεπτομέρεια του συστήματος, αλλά σημαντική: Γιατί μαρτυρά, μαζί με άλλες λεπτομέρειες, ότι δεν πρόκειται για πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα αλλά ένα μοντέλο επίδειξης, εντυπωσιακής, το μόνο σίγουρο. Όλο το «μυστικό» βρίσκεται κρυμμένο πάνω από τον κινητήρα, εκεί που κανονικά θα ήταν ο αποθηκευτικός χώρος για ένα κράνος, ενώ πίσω από τον φουτουριστικό προβολέα κρύβονται τα όργανα πλοήγησης και η κάμερες, που στο video φαίνεται να ενεργοποιούνται σε καθεστώς «παρακολούθησης» από ένα διακόπτη στη βάση του προβολέα.

Γνωρίζοντας την καινοτομία των τροχών του UNI-CUB, δεν γίνεται να μην κάνεις έναν παραλληλισμό με την εμφάνιση του προβολέα, καθώς οι φωτεινοί κύλινδροι παραπέμπουν στην πατέντα του εμπρός τροχού. Το UNI-CUB είναι σαν εκείνα τα παλιά ποδήλατα, με έναν τεράστιο εμπρός τροχό κι έναν μικρό πίσω. Ο εμπρός τροχός όμως, αποτελείται από πολλούς κυλίνδρους που εξασφαλίζουν την πλάγια κίνηση εκτός από την εμπρός, σε συνδυασμό και με τον αντίστοιχο μικρότερο πίσω.

Το Riding Assist δεν σηματοδοτεί στροφή στην πορεία της Honda αλλά πίστη στον δρόμο που είχε πάντα, εκείνον της τεχνολογικής υπεροχής

Αντί για γυροσκόπια που βασίζονται στην αδράνεια κι έτσι προσθέτουν βάρος, για να ισορροπήσουν την μοτοσυκλέτα βασίστηκαν στην τεχνολογία του UNI-CUB που σημαίνει δεκάδες μικροσκοπικές κινήσεις κάθε δευτερόλεπτο σε πίσω τροχό και σε τιμόνι παράλληλα με τον εσωτερικό μηχανισμό σταθεροποίησης. Ένα άλλο στοιχείο, είναι το μοχλικό σύστημα που μετατρέπει την γωνία κάστερ και αυξάνει το ίχνος σε επίπεδα cruiser μοτοσυκλέτας, μία πρόσθετη λύση σε ένα πιθανό μέλλον που οι μοτοσυκλέτες οδηγούνται μόνες τους… Αυτή την στιγμή το Riding Assist της Honda είναι μονάχα μία επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής και δεν μιλάμε για μία λειτουργική μοτοσυκλέτα, παρόλο που η υλοποίησή του πάνω σε ένα NC δείχνει σαν να είναι αυτό ακριβώς, κάτι έτοιμο.

Θα θυμίσω ένα κομμάτι από την ανάλυση του Motobot της Yamaha, που είχα κάνει για το περιοδικό μέσα από την συνέντευξη του επιστήμονα της ρομποτικής στην Yamaha. Στο διασυνδεδεμένο μέλλον της κίνησης στους δημόσιους δρόμους που έρχεται σύντομα, ή καλύτερα που θα γενικευτεί, αφού υπάρχει ήδη στο παρόν, η μόνη αστάθμητη παράμετρος θα μείνει η μοτοσυκλέτα. Το Motobot της Yamaha είναι η πρώτη προσπάθεια στην ιστορία της ανθρωπότητας, να μάθει σε μία μηχανή όλες εκείνες τις απίστευτα πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν οδηγεί μοτοσυκλέτα και το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Το Riding Assist της Honda είναι η πρώτη προσιτή κατασκευαστικά λύση για την αυτόνομη κίνηση. Μαζί με σχεδιαστικές ασκήσεις όπως της BMW και όλα όσα έχουμε δει από την Kawasaki και σιγά-σιγά από όλους τους κατασκευαστές, τα βήματα αυτά αποτελούν κινήσεις προς την επίλυση του παραπάνω προβλήματος. Την θέση δηλαδή της μοτοσυκλέτας στο διασυνδεδεμένο και εν πολλοίς –δυστυχώς- ελεγχόμενο μέλλον στους δημόσιους δρόμους. Τοποθετώντας την ασπίδα της ασφάλειας και του μηδενισμού των τροχαίων, ο κόσμος θα πεισθεί να παραδώσει ένα κομμάτι ελευθερίας, όπως έχει αντίστοιχα παραδώσει ελευθερίες για να χρησιμοποιήσει το μέσο που επικοινωνούμε αυτή την στιγμή, για παράδειγμα. Τα λόγια του υπευθύνου της Honda Αμερικής έρχονται για να μην αφήσουν περιθώρια παρερμηνείας. Το R&D της Honda δημιούργησε, καιρό τώρα, ένα τμήμα στην silicon valley που σκοπό έχει την εξαγορά καινοτόμων start-up εταιριών, τις στρατηγικές συνεργασίες και την παρακολούθηση ουσιαστικά της τεχνολογίας. Να θυμίσω ότι και το Motobot της Yamaha ξεκίνησε σαν ιδέα από ένα σκοτεινό κτήριο στο Τόκυο, γιατί ήταν αργά το απόγευμα και είχαν φύγει όλοι, και υλοποιείται στην silicon valley, από το αντίστοιχο τμήμα της Yamaha…

Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση της Honda, το διασυνδεδεμένο μέλλον δεν ανήκει ούτε στην ίδια, ούτε μπορεί να το υλοποιήσει και μόνη της. Χρειάζεται να μπουν τα πρωτόκολλα για την επικοινωνία οχήματος με όχημα, και οχήματος με υποδομή (V2V και V2I) πράγμα που για να γίνει απαιτείται η συμμετοχή όλων των κατασκευαστών αλλά και των κυβερνήσεων. Βήμα το οποίο έχει προχωρήσει το τελευταίο διάστημα με γεωμετρική πρόοδο, έναντι του αρχικού προγραμματισμού. Στο τέλος, ναι, θα έχουμε αυτόνομες μοτοσυκλέτες που θα παρκάρουν μόνες τους και θα στέκονται μόνες τους, που δεν θα κλέβονται και δεν ίσως να μας αποτρέπουν και από παραβάσεις, όμως πρόκειται για ένα μέλλον που δεν θα έρθει το ίδιο γρήγορα για όλους. Κι εδώ που είμαστε εμείς, ευτυχώς(;) θα αργήσει πολύ περισσότερο…  

Ετικέτες

Τα μεγέθη της αγοράς ελαστικών μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα

Οι εισαγωγές των μεγάλων εταιριών ελαστικών
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/10/2017

Το βλέπουμε σε μοτοσυκλέτες φίλων, στους δρόμους των πόλεων, γενικά στην καθημερινότητά μας. Με κυρίαρχο αίτιο την οικονομική κρίση, οι μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα δεν αλλάζουν συχνά ελαστικά. Με πρόσθετο μπόνους το γεγονός ότι οι δρόμοι μας δεν φθείρουν τα ελαστικά με τον ρυθμό που συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, εξαιτίας της μειωμένης πρόσφυσης, τα ελαστικά στην Ελλάδα γράφουν πολλαπλάσια χιλιόμετρα από αυτό που ο κατασκευαστής θεωρεί ως μεσοδιάστημα ζωής. Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή, κι εμείς αυτό κάνουμε. Στις μοτοσυκλέτες, τα παπιά και τα σκούτερ που έχουμε στην κατοχή μας για καθημερινές μετακινήσεις, τα ελαστικά χρησιμοποιούνται μέχρι το όριο της ζωής τους, πέρα από το σημείο που η απόδοσή τους παραμένει αντίστοιχη με εκείνη που είχαν όταν ήταν καινούρια. Φυσικά αυτό δεν αφορά τις μοτοσυκλέτες προς δοκιμή. Στην χώρα μας τα διαστήματα αλλαγής ελαστικών είναι μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Αυτή είναι σε ένα βαθμό η γενική εικόνα περί χρήσης. Στην Ελλάδα όμως η αγορά ελαστικών παραμένει υπολογίσιμη, γιατί ακόμα και με καθυστέρηση - ακόμα και με παράταση της καθυστέρησης στην περίοδο της κρίσης - τα ελαστικά κάποια στιγμή αναγκαστικά θα αλλαχθούν. Αναζητήσαμε τα μεγέθη των εισαγωγών από την ευρωπαϊκή επιτροπή διαφάνειας, και συγκεντρώσαμε τα νούμερα των πωλήσεων ανά κατηγορία.

Σκοπός είναι να έχουμε όλοι μας, μία κοινή γενική εικόνα για το μέγεθος αυτής της αγοράς, που δίνει έτσι κι ένα στατιστικό στοιχείο για την χρήση των ελαστικών στην χώρα μας.

Ας δούμε τα σύνολα πωλήσεων ανά οικογένεια ελαστικών για το πρώτο εξάμηνο φέτος και με άμεση σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι

 
Πρώτο εξάμηνο του έτους
 
2016
2017
Σπορ ελαστικά δρόμου καθώς και αγωνιστικά/slick
(ενδεικτικά: GPracer/Qualifier2/Sportsmart2MAX – PowerCup EVO/Power RS – R10Evo/S21 – Racetek K2/RR – V2SuperCorsa/RossoCorsa κτλ
Σύνολο 18.400
(795 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης)
Σύνολο 17.937
(1.192 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης
Ελαστικά δρόμου
(Roadsmart 1&2&3 / Pilot 3&4 / GP21-23/ T30 – AngelGT κτλ)
καθώς και για μεσαίες κατηγορίες παπιά κτλ αλλά και cruiser μοτοσυκλέτες
Σύνολο 108.823
(95.626: παπιά και μικρές διαστάσεις / 7.526 Radial ελαστικά δρόμου / 1.900 cruiser&custom)
Σύνολο 108.161
(97.638: παπιά και μικρές διαστάσεις/ 6.620 Radial ελαστικά δρόμου / 2.180 cruiser&custom)
On-Off ελαστικά
Σύνολο 20.522
(Radial 10.756: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)
Σύνολο 20.398
(Radial 9.989: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)
Ελαστικά Enduro/Motocross/Οικολογικά
Σύνολο 5.924
Σύνολο 5.221
Scooter ελαστικά
Σύνολο 73.823
Σύνολο 70.180
Σύνολο εξαμήνου
227.492
221.897
 
Σύνολο πωλήσεων προηγούμενων ετών
 
2015
2016
Σπορ ελαστικά δρόμου καθώς και αγωνιστικά/slick
(ενδεικτικά: GPracer/Qualifier2/Sportsmart2MAX – PowerCup EVO/Power RS – R10Evo/S21 – Racetek K2/RR – V2SuperCorsa/RossoCorsa κτλ
Σύνολο 22.520
(827 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης)
Σύνολο 28.362
(1.197 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης
Ελαστικά δρόμου
(Roadsmart 1&2&3 / Pilot 3&4 / GP21-23/ T30 – AngelGT κτλ)
καθώς και για μεσαίες κατηγορίες παπιά κτλ αλλά και cruiser μοτοσυκλέτες
Σύνολο 166.4
(153.168: παπιά και μικρές διαστάσεις / 10.729 Radial ελαστικά δρόμου / 2.521 cruiser&custom)
Σύνολο 177.593
(162.089: παπιά και μικρές διαστάσεις/ 12.383 Radial ελαστικά δρόμου / 3.081 cruiser&custom)
On-Off ελαστικά
Σύνολο 38.035
(Radial 18.414: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)
Σύνολο 38.048
(Radial 18.298: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)
Ελαστικά Enduro/Motocross/Οικολογικά
Σύνολο 8.660
Σύνολο 10.244
Scooter ελαστικά
Σύνολο 101.830
Σύνολο 126.965
Σύνολο έτους
337.463
381.172

 

Τι μας δείχνουν τα παραπάνω νούμερα;

Η αγορά ελαστικών στην Ελλάδα οδεύει με μία σχετική ομαλότητα, έχει σταθεροποιηθεί στο νέο επίπεδο της οικονομικής κρίσης και κινείται χρόνο με το χρόνο με οριακή βελτίωση. Αυτό το συμπέρασμα απαιτεί μία σύντομη εξήγηση, γιατί από τους παραπάνω πίνακες, διαφαίνεται πτώση το πρώτο εξάμηνο του ’17 και ικανοποιητική άνοδος το ’16. Η άνοδος του ’16 είναι μικρότερη από τις σχεδόν 50.000 ελαστικά που φαίνεται να αυξήθηκε συγκριτικά με το ’15 γιατί τα στοιχεία αφορούν τις εισαγωγές και όχι τις πωλήσεις. Επίσης το πρώτο εξάμηνο του ’17 κινήθηκε με ρυθμό μικρότερο από το αντίστοιχο πέρσι, όπως άλλωστε και το σύνολο της αγοράς μοτοσυκλέτας, αξεσουάρ κτλ.. Όπως όλα δείχνουν όμως αυτούς τους μήνες ανακάμπτει και η χρονιά φέτος θα κλείσει με θετικό πρόσημο, ελάχιστα πάνω από το προηγούμενο έτος.

η αγορά ελαστικών μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα κινείται ανάμεσα στις 335.000 και 340.000 μονάδες ελαστικών

Μία εκτίμηση, με βάση εμπειρικά στοιχεία και δεδομένα πωλήσεων, είναι πως η αγορά ελαστικών μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, κινείται ανάμεσα στις 335.000 και 340.000 μονάδες ελαστικών, στο σύνολό της. Από τα παραπάνω νούμερα φαίνεται πως τα παπιά και οι μικρές διαστάσεις διαμορφώνουν ένα ποσοστό που κυμαίνεται με σχετική σταθερότητα από 44% έως 45,5% ένα εντυπωσιακό νούμερο που όμως είναι και λογικό για τα δικά μας δεδομένα. Το δεύτερο εντυπωσιακό νούμερο, είναι το σύνολο των σκούτερ ελαστικών που αντιπροσωπεύουν το 30 με 31% των συνολικών πωλήσεων.

Παπιά και σκούτερ λοιπόν αποτυπώνουν σχεδόν το 75% των πωλήσεων ελαστικών στην χώρα μας με τα ελαστικά δρόμου και τα on-off να κατέχουν από 8% έως 9% - η κάθε οικογένεια στο σύνολό της. Ως μέγεθος αγοράς έχουμε ένα καλό νούμερο, για μία σχετικά μικρή χώρα και με το δεδομένο της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο περίπου το 45% των πωλήσεων γίνεται με ελαστικά που στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν μικρή κατανάλωση.

Ελάστικά για παπιά και σκούτερ, αντιπροσωπεύουν το 75% των συνολικών πωλήσεων ελαστικών

Η παραπάνω εικόνα μπορεί να είναι μονάχα γενική, να αποτελεί μία βάση, μία σκιαγράφηση της πραγματικότητας. Κι αυτό γιατί τα στοιχεία αφορούν τις εισαγωγές των μεγάλων επώνυμων εταιριών. Τις πωλήσεις κάθε μαγαζιού ελαστικών στην Ελλάδα δεν τις γνωρίζει ούτε η εφορία…

Επίσης δεν περιλαμβάνονται οι μικρότερες εταιρίες που δεν ελέγχονται από τις ευρωπαϊκές επιτροπές, ούτε οι αυτόνομες, μεμονωμένες εισαγωγές από γειτονικές χώρες. Για παράδειγμα κάποια ελαστικά που έχουν καταγραφεί στις πωλήσεις τις Ιταλίας, αφορούν στην πράξη έμπορους στην Ελλάδα που τα εισήγαγαν μόνοι τους. Το μεγαλύτερο όμως σύνολο πωλήσεων, περιλαμβάνεται στα παραπάνω στοιχεία, από την στιγμή που οι μεγάλες εταιρίες ελαστικών συγκεντρώνουν ένα σύνολο πωλήσεων ελάχιστα πιο κάτω από αυτό που υπολογίζεται συνολικά για την χώρα. Είναι λοιπόν μία καλή βάση, για να αποτυπωθεί το μέγεθος της ελληνικής αγοράς.