Honda - Βοήθημα ισορροπίας!

CES2017: Η μοτοσυκλέτα που ισορροπεί μόνη της
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/1/2017

Χθες ήταν η πρώτη ημέρα της Έκθεσης CES (Consumer Technology Association) και μέσα στην μαγεία όλων όσων συνέβησαν, τα βλέμματα απέσπασε η παρουσίαση της Honda με την τεχνολογία Riding Assist, δείχνοντας ένα NC 750S, να μπαίνει στην σκηνή μόνο του, ακολουθώντας το UNI-CUB, την κινητή καρέκλα της Honda που το MOTO είχε «οδηγήσει» ανάμεσα σε ελάχιστους Ευρωπαίους στο Tokyo Motor Show το 2015, δύο χρόνια περίπου αφότου είχαν κυκλοφορήσει οι πρώτες φωτογραφίες.

Οι παρουσία αυτών των δύο μαζί, είναι σημαντική όπως θα δούμε παρακάτω.

(Για την παρουσίαση στο κοινό, είχαν τοποθετήσει τα μακριά αυτά μανιτάρια για την ώρα που θα τέλειωνε η μπαταρία του συστήματος)

Πριν την είσοδο του αυτο-οδηγούμενου NC750S στην σκηνή, είχαν προηγηθεί είκοσι λεπτά παρουσίασης από τον πρόεδρο της Honda Αμερικής και τον κ. Yoshiyuki Matsumoto πρόεδρο του R&D της Honda. Κατά την διάρκεια αυτής της παρουσίασης αναπτύχθηκε εν συντομία το πλάνο της Honda για το μέλλον και οι κινήσεις που έχει κάνει εξαγοράζοντας start-up εταιρίες για να εισέλθει άμεσα στην εποχή για την οποία (σύμφωνα με την ίδια) έχει ορίζοντα ωρίμανσης το 2040.

Ο πίθηκος που εξερευνά την τεχνολογία, είναι ο τρόπος της Honda να δείξει ότι αυτή την στιγμή απλά παίζουμε προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τα εργαλεία του μέλλοντος

Όλα αυτά βέβαια θα είχαν περάσει λίγο-πολύ απαρατήρητα, αν το NC750 δεν ερχόταν μόνο του στην σκηνή, κι αν η Honda δεν μας έδειχνε ένα video που σαν υπάκουο σκυλάκι, το NC750 ακολουθούσε εκτός κτηρίου μία χαμογελαστή ερευνήτρια της Honda. Δεν λείπει και το έξυπνο μοντάζ που παρουσιάζει το NC να «κοιτά δεξιά και αριστερά» βγαίνοντας από την πόρτα… Μία τέτοια εικόνα, ενός κανονικού μοντέλου, πολλαπλασίασε τον αντίκτυπο.

Σε αντίθεση λοιπόν με το BMW VISION NEXT 100 που είναι απλά ένα στατικό πρωτότυπο το Riding Assist της Honda είναι λειτουργικό (ή στο περίπου, όπως θα εξηγήσουμε) και παράλληλα ένα μεγάλο βήμα πίσω από το Motobot της Yamaha. Η διαφορά με το Vision Next της BMW, είναι ότι η Honda δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια για να ισορροπήσει, ενώ το Motobot πρακτικά δεν ισορροπεί στατικά, μπορεί όμως και οδηγεί πολύ-πολύ καλύτερα… ας δούμε όμως τι έχει φτιάξει η Honda.

Καταρχήν η επιλογή του NC ως πλατφόρμα υλοποίησης δεν είναι καθόλου τυχαία και μάλιστα είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Honda μπορεί να δείξει ένα υπάρχον μοντέλο να κινείται μόνο του - αν δεν υπήρχε το NC στην γκάμα της, τότε θα βλέπαμε κάτι τελείως φουτουριστικό να ανεβαίνει στην σκηνή και όχι ένα υπάρχον μοντέλο. Ο λόγος είναι η τεράστια κλίση του δικύλινδρου προς τα εμπρός, με τους κυλίνδρους σχεδόν παράλληλους με το έδαφος και το ρεζερβουάρ τοποθετημένο κάτω από την σέλα, που αφήνουν άπλετο χώρο για την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος σε ένα νευραλγικό σημείο για την γεωμετρία της μοτοσυκλέτας. Ψηλά και ακριβώς στο κέντρο. Η Honda δεν αποκαλύπτει τίποτα πίσω από την τεχνολογία αυτή την στιγμή, όμως λέγοντας ο κ. Matsumoto ότι δεν χρησιμοποιεί γυροσκόπια αλλά την τεχνολογία του UNI-CUB και σε συνδυασμό με την μαρτυρία συνεργάτη που βρίσκεται στην CES και είδε από κοντά την μοτοσυκλέτα, μπορούμε να πούμε πάρουμε μία ιδέα από το τι συμβαίνει. Στο NC που χρησιμοποιούν για την επίδειξη της τεχνολογίας, έχουν τοποθετήσει ένα ηλεκτρικό μοτέρ στην έξοδο του κιβωτίου το οποίο και δίνει κίνηση στον πίσω τροχό. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου μοτέρ είναι η ταχύτητα εναλλαγής της φοράς κίνησης σε εκατοστά του δευτερολέπτου καθώς και ο πολύ ακριβής έλεγχός του, ώστε να πραγματοποιεί μικροσκοπικές κινήσεις του πίσω τροχού μπρος και πίσω. Τόσο μικροσκοπικές που είναι σαν απλά να διατηρεί την τάση στην αλυσίδα.

Αυτή βέβαια είναι η λεπτομέρεια του συστήματος, αλλά σημαντική: Γιατί μαρτυρά, μαζί με άλλες λεπτομέρειες, ότι δεν πρόκειται για πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα αλλά ένα μοντέλο επίδειξης, εντυπωσιακής, το μόνο σίγουρο. Όλο το «μυστικό» βρίσκεται κρυμμένο πάνω από τον κινητήρα, εκεί που κανονικά θα ήταν ο αποθηκευτικός χώρος για ένα κράνος, ενώ πίσω από τον φουτουριστικό προβολέα κρύβονται τα όργανα πλοήγησης και η κάμερες, που στο video φαίνεται να ενεργοποιούνται σε καθεστώς «παρακολούθησης» από ένα διακόπτη στη βάση του προβολέα.

Γνωρίζοντας την καινοτομία των τροχών του UNI-CUB, δεν γίνεται να μην κάνεις έναν παραλληλισμό με την εμφάνιση του προβολέα, καθώς οι φωτεινοί κύλινδροι παραπέμπουν στην πατέντα του εμπρός τροχού. Το UNI-CUB είναι σαν εκείνα τα παλιά ποδήλατα, με έναν τεράστιο εμπρός τροχό κι έναν μικρό πίσω. Ο εμπρός τροχός όμως, αποτελείται από πολλούς κυλίνδρους που εξασφαλίζουν την πλάγια κίνηση εκτός από την εμπρός, σε συνδυασμό και με τον αντίστοιχο μικρότερο πίσω.

Το Riding Assist δεν σηματοδοτεί στροφή στην πορεία της Honda αλλά πίστη στον δρόμο που είχε πάντα, εκείνον της τεχνολογικής υπεροχής

Αντί για γυροσκόπια που βασίζονται στην αδράνεια κι έτσι προσθέτουν βάρος, για να ισορροπήσουν την μοτοσυκλέτα βασίστηκαν στην τεχνολογία του UNI-CUB που σημαίνει δεκάδες μικροσκοπικές κινήσεις κάθε δευτερόλεπτο σε πίσω τροχό και σε τιμόνι παράλληλα με τον εσωτερικό μηχανισμό σταθεροποίησης. Ένα άλλο στοιχείο, είναι το μοχλικό σύστημα που μετατρέπει την γωνία κάστερ και αυξάνει το ίχνος σε επίπεδα cruiser μοτοσυκλέτας, μία πρόσθετη λύση σε ένα πιθανό μέλλον που οι μοτοσυκλέτες οδηγούνται μόνες τους… Αυτή την στιγμή το Riding Assist της Honda είναι μονάχα μία επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής και δεν μιλάμε για μία λειτουργική μοτοσυκλέτα, παρόλο που η υλοποίησή του πάνω σε ένα NC δείχνει σαν να είναι αυτό ακριβώς, κάτι έτοιμο.

Θα θυμίσω ένα κομμάτι από την ανάλυση του Motobot της Yamaha, που είχα κάνει για το περιοδικό μέσα από την συνέντευξη του επιστήμονα της ρομποτικής στην Yamaha. Στο διασυνδεδεμένο μέλλον της κίνησης στους δημόσιους δρόμους που έρχεται σύντομα, ή καλύτερα που θα γενικευτεί, αφού υπάρχει ήδη στο παρόν, η μόνη αστάθμητη παράμετρος θα μείνει η μοτοσυκλέτα. Το Motobot της Yamaha είναι η πρώτη προσπάθεια στην ιστορία της ανθρωπότητας, να μάθει σε μία μηχανή όλες εκείνες τις απίστευτα πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν οδηγεί μοτοσυκλέτα και το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Το Riding Assist της Honda είναι η πρώτη προσιτή κατασκευαστικά λύση για την αυτόνομη κίνηση. Μαζί με σχεδιαστικές ασκήσεις όπως της BMW και όλα όσα έχουμε δει από την Kawasaki και σιγά-σιγά από όλους τους κατασκευαστές, τα βήματα αυτά αποτελούν κινήσεις προς την επίλυση του παραπάνω προβλήματος. Την θέση δηλαδή της μοτοσυκλέτας στο διασυνδεδεμένο και εν πολλοίς –δυστυχώς- ελεγχόμενο μέλλον στους δημόσιους δρόμους. Τοποθετώντας την ασπίδα της ασφάλειας και του μηδενισμού των τροχαίων, ο κόσμος θα πεισθεί να παραδώσει ένα κομμάτι ελευθερίας, όπως έχει αντίστοιχα παραδώσει ελευθερίες για να χρησιμοποιήσει το μέσο που επικοινωνούμε αυτή την στιγμή, για παράδειγμα. Τα λόγια του υπευθύνου της Honda Αμερικής έρχονται για να μην αφήσουν περιθώρια παρερμηνείας. Το R&D της Honda δημιούργησε, καιρό τώρα, ένα τμήμα στην silicon valley που σκοπό έχει την εξαγορά καινοτόμων start-up εταιριών, τις στρατηγικές συνεργασίες και την παρακολούθηση ουσιαστικά της τεχνολογίας. Να θυμίσω ότι και το Motobot της Yamaha ξεκίνησε σαν ιδέα από ένα σκοτεινό κτήριο στο Τόκυο, γιατί ήταν αργά το απόγευμα και είχαν φύγει όλοι, και υλοποιείται στην silicon valley, από το αντίστοιχο τμήμα της Yamaha…

Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση της Honda, το διασυνδεδεμένο μέλλον δεν ανήκει ούτε στην ίδια, ούτε μπορεί να το υλοποιήσει και μόνη της. Χρειάζεται να μπουν τα πρωτόκολλα για την επικοινωνία οχήματος με όχημα, και οχήματος με υποδομή (V2V και V2I) πράγμα που για να γίνει απαιτείται η συμμετοχή όλων των κατασκευαστών αλλά και των κυβερνήσεων. Βήμα το οποίο έχει προχωρήσει το τελευταίο διάστημα με γεωμετρική πρόοδο, έναντι του αρχικού προγραμματισμού. Στο τέλος, ναι, θα έχουμε αυτόνομες μοτοσυκλέτες που θα παρκάρουν μόνες τους και θα στέκονται μόνες τους, που δεν θα κλέβονται και δεν ίσως να μας αποτρέπουν και από παραβάσεις, όμως πρόκειται για ένα μέλλον που δεν θα έρθει το ίδιο γρήγορα για όλους. Κι εδώ που είμαστε εμείς, ευτυχώς(;) θα αργήσει πολύ περισσότερο…  

Ετικέτες

Οδήγηση μοτοσυκλέτας Α1 με δίπλωμα αυτοκινήτου: Ποιες χώρες της Ευρώπης την εφαρμόζουν και πώς

Εμείς θέλουμε 12 ώρες μάθημα για… ποδήλατο!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/9/2020

Ξεκινώντας από την φυσική υπόσταση που θα έχουν οι άδειες οδήγησης στην Ε.Ε. το 2013, ορίζοντας πως όλες οι χώρες θα έχουν μία κοινή εμφάνιση σε πλαστική καρτέλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοκλήρωσε και μία ομπρέλα οδηγιών και κανόνων με στόχο να εναρμονιστούν οι κατηγορίες σε όλες τις χώρες μέλη. Όλα αυτά έχουν ήδη γίνει, εκείνο που μένει είναι να συγκλίνουν και οι διαδικασίες απόκτησης του διπλώματος.

Την ανάγκη να γίνει αυτό εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε απόλυτα εξαιτίας γεωγραφικής θέσης. Στην Ελλάδα η αλλαγή συνόρων είναι μία κανονική διαδικασία, γίνεται είτε σε λιμάνι, είτε με σταθμούς συνόρων όπου διενεργείται έλεγχος. Τυπικός πλέον και πολύ γρήγορος, αλλά υφίσταται ως διαδικασία.

Στις κεντρικές χώρες της Ευρώπης τα σύνορα είναι μία ταμπέλα στην άκρη του δρόμου και η μετακίνηση πολιτών της μίας χώρας σε μία άλλη, είναι για ένα πολύ μεγάλο σύνολο μία καθημερινή διαδικασία σε σημείο που μένουν σε μία χώρα αλλά εργάζονται στην διπλανή. Αυτό είναι το πιο εξειδικευμένο παράδειγμα, η γενικότερη εικόνα είναι μία αέναη κίνηση από την μία χώρα στην άλλη χωρίς κανέναν έλεγχο και μόνο με μία ταμπέλα να σε πληροφορεί πως άλλαξες χώρα. Από την Γαλλία περνάς στο Βέλγιο ή το Λουξεμβούργο και συνεχίζεις στην Γερμανία χωρίς να σταματάς πουθενά…

Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που από πολύ νωρίς έχει γεννηθεί η ανάγκη στην κεντρική Ευρώπη να υπάρχει ένας εναρμονισμένος τρόπος εκπαίδευσης των οδηγών, μία σήμανση Ε.Ο. και αυτοκινητόδρομων βάση πρωτοκόλλου και ένα σύστημα εξετάσεων που θα αποδίδει οδηγούς που όλοι μαζί θα μπορούν να συνυπάρχουν, ακριβώς γιατί έχουν περάσει παραπλήσια και κοινή εκπαίδευση. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν διαφέρει από τον κανόνα και απώτερος στόχος της Ε.Ε. είναι να οδηγείσαι στην μεγάλη κατηγορία Α μόνο μέσα από τις υπόλοιπες μκρότερες κατηγορίες. Αυτό ας μας απασχολήσεις αργότερα σε άλλο άρθρο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη λοιπόν ταυτόχρονα απλοποίησαν και τον τρόπο που θα μπορεί κανείς να αποκτά άδεια οδήγησης για μικρές μοτοσυκλέτες και σκούτερ, αποσυμφορίζοντας το εξεταστικό και εκπαιδευτικό σύστημα. Πριν γίνει αυτό βέβαια, αναλύθηκαν και εκτιμήθηκαν όλες οι προτάσεις, δεν προχώρησαν τυφλά σε κάποια εφαρμογή και έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες τόσο πριν, όσο και μετά αξιολογώντας το μέτρο.

Κατηγορία ΑΜ:

Σε όλες τις χώρες λοιπόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτρέπεται να οδηγείς μοτοποδήλατο κατηγορίας ΑΜ <45km/h χωρίς καμία προϋπόθεση, χωρίς εξετάσεις, μαθήματα κτλ.

Στην Ελλάδα αν έχεις δίπλωμα αυτοκινήτου και θέλεις να οδηγήσεις ένα μοτοποδήλατο με ταχύτητες μικρότερες από αυτές που μπορεί να φτάσει ένα κανονικό σύγχρονο ποδήλατο, ξεκινάς με Παράβολο εκτύπωσης 30€, Χαρτόσημο των 27,2€, μερικά φωτοαντίγραφα κτλ και προχωράς με υποχρεωτική εκπαίδευση και ελάχιστη πρακτική εκπαίδευση 12 ωρών. Όλα αυτά αν είσαι ήδη οδηγός αυτοκινήτου και θέλεις απλά να κινηθείς με μοτοποδήλατο στην Ελλάδα..

Κατηγορία Α1:

Στην κατηγορία Α1 που περιλαμβάνει παπιά, σκούτερ και μικρές μοτοσυκλέτες 125 κυβικών που έχουν και περιορισμό σε ίππους αλλά και περιορισμό σε αναλογία κιλών και ίππων, οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν καταστήσει την διαδικασία εξαιρετικά απλή για τους οδηγούς αυτοκινήτων, καθιστώντας μία μορφή ισοδυναμίας διπλώματος Β/Α1 καταργώντας εξετάσεις, τόσο θεωρητικές όσο και πρακτικές.

Πάμε να δούμε τι χρειάζεται ένας κάτοχος κατηγορίας Β για να οδηγήσει μοτοσυκλέτα Α1:

Ιταλία:     
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Τσεχία:    
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Λετονία: 
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Ισπανία: 
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 3 έτη
Σλοβακία:
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και δίνεται μόνο για αυτόματο δίκυκλο (πχ σκούτερ).
Πορτογαλία:
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και συμπληρωμένα τα 25 έτη ηλικία.
Γερμανία
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων. Κατοχή Β για 5 έτη, 25 έτη ηλικία και 9 μαθήματα.
Μάλτα
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, ετών οδήγησης και ηλικίας. Αρκούν 10 μαθήματα.
Πολωνία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων, μαθημάτων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 3 έτη
Βέλγιο
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων, μαθημάτων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη
Αυστρία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 5 έτη και 6 μαθήματα.
Γαλλία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και 7 μαθήματα.
Λουξεμβούργο
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και 7 μαθήματα.
Ηνωμένο Βασίλειο:
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων ετών οδήγησης και ηλικίας.  Αρκεί μόνο πρακτική εκπαίδευση.

*επικαιροποιημένη λίστα

Στην Ελλάδα η προσπάθεια εναρμόνισης με την υπόλοιπη Ευρώπη σκοντάφτει σε διαδικασίες, αποφάσεις μη αρμόδιων για κυκλοφοριακά ζητήματα ανθρώπων, συμφέροντα κτλ. Τα έχουμε δει από κοντά, από προσωπική εμπειρία έχοντας καταθέσει Φάκελο Μοτοσυκλέτας για όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, όπως για τον ΦΠΑ στα κράνη, κάτι που πρόσφατα άλλαξε -λίγο- προς το καλύτερο.

Αφορμή για την έναρξη του θέματος ξανά υπήρξε η προ ημερών δημοσίευση ΦΕΚ με την φράση «Η κατηγορία Β ισχύει και για οδήγηση οχημάτων της κατηγορίας Α1»

Προσέξτε αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ HOAX έχει γραφτεί στο ΦΕΚ 4075. Εκ των υστέρων το Υπουργείο διευκρίνισε πως η φράση αυτή αφορούσε μόνο το πληροφοριακό σύστημα της χώρας που προετοιμάζεται για την αλλαγή της κατηγορίας. Ξεκάθαρα λέγοντας πως είναι μία αλλαγή που έρχεται. Δεν ισχύει ακόμα, όπως διευκρινίστηκε και υπάρχει εδώ όλο το ιστορικό, αλλά θα ισχύσει στο μέλλον και αναμένουμε με ποιον τρόπο, όπως παραπάνω θα γίνει κάτι τέτοιο…

Σε επόμενο άρθρο μία εκτεταμένη μελέτη για το τι συνέβη στις χώρες αυτές μετά την ισοδυναμία των διπλωμάτων.