"Σαν Σήμερα" απεβίωσε ο Barry Sheene - ο πρώτος σούπερσταρ των αγώνων

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/3/2018

Πριν από 15 χρόνια, στις 10 Μαρτίου του 2003, ο Barry Sheene MBE, Βρετανός παγκόσμιος στα Grand Prix, πέθανε σε ηλικία 52 ετών, από καρκίνο του οισοφάγου και του στομάχου. Στην καριέρα του κέρδισε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα στα 500cc το 1976 και το 1977, αν και τα διαπιστευτήριά του ως αγωνιζόμενου ήταν ήδη ισχυρά καθώς ήταν ήδη πρωταθλητής Βρετανίας στην ηλικία των 20. Αγωνιζόμενος εναντίον του Angel Nieto για τον τίτλο των 125 cc το 1971 και στη συνέχεια νικώντας στα 500 cc στο ολλανδικό TT το 1975, κυνηγώντας τον Giacomo Agostini λίγους μήνες ύστερα το σπάσιμο του ποδιού, της κλείδας, του βραχίονα και των δύο πλευρών του, σε μια υψηλής ταχύτητας καταδίωξη στην Daytona, αρκούσαν για να γίνει ο Sheene θρύλος.

Είχε πει την επόμενη μέρα από το ατύχημά του: «σπασμένο ισχίο, κλείδα και πλευρά, διαλυμένοι καρποί και βραχίονες και λείπει πολύ κρέας από εκεί που δεν θα έπρεπε..» συμπληρώνοντας με το χαρακτηριστικό του, αφοπλιστικό χαμόγελο: «εκτός από αυτά, νιώθω ολοκαίνουριος»! Την προηγούμενη ημέρα η ομάδα του θα τον έβλεπε να εκσφενδονίζεται με σχεδόν 280 χιλιόμετρα από την μοτοσυκλέτα του, με τον ίδιο να περιγράφει ακριβώς πώς ένιωσε την ξαφνική αυτή πτώση στο παρακάτω απόσπασμα από ντοκιμαντέρ για την ζωή του:

Όπως εξηγεί και ο Nick Harris, η εμβληματική μορφή των MotoGP, ήταν τέτοιες δηλώσεις και αυτή η ταχεία ανάρρωση, τελείως αντίστροφα από τα δεδομένα και τις δυναότητες της εποχής, που του κόλλησαν το παρατσούκλι: «Bionic Barry»

Ο Sheene ήταν ο πρώτος superstar των αγώνων για μία τεράστια σειρά από λόγους, που αποδεικνύουν πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, από την ζωή του που την ζούσε ως ένας κανονικός “playboy” της εποχής, μέχρι τον τρόπο που μιλούσε στις κάμερες και την αντιμετώπισή του απέναντι στους οπαδούς του αθλήματος. Ο Steve Parrish, ομόσταυλος στην Suzuki το ‘77-’79, είχε πει πως ο Sheene ήταν το παιδί της εργατιάς που τα κατάφερε, μπορούσε να μείνει ξύπνιος πίνοντας καμιά μπύρα, και να σηκωθεί να τρέξει στον αγώνα…

Ήταν επίσης μία εποχή που οι φωτογραφίες με μοντέλα, πίνοντας και καπνίζοντας, είχαν τελείως διαφορετική απήχηση στο κοινό.. ο Sheene ήταν επίσης μέρος μιας θρυλικής παρέας, μαζί με τον εξίσου superstar της Formula 1, τον James Hunt, τον Ringo Starr (MBE) και τον George Harrison από τους Beatles, συχνά διεξάγοντας έναν… ονειρεμένο βίο

Όμως ταυτόχρονα, κι αυτό που έκανε την μεγάλη διαφορά, ήταν πως ο Sheene δούλευε πολύ και ήταν εξαιρετικά μορφωμένος, μιλώντας τέσσερις γλώσσες για να μπορεί να συνεννοηθεί με κάθε μηχανικό στην ομάδα, απευθείας! Στα paddock απολάμβανε τον θαυμασμό όλων, τόσο εξαιτίας της προσωπικότητάς του, όσο και για τις ικανότητές του. Σεβασμός και θαυμασμός που επεκτεινόταν και στους αντιπάλους του..

Ο Sheene ήταν παντρεμένος με την Stephanie McLean, πρώην μοντέλο του Penhouse, που χώρισε τον πρώτο της σύζυγο όταν γνώρισε τον Sheene με πατερίτσες, προσπαθώντας να αναρρώσει από το πρώτο του μεγάλο ατύχημα. Απέκτησαν έναν γιο και μία κόρη, και στα τελευταία χρόνια της ζωής του Sheene, μετακόμισαν στην Αυστραλία όπου το κλίμα τον βοηθούσε να ξεπεράσει τους ρευματισμούς και την αρθρίτιδα, συνέπεια των ατυχημάτων…

Γεννήθηκε: Λονδίνο, 11 Σεπτεμβρίου 1950
Πρώτος αγώνας: 1970 125cc Ισπανικό Grand Prix
Πρώτος αγώνας στα 500cc:1974 Γαλλικό Grand Prix
Τελευταίος αγώνας: 1984 San Marino Grand Prix
Τίτλοι: Παγκόσμιος Πρωταθλητής 1976 και 1977 500cc
500cc record: 19 wins, 40 podiums, 19 poles
Πέθανε: 10 Μαρτίου 2003 σε ηλικία 52 ετών

Ετικέτες

motogp

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/7/2017

Κάτι πρωτοποριακό έγινε στην χθεσινή διαδρομή για τις 40 Africa Twin, δεν πήραν ούτε ένα φέριμποτ! Ξεκίνησαν από την κατασκήνωση που είχαν στήσει στο Lofoten, στην άκρη του μεγαλύτερου από τα νησιά του Moskenes, του πιο γραφικού νομού της Νορβηγίας.

Τα σχεδόν 500 χιλιόμετρα που κάλυψαν εχθές μέχρι το Malagen, ξεκίνησαν σε μια ηλιόλουστη μέρα με όλους τους συμμετέχοντες ξεκούραστους, έχοντας απολαύσει έναν μαγικό ύπνο, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Πυρπασόπουλος, που έπρεπε να πείσει την εαυτό του να κοιμηθεί. Η μέρα που δεν φεύγει ποτέ, με τον ήλιο που δύει μέχρι το σημείο να αγγίξει την θάλασσα κι έπειτα ξεκινά να μεσουρανεί ξανά, παίζει παιχνίδια με το μυαλό των ταξιδευτών. «Είχαμε στήσει εκείνη την τεράστια φωτιά, ακούγαμε τα βιολιά και το φολκλορικά τραγούδια πίνοντας μπύρες, σε ένα ατέλειωτο ηλιοβασίλεμα που κρατούσε ώρες αντί για λεπτά. Πως το αφήνεις αυτό να πας για ύπνο;».

Είναι μία εύλογη απορία και η λύση όπως μας περιέγραψε, είναι απλά να το πάρεις απόφαση. Ξεκινώντας λοιπόν το πρωί του Σαββάτου με τον ήλιο ήδη ψηλά, χρειάστηκε να ανοίξουν οι αεραγωγοί στο μπουφάν για πρώτη φορά. Η θερμοκρασία ήταν στους 23^ο Κελσίου, κάτι απίστευτο για την περιοχή και πραγματικά σπάνιο. Οι κάτοικοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τις υψηλές αυτές θερμοκρασίες. Όχι λόγω συνήθειας, τους αρέσει και ο ήλιος και η ηλιοθεραπεία, αλλά αντιλαμβάνονται πλήρως την επέκταση και τις συνέπειες των μικρών αλλαγών στο κλίμα τους. Ο παγετώνας που επισκέφτηκε ο Γιώργος τις προηγούμενες μέρες, είναι ένας από τους λίγους που έχουν απομείνει στην Νορβηγία και σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη θα έχει εξαφανιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία. Το πρόβλημα για τους κατοίκους είναι πιο πρακτικό από το να χάσουν τον παγετώνα που έβλεπαν από την αρχή της ζωής τους… Είναι όλοι τους ψαράδες που έχουν χτίσει τα σπίτια και τα χωριά τους κυριολεκτικά ένα βήμα από την θάλασσα, πολλοί φυλάσσουν τις βάρκες τους σε προφυλαγμένα κιόσκια σαν σε γκαράζ, με πρόσβαση απευθείας στο σπίτι. Βλέπουν λοιπόν την κλιματική αλλαγή με διαφορετικό μάτι, από τους υπόλοιπους, αντιλαμβανόμενοι πως είναι ένα πρόβλημα που θα τους απασχολήσει άμεσα. Είναι συνηθισμένοι σε αυτή την θερμοκρασία, αλλά όχι με την συχνότητα που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.

Για τους ταξιδιώτες η θερμοκρασία των εικοσιτριών βαθμών Κελσίου είναι όμως ευπρόσδεκτη και φυσικά δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη, όταν στην αρχή του ταξιδιού πάγωναν τα χέρια στο τιμόνι, βρέχονταν και έβλεπαν το χιόνι να πέφτει στον δρόμο.. Μέσα στον Αρκτικό Κύκλο όμως ζούνε μία μικρή Άνοιξη! Ο Γιώργος περιγράφει μία κατάσταση όπου πλέον όλοι οι συμμετέχοντες είναι μία πραγματική παρέα σαν να γνωρίζονται χρόνια, με πειράγματα αστεία που βγάζουν νόημα μονάχα στους ίδιους και δεν εξηγούνται, κι έχουν δημιουργηθεί διάφορα πηγαδάκια. Ο Γιώργος με τον Τούρκο αναβάτη Enduro και αγωνιζόμενο, Ümit Salkim είναι ένα από αυτά τα πηγαδάκια, σε μία φίλια που θα παραμείνει μετά το τέλος του Nordkapp 2017, όπως λένε και οι δύο.

Μέχρι στιγμής έχουν διανύσει σχεδόν 3.000 χιλιόμετρα χωρίς κανένα πρόβλημα για οποιαδήποτε από τις σαράντα Africa Twin, και με εξαίρεση ένα ατύχημα στην αρχή του ταξιδιού, δεν έχει υπάρξει κάποιο συμβάν. Μία από τις κοπέλες παρατηρώντας το τοπίο δεν φρενάρισε εγκαίρως. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για να της αφαιρεθεί ένα αιμάτωμα και δεν υπήρξε κάτι σοβαρότερο.

Όλοι οι συμμετέχοντες δίνουν μεγάλη προσοχή στα ραντάρ της τροχαίας και στην τήρηση των ορίων ταχύτητας, όμως στους δρόμους που πλέον κινούνται, έρημοι από κίνηση και με εξαιρετική άσφαλτο, δεν είναι πρόβλημα να ανοίξει κανείς το γκάζι λίγο παραπάνω. Ο Kevin Benavides που μέχρι εχθές ήταν μαζί τους, έδωσε πρώτος το παράδειγμα, φτάνοντας στις προκαθορισμένες στάσεις με τεράστια διαφορά κάθε φορά! Ο Πυρπασόπουλος γνωρίζει έτσι τον δεύτερο αναβάτη των παγκόσμιων Rally και αρχίζει να βλέπει με άλλο μάτι την ενασχόλησή του με την μοτοσυκλέτα:

«Δεν έχω υπάρξει πιο άνετος πάνω σε μηχανή, από αυτό που ζω τώρα με την Africa Twin! Κάνουμε τόσα χιλιόμετρα κάθε μέρα και την επόμενη ανεβαίνω με μεγαλύτερη ανυπομονησία! Η σέλα είναι εξαιρετική, δεν υπήρξε μέρα που να κουράστηκα, η προστασία από τον αέρα είναι άψογη και νιώθω μεγάλη ευκολία στο χειρισμό της, ότι ελιγμό κι αν χρειάστηκε να κάνω!».

Φτάνοντας στο Malangen, το καλύτερο σημείο της Ευρώπης για να παρακολουθήσεις το Β. Σέλας, όχι βέβαια αυτή την εποχή του χρόνου που δεν νυχτώνει, τους περίμενε άλλη μία μεγάλη μέρα, αντί για νύχτα. Αυτή την στιγμή ξεκινάνε για Alta, την τελευταία στάστη πριν το Nordkapp! Περιμένουμε λοιπόν φωτογραφίες από το φημισμένο πέρασμα Birtavarre στο ομώνυμο χωριό των μεταλλωρύχων, για το οποίο οι θρύλοι με trolls είναι όσοι και οι κάτοικοι!