Παρουσίαση Zen One Racing

Η πολυπληθέστερη ομάδα του ΠΠΤ2017
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/4/2017
Η Zen One Racing συμμετέχει στο ΠΠΤ 2017 μ’ ένα πολύ ενδιαφέρον μοντέλο δράσης, παρέχοντας υπηρεσίες αγωνιστικής προετοιμασίας και υποστήριξης, όπως ακριβώς πράττει εδώ και μία δεκαετία σχεδόν, με απόλυτη επιτυχία. Πρόκειται για ένα μοντέλο ιδιαίτερα εξυπηρετικό για έναν αναβάτη και πολύ δημοφιλές στο εξωτερικό, με τις υπηρεσίες της Zen One Racing να μην διαφέρουν σε ποιοτικά χαρακτηριστικά, από αυτό που συναντάς έξω. Ξεκινώντας το 2008, με ανθρώπους που ήδη συγκέντρωναν δεκαετίες εμπειρίας, η Zen One Racing ανέλαβε από την πρώτη στιγμή να οδηγήσει αναβάτες στο βάθρο και το κατάφερε σε όσες κατηγορίες έδωσε το παρόν. Συνολικά, μέχρι και την προηγούμενη χρονιά, η Zen One Racing κατάφερε να συγκεντρώσει 4 ελληνικά πρωταθλήματα μέσα από 31 νίκες, την στιγμή που το προσωπικό της δεν ήταν αποκλειστικά πάνω από έναν αναβάτη. Από τα τέλη του 2012, η εταιρία μεταφέρθηκε σε νέες, υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και ακολουθεί ανοδική πορεία στις παρεχόμενες υπηρεσίες της, με την αντιπροσώπευση στην ελληνική αγορά κορυφαίων εταιριών στο χώρου του εξοπλισμού και την συνεχή ενημέρωση των στελεχών της στην εξέλιξη της τεχνολογίας στους αγώνες.
 
Φέτος η Zen One Racing συμμετέχει με δύο δικούς της αναβάτες στο ΠΠΤ 2017 και παρέχει υπηρεσίες αγωνιστικής υποστήριξης σε αρκετούς άλλους. Αυτή την στιγμή έχει τέσσερις αναβάτες, χωρίς μάλιστα να προσμετράται και η συμμετοχή του Τάσου Σκυριανόγλου, που απουσίαζε από τον πρώτο αγώνα και θα ακολουθήσει τους υπόλοιπους. Στην κατηγορία των Superbike o Σωτήρης Μπεγνής #83 είναι ο Επίσημος Οδηγός της ομάδας. Είναι 33 χρόνων, γεννημένος στην Αθήνα στις 30/10/1983, με έναν Τίτλο στην καριέρα του και 10 νίκες συνολικά στο Πρωτάθλημα και μία νίκη στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα.
Αγωνίζεται με μια Yamaha R1, εξοπλισμένη με πολλά από τα προϊόντα που εισάγει και διανέμει στην Ελλάδα η Ζen One Racing.
Στην κατηγορία Supersport ο Θεοφάνης Μίχας #17 είναι ο επόμενος Επίσημος Οδηγός της ομάδας. Είναι 20 χρόνων, γεννημένος στον Πειραιά στις 18/2/1987, με 5 νίκες συνολικά στο Πρωτάθλημα, αλλά και με πάρα πολλές νίκες σε Αγώνες Καρτ, στο οποίο είναι δύο φορές Πρωταθλητής Ελλάδας, ενώ έχει κερδίσει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καρτ!
Αγωνίζεται με μια Triumph Daytona 675, εξοπλισμένη με πολλά από τα προϊόντα που εισάγει και διανέμει στην Ελλάδα η Ζen One Racing.
Στην ίδια κατηγορία SSP αγωνίζεται υποστηριζόμενος από την ομάδα ο Γιώργος Λιούντρης #71 με Yamaha R6, ενώ στην κατηγορία ΟΡΕΝ αγωνίζεται ο Κωνσταντίνος Δούκας #29 με Yamaha R6.
Η παρουσία της ομάδας στο paddock του ΠΠΤ είναι εντυπωσιακή και αναμένεται να αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο στους επόμενους αγώνες, ενώ υπάρχει και ένα πρόγραμμα προσκλήσεων VIP προσκεκλημένων της Ζen One Racing, οι οποίοι θα προκύψουν μέσα από σχετικούς διαγωνισμούς.
 
 
Οι υποστηρικτές και χορηγοί των οδηγών είναι:
 
Σωτήρης Μπεγνής #83
Ελαστικά Michelin
Λιπαντικά Bel Ray
Κράνος Shoei
Μπότες Sidi
Φόρμες/γάντια IXS
(Καταστήματα Τζωρτζόπουλος)
Χρήστος Βοϊδήλας
AIM συστήματα τηλεμετρίας
Bonamici Racing Ποδωστήρια
Spark εξατμίσεις
TWM μανέτες, τάπες ρεζερβουάρ
Αγωνιστικά τακάκια SBS
Αλυσίδες RK
Sebimoto fairings
Motoholders
(Κατάστημα MouratisGP)
 
 
Θεοφάνης Μίχας #17
Ελαστικά Dunlop - Περιστεράς
Λιπαντικά Bel Ray
Κράνος Shoei
Μπότες Sidi
Φόρμες/γάντια IXS
(Καταστήματα Τζωρτζόπουλος)
AIM συστήματα τηλεμετρίας
Bonamici Racing Ποδωστήρια
Spark εξατμίσεις
TWM μανέτες, τάπες ρεζερβουάρ
Αγωνιστικά τακάκια SBS
Αλυσίδες RK
Sebimoto fairings
Stompgrip
Motoholders
(Κατάστημα MouratisGP)
 
 
Γιώργος Λιούντρης #71
Ελαστικά Michelin
Γεωργικά Μηχανήματα Λιούντρης
Κάβα Φασιλή - Κατσαρού στο Βραχάτι
Γιάννης Coiffures - Βραχάτι Κορινθίας
Πρακτορείο ΟΠΑΠ Λιμπέρης Κιάτο
Pitbul Φρυσίρας - Βραχάτι Κορινθίας
 
Κωνσταντίνος Δούκας #29
BMS BUNKERS
GULF
MOURATIS GP
SMARTPIXEL
ΘG Energy Drink
EXTREME TRACKDAYS
 
 
Η Ομάδα αποτελείται από τους:
Αντώνη Μερεμέτη - Αρχιμηχανικό / Τεχνικό αναρτήσεων
Δημήτρη Παπανικολάου - Μηχανικό Ηλεκτρονικών / Τηλεμετρίας
Σωκράτη Κιούρκο - Εμπορική, Οικονομική Διεύθυνση
Νίκο Καστρινό – Μηχανικό.
Νίκο Τζαφέρη - Βοηθό Μηχανικού.
Τίνα Δριλάκη – Γραμματειακή υποστήριξη / Logistics
Θεοφάνη Μίχα – Οδηγό αγώνων / Εκπαιδευτή
 
 
 
Η ZEN-ONE RACING στον 1ο Αγώνα ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ - ΜΕΓΑΡΑ
 
 
Στην κορυφαία κατηγορία SBK (Superbike) ο Σωτήρης Μπεγνής με την Yamaha R1#83 αντιμετώπισε τεχνικό πρόβλημα με έναν σένσορα που κόπηκε και αναγκάστηκε να οδηγήσει σχεδόν όλον τον Αγώνα χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα, γεγονός που τον ανάγκασε να μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με τους χρόνους που είχε στις Κατατακτήριες Δοκιμές. Έτσι περιορίστηκε στην 7η θέση, που του έδωσε 9 βαθμούς για τη συνέχεια του Πρωταθλήματος.
Στην κατηγορία SSP (Supersport) ο Θεοφάνης Μίχας με την Triumph Daytona 675#17 πάλεψε σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα με τον Σταύρο Τριντή για την 4η θέση και τελικά δεν κατάφερε να κερδίσει την ωραία αυτή μάχη που κράτησε ψηλά το ενδιαφέρον των πολλών θεατών που βρέθηκαν στα Μέγαρα. Ο τερματισμός του στην 5η θέση είναι ένα θετικό αποτέλεσμα, με δεδομένο ότι δεν είχε καταφέρει να προπονηθεί με την αγωνιστική του μοτοσυκλέτα, πριν από τον Αγώνα.
Στην ίδια κατηγορία ο Γιώργος Λιούντρης με Yamaha R6#71, που υποστηρίζεται από την Zen One Racing πήρε την 13η θέση και τους 3 βαθμούς που της αντιστοιχούν.
Στην κατηγορία ΟΡΕΝ, των λιγότερο έμπειρων οδηγών, ο υποστηριζόμενος από την ομάδα Κωνσταντίνος Δούκας, με την Yamaha R6#29, ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο των νικητών, δείχνοντας πολύ καλά στοιχεία στην οδήγησή του.
 
Σωτήρης Μπεγνής (Υamaha R1) SBK, 7ος
“Παρά το ότι δεν έχω αποθεραπευτεί πλήρως από τον περσινό μου τραυματισμό, μπήκα στον Αγώνα με όρεξη για ένα καλό ξεκίνημα του Πρωταθλήματος. Η ατυχία που αντιμετωπίσαμε με το κόψιμο του καλωδίου του σένσορα του πίσω τροχού, με αποσυντόνισε εντελώς, καθώς αυτές οι μοτοσυκλέτες των 200 ίππων, δεν είναι εύκολο να οδηγηθούν χωρίς ηλεκτρονικά! Ελπίζω να ήταν η πρώτη και τελευταία ατυχία μας φέτος και θα προσπαθήσω στην Τρίπολη για κάτι καλό”
 
Θεοφάνης Μίχας (Triumph Daytona 675) SSP, 5ος
“Το γεγονός ότι η μοτοσυκλέτα μας ήταν έτοιμη την τελευταία στιγμή, μας στέρησε από πολύτιμο χρόνο στην πίστα για δοκιμές. Η έλλειψη αυτή δεν με βοήθησε στο να περάσω μπροστά από τον Τριντή και έτσι πρέπει να κρατήσω τα θετικά από τον Αγώνα, που ήταν η σταθερότητα και οι καλοί χρόνοι”
 
Αντώνης Μερεμέτης, Αγωνιστικός Διευθυντής
“Φέτος το Πρωτάθλημα ξεκίνησε λίγο νωρίτερα από ότι συνήθως και δεν είχαμε τον απαραίτητο χρόνο για την προετοιμασία που θα θέλαμε. Με δεδομένο αυτό η απόδοση των οδηγών μας είναι ικανοποιητική και τώρα θα ετοιμαστούμε για τον 2ο Αγώνα της χρονιάς. Με την ευκαιρία θέλω να συγχαρώ τον υποστηριζόμενο οδηγό μας Κωνσταντίνο Δούκα για την 3η θέση που πήρε”
 
Ετικέτες

Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης: Από την Κω στην Ισπανία

Το αγωνιστικό ταξίδι ενός “μικρού” Οδυσσέα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/8/2020

Η πόρτα των γραφείων μας άνοιξε για να υποδεχτεί τον “μικρό” Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του που μόλις λίγες ώρες πριν είχαν προσγειωθεί στην Αθήνα. Δεν ήρθαν από το νησί της Κω που είναι η μόνιμη κατοικία τους, αλλά από την Ισπανία, μετά από ένα σκληρό αγωνιστικό πολυήμερο ταξίδι. Είναι μόλις 12 χρονών, όμως τα ταξίδια για τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη θα μπορούσαμε να πούμε με μια δόση υπερβολής πως αποτελούν την καθημερινότητά του. Όταν ζεις σε ένα ελληνικό νησί και θέλεις να ασχοληθείς σοβαρά με τους αγώνες ταχύτητας, τότε θα πρέπει να σου αρέσουν τα αεροπλάνα και τα καράβια διότι θα περάσεις πολλές ώρες μέσα σε αυτά.

Ο πατέρας του ο Μεθόδιος είναι πάντα δίπλα του, όμως η ζωή ενός αθλητή και ειδικά ενός μικρού παιδιού που ασχολείται συστηματικά με τους αγώνες μοτοσυκλέτας είναι δυσανάλογα σκληρή για την ηλικία του. Οι ώρες της “μοναξιάς” μακριά από τους φίλους σου και οι ατελείωτες ώρες ταξιδιών είναι πάντα ένα βαρύ αντίτιμο που πρέπει να πληρώσει ένα παιδί που δεν κάνει απλώς την πλάκα του. Θα πρέπει να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις για να θυσιάσεις όλα τα υπόλοιπα και το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η οικογένειά σου, καθώς κάθε μέτρο και δευτερόλεπτο μακριά από τον τόπο κατοικίας πολλαπλασιάζει το κόστος. Βλέποντας όμως από κοντά τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του, καταλαβαίνεις αμέσως πως έχουν κίνητρο και στόχο να φτάσουν έως το τέλος. Και μάλιστα όχι από τον εύκολο δρόμο, αλλά από το κακοτράχαλο μονοπάτι των διεθνών αγώνων.

Με τον διπλό αγώνα της Ισπανίας φρέσκο στο μυαλό τους, οι απαντήσεις τους στα ερωτήματά μας έβγαιναν αβίαστα. Το βασικό πρόβλημα σε αγωνιστικό επίπεδο για εμάς τους Έλληνες είναι οι χώροι για προπόνηση μας λέει ο πατέρας του Μάριου. Κάνουμε μόνοι μας και χωρίς ανταγωνισμό προπόνηση σε πάρκινγκ και μετά πάμε στην Ιταλία και τώρα στην Ισπανία και μπαίνουμε σε πίστες με πλάτος 18 μέτρα! Ναι, υπάρχει η πίστα των Σερρών και ο νέος Δήμαρχος και η νέα διοίκηση μας βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο, αλλά η απόσταση εκτοξεύει τα έξοδα. Η πίστα των Μεγάρων είναι ακατάλληλη. Ο μικρός δεν είχε πέσει ποτέ από οδηγικό λάθος δύο χρόνια σε αγώνες της Ιταλίας και έπεσε δύο φορές μέσα σε μία ημέρα στα Μέγαρα. Έ, από εκεί που έστριψε έχει λακκούβα και από εκεί έχει χώματα και… Δηλαδή να ξεχάσει να οδηγάει για να μάθει το μονοπάτι στα Μέγαρα;

Εύλογα το ερώτημα, πρακτικά, είναι τί λύσεις υπάρχουν στην Ελλάδα για να προχωρήσεις αγωνιστικά ένα παιδί αυτής της ηλικίας και να έχει ελπίδες να διακριθεί σε υψηλού επιπέδου αγώνες στο εξωτερικό. Τρέξαμε τρία χρόνια στα MiniGP. Τον τρίτο χρόνο τρέξαμε περισσότερο για να υποστηρίξουμε τον θεσμό. Δυστυχώς στο πανελλήνιο πρωτάθλημα δεν μπορούν να τρέξουν παιδιά αυτής της ηλικίας. Υπάρχει ένα κενό εδώ που νομίζω πως πρέπει να το κοιτάξει η ΑΜΟΤΟΕ.

Γενικά τα θεσμικά όργανα δεν έχουν ασχοληθεί με τα προβλήματα των νεαρών αναβατών του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Για παράδειγμα οι απουσίες στο σχολείο. Την επόμενη χρονιά ο Μάριος πάει στο γυμνάσιο και αν δεν αλλάξει το πρόγραμμα των αγώνων της Ισπανίας ο μικρός θα έχει μείνει από απουσίες πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Γιατί όμως να πάνε Ισπανία;

Ο υψηλός ανταγωνισμός είναι αυτό που μας οδήγησε εκεί. Αν είσαι μέσα στη 15άδα εκεί, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος πως είσαι μέσα στους 15 καλύτερους και σε κάθε άλλη χώρα. Το πρωτάθλημα έχει διεθνείς συμμετοχές και καθώς το επόμενο βήμα είναι το European Talent Cup, δηλαδή τον προθάλαμο για την Moto3, το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι κορυφαίο.

Προφανώς η συμμετοχή σε ένα τέτοιου είδους πρωτάθλημα και μάλιστα στην άλλη άκρη της Ευρώπης δεν είναι φτηνή υπόθεση. Όλα στο τέλος καταλήγουν στα χρήματα. Χρειάζεσαι ομάδα και μοτοσυκλέτα με κόστος τουλάχιστον 40.000€ για όλο το πρωτάθλημα, χωρίς φυσικά τα προσωπικά σου έξοδα. Δύσκολα μπορείς να καλύψεις τέτοια ποσά χωρίς τη βοήθεια χορηγών και πραγματικά ευχαριστούμε θερμά όλους όσους μας έχουν βοηθήσει έως τώρα.

Είναι απόλυτα αληθές πως οι Έλληνες αναβάτες και οι οικογένειές τους παλεύουν με τα θηρία όταν πάρουν την απόφαση να ξεφύγουν από την ελληνική αγωνιστική πραγματικότητα. Το οδηγικό ταλέντο και το πείσμα του Σπύρου-Μάριου Φουρθιώτη μπορούν να καλύψουν ένα μέρος από το οικονομικό μειονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους του, όμως δεν μπορείς να κάνεις πάντα θαύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτός ο τελευταίος αγώνας της Ισπανίας, όπου η μοτοσυκλέτα του Μάριου δεν ήθελε να δουλέψει ποτέ σωστά. Να έχεις κάνει όλα αυτά τα έξοδα για να βρεθείς στην Ισπανία. Να προσπαθείς μέσα σε δύο-τρεις ημέρες ελεύθερων δοκιμαστικών να μάθεις την πίστα και να καλύψεις την απουσία αντίστοιχων χώρων προπόνησης της χώρας σου και τελικά η μοτοσυκλέτα να σβήνει κάθε δύο-τρεις γύρους και οι μηχανικοί να μην μπορούν να βρουν λύση. Σχεδόν αλλάξαμε τα πάντα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Μέχρι και το ρεζερβουάρ. Τίποτα! Τελικά καταφέραμε να κάνουμε τον αγώνα, αλλά η απογοήτευση είναι μεγάλη όταν κάνεις τόσες θυσίες για να βρεθείς εκεί. Οι ατυχίες είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά όταν δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου και του χρήματος, πονάνε περισσότερο.

Και ο Μάριος τι λέει για όλα αυτά; Ό,τι κι αν γίνει πάντα θα κάνω κάτι με τις μοτοσυκλέτες. Οι μοναχικές προπονήσεις είναι κάποιες φορές βαρετές, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δοκίμασα όλα τα αθλήματα που κάνουν και οι φίλοι μου και τα παράτησα. Μου αρέσει αυτό που κάνω και πάντα υπάρχει μια καινούρια πρόκληση. Όπως για παράδειγμα η νέα μοτοσυκλέτα που οδηγάω τώρα με τους μεγάλους τροχούς και σε μεγάλες πίστες, που θέλει άλλον τρόπο οδήγησης με περισσότερη φόρα.

Το επόμενο ταξίδι του Φουρθιώτη στην Ισπανία είναι τον Σεπτέμβρη αλλά με την παρούσα κατάσταση λόγω του COVID-19 κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά αν το αγωνιστικό πρόγραμμα θα τηρηθεί. Κι αυτή η κατάσταση έχει επιπτώσεις και στο κομμάτι που πονάει περισσότερο, δηλαδή της χρηματοδότησης της. Οι περισσότεροι χορηγοί είναι άνθρωποι που ζουν από τον τουρισμό και φέτος τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τον συγκεκριμένο κλάδο. Όμως οι κόποι, το ρίσκο και τα έξοδα έχουν ανταμοιβή κάθε φορά που ο Μάριος ανεβαίνει στο βάθρο και η ελληνική σημαία κυματίζει σε ένα διεθνή αγώνα. Και αυτό γεμίζει με χαμόγελα όλους μας.