Σύγχρονοι Έλληνες αναβάτες: Γιάννης Περιστεράς

Από τις Σέρρες στην Αλμερία
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

17/11/2017

Ο Γιάννης Περιστεράς είναι μόλις 12 ετών αλλά απασχολεί κάθε Σαββατοκύριακο τα αγωνιστικά ρεπορτάζ, είτε αυτά καλύπτουν το χώρο της μοτοσυκλέτας, είτε του καρτ.

Φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού εδώ και πολλά χρόνια ζει σε αγωνιστικούς ρυθμούς, όμοιους με εκείνους των επαγγελματιών αναβατών. Όταν τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους κάνουν μπάνια στις παραλίες το καλοκαίρι, ο Γιάννης είναι στην καυτή άσφαλτο της πίστας των Σερρών και ιδρώνει μέσα στη δερμάτινη φόρμα του.

Όταν τα υπόλοιπα παιδάκια απολαμβάνουν τα παγωτά και τις σοκολάτες τους, ο μικρός Γιάννης τρώει σκέτα βραστά αυγά. Όταν όλα τα υπόλοιπα παιδάκια χαλαρώνουν τα Σαββατοκύριακα, ο μικρός Γιάννης είναι σε κάποια πίστα και προπονείται σκληρά, με μοναδική παρέα τους αυστηρούς προπονητές του.

Τίποτα απ’ όσα κάνει στην καθημερινότητα του  δεν είναι φυσιολογικά για την ηλικία του, αλλά το ίδιο αφύσικο είναι και το αγωνιστικό ιστορικό του.

Στην ηλικία των 11 χρονών είχε ήδη τρέξει αγώνες στο Ιταλικό πρωτάθλημα της κατηγορίας pre-MINI GP καταφέρνοντας να ανέβει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στον τελευταίο αγώνα.

Σύμφωνα με τον πατέρα του Νίκο Περιστερά όλα ξεκίνησαν όταν ήταν… 40 ημερών μωρό, όπου πέρασε ένα ολόκληρο τριήμερο με τους γονείς του στην πίστα των Σερρών, ακούγοντας, μυρίζοντας και βλέποντας από τον χώρο των πιτς, τον αγώνα του Π.Π. Ταχύτητας.

Η πραγματική του όμως επαφή με τις μοτοσυκλέτες έγινε σε ηλικία τεσσάρων ετών όταν απέκτησε ένα Yamaha PW 50. Με αυτή ένοιωσε για πρώτη και την ατμόσφαιρα ενός διεθνούς αγώνα, μπαίνοντας αρκετές φορές στην αρένα του σταδίου Ειρήνης και Φιλίας κατά την διεξαγωγή του Athens Supercross.

Το 2014 απέκτησε την πρώτη του street αγωνιστική μοτοσυκλέτα για να συμμετάσχει το Mini GP1 CUP. Το 2015 με αυτό το Honda NSF έκανε αγώνες στα Mini GP1 CUP κατακτώντας την 3η θέση του κυπέλου και με μια Blata έτρεξε στην κατηγορία Kid-GP κατακτώντας τη δεύτερη θέση του θεσμού. Το 2016 στέφεται τροπαιούχος στο Mini GP CUP και ολοκληρώνει μια εντυπωσιακή παρουσία στο ιταλικό C.I.V.

Παράλληλα ασχολείται εντατικά με τους αγώνες καρτ, συμμετέχοντας τόσο στο θερμό του Πανελληνίου Πρωταθλήματος στην κατηγορία Mini 60, όσο και στο ενιαίο κύπελλο της Rotax στην κατηγορία Micro Max. Η νίκη στον δεύτερο αγώνα του Π.Π. Mini 60 το 2017 ήταν ο καλύτερος αποχαιρετισμός πριν ανέβει στην κατηγορία Junior για το 2018.

Όμως οι αγώνες μοτοσυκλέτας ήταν και εξακολουθούν να είναι το μεγάλο του πάθος και οι στόχοι που έχει βάλει στον εαυτό του είναι συνεχώς μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας.

Η καλοκαιρινή προετοιμασία του στις Σέρρες για να πάρει ένα εισιτήριο του Red Bull Rookies Cup ήταν κάτι παραπάνω από σκληρή για ένα παιδί 12 ετών.

Μακριά από τους γονείς, τους φίλους του και τις παραλίες, ακολουθούσε κατά γράμμα τις εντολές του Σάκη Συνιώρη και την αυστηρή αθλητική διατροφή που έπρεπε να κάνει.

Στην πραγματικότητα ο στόχος αυτός θα ήταν θαύμα αν το επιτύχανε ο Γιάννης, αφού οι δίχρονες μοτοσυκλέτες των 125 κυβικών που χρησιμοποιούνται στο θεσμό δεν ευνοούν τα παιδιά που είναι κάτω των 14 ετών λόγω μεγέθους.

Όμως αν δεν δοκιμάσεις, ποτέ δεν ξέρεις. Άλλωστε ό,τι κι αν γινόταν, η εμπειρία που θα αποκόμιζε από όλη αυτή την διαδικασία θα ήταν ανεκτίμητη.

Παραλίγο να το κάνει το θαύμα, περνώντας εύκολα στο group των 55 από τους 109 συμμετέχοντες και ήταν πολύ δυνατός στα πρώτα δοκιμαστικά. Δυστυχώς στο δεύτερο στάδιο για την επιλογή των 25, η μοτοσυκλέτα που του κληρώθηκε είχε πρόβλημα με το σταμπιλιζατέρ τιμονιού, δυσκολεύοντας τον μικρόσωμο Γιάννη των 37 κιλών να την οδηγήσει όπως θα ήθελε. Κατέβασε 1,5 δευτερόλεπτα αλλά δεν αρκούσε για να περάσει στην επόμενη φάση…

Η πίστα της Almeria θα είναι και του χρόνου εκεί, όπως και ο Γιαννής Περιστεράς που θα δίνει ξανά την μάχη ανάμεσα σε 110 αναβάτες για την πρόκριση. Αυτή τη φορά όμως, ακόμα πιο ώριμος, ακόμα πιο δυνατός.

 

 

Πανελλήνιο Πρωτ. Ταχύτητας 5ος αγώνας Μέγαρα: Ημέρα πρωταθλητών

Από το Σάββατο μοιράστηκαν οι τίτλοι
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/10/2019

Το απόγευμα του Σαββάτου βρήκε τον Σωτήρη Μπεγνή (Superbike), τον Δημήτρη Καρακώστα (Supersport) και τον Λέανδρο Ντότσικα να φοράνε τα μπλουζάκια του Πρωταθλητή Ελλάδος για το 2019. Το ίδιο θα έπρεπε να λέμε και για τον Στέφανο Δέσκα, αλλά η κατηγορίας της OPEN θεωρείται (κακός…) ότι είναι κύπελλο και όχι πρωτάθλημα, παρά το γεγονός πως οι συμμετέχοντες αναβάτες κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι συναθλητές τους τις άλλες κατηγορίες. Όπως κι αν έχει, ο Στέφανος Δέσκας είναι και αυτός “τιτλούχος”  ή “κυπελλούχος” για να είμαστε τυπικοί.

Κατά τα λοιπά, η μέρα ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, καθώς οι αναβάτες της κατηγορίας Superbike συμφώνησαν να στηθούν στην εκκίνηση βάσει των χρόνων που είχαν κάνει στο χθεσινό Warm up (διαβάστε ΕΔΩ για όσα έγιναν εχθές). Οπότε το πρόγραμμα κύλισε κανονικά και χάρη στη βοήθεια του όμορφου καιρού δεν είχαμε άλλους πονοκεφάλους για τους διοργανωτές. Ακόμα καλύτερα ήταν τα πράγματα για τους λιγοστούς θεατές που ήρθαν στην πίστα νωρίς, καθώς ο αγώνας των ΝΕΩΝ ήταν ένας από τους καλύτερους που έχουμε δει φέτος κι αν το έδειχνε η τηλεόραση θα νόμιζες πως παρακολουθείς αγώνα παγκοσμίου επιπέδου!

Ναι τόσο καλός ήταν, χάρη στη φανταστική οδήγηση του Θωμά Σκούρτα και του Γιώργου Γερακιανάκη. Οι δύο νεαροί αναβάτες οδήγησαν με εντυπωσιακή αγωνιστική ωριμότητα τις εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας μοτοσυκλέτες τους και πραγματικά τις ξεζούμισαν έως τον τελευταίο γύρο. Τελικός νικητής ο Σκούρτας, που εκμεταλλεύτηκε όσο καλύτερα μπορούσε την κακή εκκίνηση του Γερακιανάκη και οδήγησε έως το τέλος τον αγώνα, χάρη στη ικανότητά του να πιάσει αμέσως γρήγορο και σταθερό γυρολόγιο. Τρίτος τερμάτισε ο Μπαξίσογλου χωρίς να απειληθεί από κανέναν. Μακάρι στο παιχνίδι αυτό να ήταν μέσα και ο Γιάννης Περιστεράς (4ος) και ο Χρήστος Παπανικολάου, καθώς ο Περιστεράς είναι ακόμα με πατερίτσες λόγω πρόσφατης εγχείρησης στο πόδι και ο Παπανικολάου αναγκάστηκε την τελευταία στιγμή να τρέξει με την περσινή μοτοσυκλέτα του.

Αμέσως μετά τους απολαυστικούς ΝΕΟΥΣ, ήταν η σειρά των OPEN να σύρουν τον χορό. Εδώ βέβαια ο Δέσκας δεν είχε αφήσει πολλές ελπίδες για νίκη στους υπόλοιπους και πράγματι έφυγε μπροστά μετά την εκκίνηση και διαχειρήστηκε χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τον υπόλοιπο αγώνα. Πίσω τα πράγματα ήταν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, γιατί ο Νίκος Γεωργόπουλος από την τρίτη θέση, είχε πιάσει καλό ρυθμό και έμοιαζε πως θα προσφέρει θέαμα μαζί με τον Χαράλαμπο Θεοδωρόπουλο που ήταν στη δεύτερη. Όμως μια χαμένη αλλαγή ταχύτητας και ένα άγαρμπο φρενάρισμα στην Κ1, προκάλεσαν μια μικρή έξοδο από την πίστα που απομάκρυνε αρκετά τον Γεωργόπουλο από την δυνατότητα να παλέψει για τη δεύτερη θέση και τα ντουμπλαρίσματα στους τελευταίους γύρους χάλασαν τον ρυθμό του. Τελικά άτυχος στο τέλος ήταν και ο Θεοδωρόπουλος που έπεσε, ανοίγοντας τον δρόμο για την δεύτερη θέση στον Αντρέα παπατριανταφύλλου.

Μετά το ζέσταμα των δύο πρώτων αγώνων που ήταν ιδιαίτερα απολαυστική για τους θεατές, ήρθε η πολλά υποσχόμενη διπλή κατηγορία των SS300-Racing. Έχοντας σχεδόν τους ίδιους αναβάτες με την κατηγορία των ΝΕΩΝ, εμπλουτισμένη με λίγη παραπάνω κάπνα από τα δίχρονα δικύλινδρα 250, περιμέναμε να δούμε φοβερές μάχες. Δυστυχώς όμως αυτό το πάντρεμα τριών ειδών μοτοσυκλετών, προκαλεί σύγχυση σε θεατές και κριτές μετά από λίγους γύρους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως αυτή η διπλή κατηγορία έχει μακράν τα περισσότερα παράπονα για μπλε σημαίες, με δεύτερη σε σειρά την OPEN, όπου όλως τυχαίως είναι και αυτή μια κατηγορία που επιτρέπονται μοτοσυκλέτες διαφορετικών δυνατοτήτων. Διότι μπορεί στα χρονόμετρα να γυρνάνε πάνω-κάτω τους ίδιους χρόνους, όμως μέσα στον αγώνα όποιος έχει το περισσότερο γκάζι καθορίζει την τύχη εκείνων που είναι πίσω του.

Με άλλα λόγια, ένα supersport μπορεί να φύγει μακριά από ένα superbike, όμως δεν μπορεί να προσπεράσει εύκολα ένα superbike. Απόδειξη σε αυτό ήταν η όμορφη, αλλά απέλπιδα προσπάθεια του Χρήστου Παπανικολάου (έκανε ταχύτερο χρόνο αγώνα) να προσπεράσει τον Λέανδρο Ντότσικα. Ακόμα κι αν τα κατάφερνε πάντως, δεν θα είχε νόημα αφού βγαίνοντας στην μεγάλη πίσω ευθεία, το δίχρονο V2 θα μάζευε την διαφορά από το μονοκύλινδρο τετράχρονο. Δυστυχώς το σενάριο σήμερα ήθελε να πέσουν οι δύο αναβάτες στην είσοδο για την τελευταία στροφή της πίστας. Ο Παπανικολάου έφτασε “σχεδόν δίπλα” στο Ντότσικα, ο Ντότσικας με την σειρά “του είπε όχι” κλείνοντας έγκαιρα τη πόρτα, όμως ο Παπανικολάου δεν πρόλαβε σταματήσει την μοτοσυκλέτα του (το προσπάθησε πάντως) ακουμπώντας τελικά τον εμπρός τροχό του στο πίσω του Ντότσικα.

Η πτώση αυτή δεν προκάλεσε ευτυχώς κάποιον τραυματισμό, όμως ο αγώνας διακόπηκε, καθώς ο Παπανικολάου άργησε να σηκωθεί από την άσφαλτο και όπως ήδη ξέρουμε, στα Μέγαρα το ασθενοφόρο πρέπει να μπει μέσα στην πίστα για να παραλάβει τραυματία. Σε αυτή την περίπτωση, νικητής και γενικά η σειρά τερματισμού καθορίζεται από τον προηγούμενο γύρο. Κάπως έτσι, έχουμε το παράδοξο αγωνιστικό φαινόμενο, όπου στα δύο πρώτα σκαλιά του βάθρου ανέβηκα οι δύο αναβάτες που εγκατέλειψαν από πτώση, η οποία πτώση προκάλεσε την διακοπή του αγώνα….    Take the egg and save it!

Στα Superpsort ο Δημήτρης Καρακώστας και οι μόλις έξι συμμετοχές σε αυτή την κατηγορία λόγω απόσυρσης την τελευταία στιγμή του Γιάννη Τζορτζοπουλου (όχι λόγω των τριών σπασμένων δακτύλων του, αλλά λόγω ηλεκτρικών προβλημάτων στη μοτοσυκλέτα του!) δεν μας είχαν αφήσει πολλές ελπίδες πως θα βλέπαμε θέαμα. Όμως ο περσινός πρωταθλητής Σταύρος Τριντής όρμησε στην εκκίνηση και στους τρεις πρώτους γύρους ανάγκασε τον Καρακώστα να κάνει σκληρή άμυνα, ενώ την ίδια ώρα ο Άλεξ Παπαγεωργίου είχε εντυπωσιακό ρυθμό. Δυστυχώς αυτή η μάχη δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Τριντής έπεσε στην Κ4 από μπροστινό.

Το περιστατικό αυτό συζητήθηκε αρκετά, καθώς δεν ήταν απόλυτα σαφές αν η πτώση του Τριντή ήταν απόρροια της αμυντικής γραμμής του Καρακώστα ή αν ήταν από υπερβολικό… ζήλο του Τριντή. Πάντως και τα δύο σενάρια θα μπορούσαν να ήταν αληθινά. Το κακό στην όλη ιστορία ήταν βέβαια πως μετά την πτώση του Τριντή οι θεατές δεν είχαμε καμία αγωνία για το τι θα δούμε παρακάτω και ο αγώνας των supersport έγινε ξαφνικά μια καλή ευκαιρία για να πάει κάποιος στην τουαλέτα και να επιστρέψει πίσω χωρίς να έχει χάσει κάτι από τα αγωνιστικά τεκταινόμενα. Έτσι μαζί με την καρό σημαία, ο Δημήτρης Καρακώστας πήρε μαζί και το πρώτο του πρωτάθλημα στα supersport.

Περίπου το ίδιο έργο, αλλά με άλλους ηθοποιούς πιστεύαμε πως θα δούμε και στα Superbike, όμως ο Λευτέρης Πίππος τρέλανε τον κόσμο στους πρώτους γύρους! Ο Μπεγνής από την pole position έκανε την χειρότερη εκκίνηση που θα μπορούσε, με αποτέλεσμα ο Συνιώρης να στρίψει πρώτος. Την ίδια ώρα όμως ο Πίππος, με μια εκκίνηση τύπου-dragster έστριψε δεύτερος και στην έξοδο της Κ1 βρέθηκε δίπλα στον Συνιώρη. Ως την Κ4 είχε πάρει τα ηνία του αγώνα και έως τα φρένα της Κ6 είχε κάνει πέντε μηχανιάκια απόσταση από τον δεύτερο πλέον Συνιώρη!  Απόλυτα λογικό, αφού ο Πίππος είχε ήδη κατέβει από τον πρώτο γύρο στο 1:01, όταν όλοι οι υπόλοιποι γύρναγαν στο 1:02 και από τον δεύτερο γύρο και μετά κόλλησε τη βελόνα στο ’59 χαμηλό. Ο τραυματίας Συνιώρης  ήταν φανερό πως δεν θα μπορούσε σωματικά να ακολουθήσει από την αρχή έως το τέλος τέτοιο ρυθμό. Πράγματι, ήταν θέμα χρόνου για τον Μπεγνή να περάσει τους Παπαγγέλου και Συνιώρη και να βρεθεί σε απόσταση βολής από τον Πίππο. Όπως και ο Παπαγγέλου έπιασε και πέρασε τον Συνιώρη, όμως ο Συνιώρης ανταπέδωσε και λίγο αργότερα η μάχη μεταξύ τους έληξε άδοξα, καθώς ο Παπαγγέλου έπεσε στην Κ1 μόνος του, έχοντας απομακρυνθεί αρκετά από τον Συνιώρη.

Έτσι μετά από αυτό, το μόνο που απέμεινε να δουν οι θεατές ήταν μια πιθανή μάχη μεταξύ αναγεννημένου Πίππου και διψασμένου για τον τίτλο Μπεγνή.

Όμως και αυτό το σενάριο “αγωνίας” που φτιάξαμε στο μυαλό μας, έπεσε στο κενό βλέποντας τον Μπεγνή να κάνει 58ρια πλησιάζοντας τον Πίππο, όταν κανένας άλλος μέσα στην πίστα εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάνει ούτε καν ‘59 ξερό. Το πάλεψε ο Πίππος στα φρένα να κρατήσει πίσω του τον Μπεγνή, αλλά ούτε ο Πίππος, ούτε ο Μπεγνής είχαν σκοπό να διακινδυνεύσουν μια πτώση σήμερα. Έτσι μετά από μια-δυο διερευνητικές και προειδοποιητικές “επισκέψεις” του εμπρός τροχού του Μπεγνή δίπλα στον Πίπππο, οι δύο αναβάτες της Yamaha έλυσαν πολιτισμένα τις διαφορές τους, με τον Πίππο να παίζει καθαρά και τον Μπεγνή να προσπερνά χωρίς ρίσκο. Οι εστεμμένοι πρωταθλητές και κυπελλούχοι κράτησαν χαμηλούς τόνους στους πανηγυρισμούς τους  σήμερα, όμως στον αυριανό αγώνα μας υποσχέθηκαν πώς θα είναι πιο χαλαροί και θα ξεσαλώσουν. Οπότε αύριο πάλι έχουμε Μέγαρα για τον τελευταίο αγώνα που θα καθορίσει τους πρωταθλητές στις κατηγορίες Νέων και SS300, αλλά και θα έχει περισσότερο θέαμα στις υπόλοιπες κατηγορίες που οι αναβάτες θα τρέχουν για την απόλαυση του αγώνα χωρίς σκοπιμότητες.