Δοκιμάζουμε την Ducati Panigale 1299! Είμαστε στην Πορτογαλία!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/1/2015

Στα νότια της Πορτογαλίας και συγκεκριμένα στην πίστα του Portimao, συναντηθήκαμε με την κορυφαία των Ιταλίδων μοτοσυκλετών. Κορυφαία, μέχρι στιγμής δηλαδή, μέχρι Aprilia και MV Agusta να παρουσιάσουν τα μοντέλα που έχουν υποσχεθεί και μέχρι να γίνει το απαραίτητο συγκριτικό….

Προς το παρόν δεν χορταίνουμε να την περιεργαζόμαστε, πριν ο καιρός μας κάνει την χάρη να βρεθούμε στην σέλα της. Η Panigale αύξησε τον κυβισμό της, με τα υπερμεγέθη πιστόνια που βλέπετε στις φωτογραφίες, βελτίωσε πλαίσιο και θέση οδήγησης και έτσι μεταλλάχθηκε πολύ από την 1199. Καταρχήν η απόκριση του κινητήρα δεν έχει την εκρηκτικότητα που είχε πιο πριν, αλλά περισσότερη δύναμη απλωμένη σε μεγαλύτερη διάρκεια. Υπέροχα σταθερή μοτοσυκλέτα, ακόμα και στην αρχή της μεγάλης ευθείας, που καθώς βγαίνεις με χιλιόμετρα από την παρατεταμένη δεξιά συναντάς το μικρό υψομετρικό σπάσιμο, ελαφραίνοντας αναγκαστικά τον εμπρός τροχό. Εκεί πλαίσιο και ημι-ενεργητικές αναρτήσεις κρατούν προσγειωμένη την μοτοσυκλέτα όσο εσύ κρατάς το γκάζι στο τέρμα, έχοντας αλλάξει ήδη σε έκτη.

Το θέμα των ημι-ενεργητικών αναρτήσεων, θα το αναλύσουμε στο περιοδικό στην έκταση που του αρμόζει, όπως και τα φρένα άλλωστε, καθώς και για το ABS χωρά κουβέντα. Η Ducati μιλά για "cornering ABS" που το προσφέρει η νέα μονάδα της Bosch και έχει συνδυασμένη λειτουργία, εκτός από την στιγμή που μπαίνεις στην πίστα. Αλλάζοντας κατάσταση λειτουργίας, για χρήση σε πίστα, το ABS παύει να λειτουργεί συνδυασμένα και δεν ενεργεί στον πίσω τροχό, μονάχα μπροστά. Σε άλλα modes η λειτουργία του είναι συνδυασμένη και βασίζεται σε όσα έχουμε ήδη δει από την Bosch στην πρώτη τέτοια μονάδα που έβγαλε, την 9ME. Οι αναγνώστες του MOTO θα θυμούνται την δοκιμή εκείνης της μονάδας στο τεύχος 528 και σύμφωνα με τους τεχνικούς της Ducati ισχύουν όσα γράφαμε τότε, σχετικά με τον αισθητήρα κλίσης και τα υπόλοιπα συστήματα, βάση των οποίων λειτουργεί και η νέα μονάδα που έχει η Panigale 1299. Παραμένει επίσης αυτό που είχαμε πει στο τεύχος 528, πως συνδυασμένη λειτουργία στην πίστα και cornerning ABS δεν υφίσταται, και δεν γίνεται να δούμε για σχεδόν μια πενταετία ακόμα. Θα πρέπει κάποια ομάδα να επενδύσει πρώτα σε αυτό, σε συνεργασία με την Bosch, και μετά από τα πρώτα αποτελέσματα στους αγώνες να το δούμε και στην παραγωγή. Προς το παρόν θα πάει κανείς χειρότερα με αυτό στην πίστα, παρά χωρίς. Σε όλες όμως τις άλλες περιπτώσεις, όταν το ABS είναι ενεργοποιημένο, σχεδόν δεν καταλαβαίνεις την στιγμή που ενεργοποιείται, τόσο καλή είναι η λειτουργία του.

Πλαίσιο και θέση οδήγησης έχουν αλλαγές που θα ευνοήσουν τους ψηλότερους αναβάτες, την στιγμή που και η ευελιξία και η σταθερότητα της μοτοσυκλέτας, έχουν βελτιωθεί. Δεν χαίρεσαι απλά να την οδηγείς στην πίστα, η λέξη χαρά είναι λίγο να περιγράψει όσα ζήσαμε στο Portimao. Περισσότερα με την επιστροφή μας! 

 

 

 

Ετικέτες

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες