Casey Stoner: Πληρώνει το τίμημα του πρωταθλητισμού

Οι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του από τους συνεχείς τραυματισμούς
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/12/2019

Ο αθλητισμός είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει κάποιος για να διατηρήσει το σώμα του σε άριστη φυσική κατάσταση. Αντιθέτως ο πρωταθλητισμός, απαιτεί να αγγίξεις και τις περισσότερες φορές να ξεπεράσεις τα όρια του σώματός σου και αυτό με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει χρόνια προβλήματα υγείας. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε δυναμικά αθλήματα όπως το επαγγελματικό box, που οι χρόνιοι πονοκέφαλοι είναι το συνηθισμένο “φιλοδώρημα” στους αθλητές για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Οι αγώνες με μοτοσυκλέτα σε επίπεδο πρωταθλητισμού δεν αποτελούν εξαίρεση, σε αυτόν τον κανόνα. Μία από τις πολλές περιπτώσεις που μπορούμε να φέρουμε ως χαρακτηρισικό παράδειγμα είναι και του Casey Stoner. Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής των MotoGP, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Rusty’s Garage, αποκάλυψε το σοβαρό χρόνιο πρόβλημα υγείας που του έχουν προκαλέσει οι τραυματισμού που είχε έως τώρα. Σύμφωνα με τον Αυστραλό, τα πλευρά του μετατοπίζονται από τη θέση τους τόσο εύκολα, που ακόμα και μια σύντομη βόλτα με μοτοσυκλέτα στο δρόμο, μπορεί να τον αναγκάσει να μείνει σε ακινησία για πολλές μέρες. Κι αυτό διότι η μετατόπιση των πλευρών σπρώχνει την σπονδυλική του στήλη, η οποία έχει καταστραμμένους δίσκους ανάμεσα στους σπονδύλους και χτυπάει το νεύρο. “Αν οδηγήσω μοτοσυκλέτα ή κάνω kart, θα είμαι δέκα μέρες καθισμένος στον καναπέ – στην καλύτερη περίπτωση 4-5 μέρες, κάτι που κάνει δύσκολη και τη ζωή  της γυναίκας μου! Δεν μπορώ να κάνω τίποτα από αυτά που μου αρέσουν και δεν μπορώ να προπονηθώ για να διατηρήσω καλή φυσική κατάσταση ” είπε ο Stoner και συνέχισε: “Τελευταία φορά που καβάλησα μοτοσυκλέτα ήταν πριν δέκα μήνες σε μια βόλτα με φίλους στους δρόμους της Αμερικής. Τίποτα το φοβερό – ούτε πιέσαμε, αλλά αυτό αρκούσε για να με καθηλώσει στον καναπέ για πολλές μέρες. Πραγματικά γρήγορα σε πίστα έχω να οδηγήσω από τα τεστ της Ducati στη Sepang το 2018. Τον τελευταίο καιρό ακολουθώ μια νέα αγωγή και έχω δει βελτίωση, αλλά δεν είμαι ακόμα σε θέση να κάνω έντονες ασκήσεις ή δραστηριότητες”.

Θυμίζουμε πως ο Stoner είχε περάσει και άλλο ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής καριέρας του, καθώς του προκαλούσε ατονία η λακτόζη. Το συγκεκριμένο πρόβλημα παρουσιάζεται συχνά σε πολλούς αθλητές μετά την ηλικία των 20 ετών, λόγω των συμπληρωμάτων πρωτεΐνης που παίρνουν. Ο ανθρώπινος οργανισμός χάνει τη δυνατότητά του να διασπά τη λακτόζη που περιέχει το γάλα και τα παράγωγά του, όπως οι σκόνες πρωτεΐνης από γάλα (εξαιρείται το γιαούρτι και τα τυριά που είναι προϊόντα ζύμωσης), με αποτέλεσμα να δημιουργούν συμπτώματα “βαρυστομαχιάς” και γενικά ατονία. Όμως εκείνο το πρόβλημα διαγνώστηκε και λύθηκε, με το Stoner να επιστρέφει στην δράση και να κερδίζει άλλο ένα πρωτάθλημα στα MotoGP με την Repsol Honda.       

Yamaha XT500: Η μοτοσυκλέτα του Thierry Sabine που ξεκίνησε το Rally Dakar! 10 χρόνια χαμένη στην έρημο!

Χάθηκε στην έρημο και βρέθηκε 10 χρόνια μετά - Στη σέλα της ξεκίνησε η ιδέα του θρυλικού αγώνα!
Yamaha XT500 Thierry Sabine
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/12/2025

Το Yamaha XT500 είναι από μόνο του εμβληματικό, όμως αυτό εδώ παίρνει διαστάσεις θρύλου γιατί έβαλε και αυτό τους… τροχούς του για εμπνευστεί ο μεγάλος Thierry Sabine την ιδέα του Rally Dakar. Το θυμόμαστε με αφορμή την έναρξη του θρυλικού αγώνα που ξεκινά στις 3 Ιανουαρίου.

Το 1976 o Thierry Sabine χάθηκε στην έρημο Tenere κατά τη διάρκεια του ράλι Abidjan-Nice πάνω στη σέλα του Yamaha XT500. Ο Γάλλος έμεινε για τρεις ημέρες χωρίς νερό και τροφή πριν διασωθεί με μοναδική απώλεια το XT500 το οποίο παρέμεινε στην έρημο. Ήταν αυτές οι ημέρες που έδωσαν στον Sabine την έμπνευση για τη δημιουργία του θρυλικού πλέον rally raid αγώνα, για όσους ήθελαν πραγματικά να κυνηγήσουν την περιπέτεια και την τύχη τους.

la moto verte
La Moto Verte, ήτοι "Η Πράσινη Μοτοσυκλέτα" γράφει το αυτοκόλλητο πάνω στο σπασμένο πλαστικό ρεζερβουάρ του XT500


Το XT500 τελικά διασώθηκε δέκα χρόνια αργότερα από τον ηγέτη των Tuareg, Mano Dayak, ο οποίος είχε αναπτύξει φιλία με τον Sabine κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Παρίσι. Αποτελούσε συνεργάτη του Γάλλου στα πρώτα χρόνια του Dakar, λόγω της γνώσης που είχε για την έρημο, η οποία και βοηθούσε με τη χάραξη των πρώτων διαδρομών.
Μετά τον χαμό του Sabine με την πτώση του ελικοπτέρου το 1986, ο Dayak ανέκτησε το XT500 και το επέστρεψε στη χήρα του Γάλλου ως τεκμήριο της αρχικής διαδρομής του ιδρυτή.

Ο Mano Dayak έχασε επίσης τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1995, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έντονης πολιτικής μεσολάβησης στον Νίγηρα. Μένει όμως, ως συνδετικός κρίκος το XT500, το οποίο αποτέλεσε φέτος μέρος της έκθεσης “Desert Queens” που φιλοξενήθηκε στη φετινή EICMA, μαζί με άλλες 30 θρυλικές μοτοσυκλέτες που έχουν λάβει μέρος στον δυσκολότερο αγώνα του κόσμου.