Αναβάτες και οδηγοί βγάζουν σε πλειστηριασμό στολές και κράνη για τις φωτιές στην Αυστραλία

Πράξεις αλληλεγγύης
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/1/2020

Από τις αρχές του Δεκεμβρίου μέχρι και σήμερα, η Αυστραλία περνά μια πρωτοφανή κρίση με τις φωτιές που έχουν ξεσπάσει σε διάφορα σημεία της ηπείρου. Διάφορες φωτογραφίες αλλά και τρισδιάστατες απεικονίσεις της συγκεκριμένης περιοχής της Αυστραλίας έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο, που παρουσιάζουν τις εστίες που έχουν δημιουργηθεί από τις 5 Δεκεμβρίου έως και σήμερα. Η καταστροφή είναι τεράστια και πάνω από 25 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ σχεδόν 2.000 σπίτια έχουν καταστραφεί απ’ την πύρινη λαίλαπα στη Νέα Νότια Ουαλία, τη Victoria και τη Νότια Αυστραλία. Τεράστιες εκτάσεις πράσινου έχουν εξαφανιστεί και μαζί τους εκατομμύρια, ανυπεράσπιστα ζώα. Κάποιες πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν πως έχουν καεί ζωντανά πάνω από 500 εκατομμύρια ζώα.

Αρκετοί φορείς έχουν ξεκινήσει διάφορους εράνους για την οικονομική ενίσχυση του New South Wales Rural Fires Service (NSW RFS). Πρόκειται για μια πυροσβεστική, κρατική υπηρεσία, η οποία δημιουργήθηκε το 1996 και διαθέτει 2.002 σταθμούς και 3.783 πυροσβεστικά οχήματα. Κατά βάση, η NSW RFS στηρίζεται στο πνεύμα του εθελοντισμού των Αυστραλών για την εύρυθμη λειτουργία της, αφού από τα 73.402 μέλη της, μόνο τα 911 είναι μισθωτοί υπάλληλοι, με τους υπόλοιπους 72.491 ανθρώπους να είναι εθελοντές.

Αντίστοιχα, στο πνεύμα των εράνων έχουν μπει και πολλά διάσημα ονόματα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ο Αυστραλός Jack Miller της Ducati έβαλε σε πλειστηριασμό το κράνος του απ’ τη σεζόν του 2018 με την τιμή του να βρίσκεται στις 11.000 δολάρια.

Αντίστοιχα, ο συμπατριώτης του, Toby Price που αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στο Dakar στη Σαουδική Αραβία έκανε το ίδιο με τη στολή που χρησιμοποιεί φέτος και η τιμή της ξεκινά απ’ τις 5.100 αυστραλιανά δολάρια. Χθες οι προφορές για την απόκτηση της στολής του είχαν φτάσει την τιμή της στα 13.001 αυστραλιανά δολάρια.

Από τον χώρο των αυτοκινήτων, ο Scott McLaughlin έχει βάλει στο ebay το ένα απ’ τα δύο κράνη που χρησιμοποιούσε στα Supercars το 2017 (το άλλο το έχει ο Roger Penske), ενώ ο Ryan Story της DJR Team Penske ολοκλήρωσε το σετ με την παροχή της στολής που φορούσε εκείνη τη σεζόν. Αυτή τη στιγμή, έχουν γίνει πάνω από 92 προσφορές για το σετ με την τιμή να φτάνει τις $45.100. Τα έσοδα απ’ τη στολή και το κράνος του McLaughlin θα διατεθούν στο Australian Red Cross and WIRES. Ο ίδιος ανέφερε πως θα κάνει και μια προσωπική δωρεά, της οποίας το πόσο θα είναι ίδιο με αυτό που θα φτάσει η τιμή του σετ του.

Ο Αυστραλός οδηγός Thomas Randle, ακολούθησε τα βήματα των υπόλοιπων αναβατών και οδηγών και έβαλε στο ebay την στολή του που χρησιμοποιούσε πέρσι στο PIRTEK Enduro Cup, με την τιμή της να φτάνει τις 3.700 αυστραλιανά δολάρια. Τέλος, ένας απ’ τους πιο αξιοσημείωτους πλειστηριασμούς, είναι αυτός του Shane Warne, πασίγνωστου παίκτη κρίκετ, ο οποίος έβαλε σε πλειστηριασμό το καπέλο του και αυτή τη στιγμή έχει φτάσει τις $356.500! Μάλιστα, το καπέλο συνοδεύεται με το αυτόγραφό του και πιστοποιητικό αυθεντικότητας.

Η ζημιά που έχει γίνει στην Αυστραλία είναι πραγματικά ανεπανόρθωτη και δυστυχώς δεν είναι η μονή, αφού νωρίτερα πέρσι είχαμε τις φωτιές στην Αφρική, τη Νότια Αμερική και στο βόρειο τμήμα της Ρωσίας με αποτέλεσμα όλος πλανήτης πλέον να έχει πάρει φωτιά… Ευχόμαστε τα χρήματα που θα μαζευτούν για τις πυρκαγιές στην Αυστραλία να αξιοποιηθούν σωστά και στο μέλλον να γίνουν προσπάθειες για την αναδάσωση των περιοχών.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”