Απεβίωσε ο Μιχάλης Σταγκωνάκης, υπήρξε μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΟΤΟ και μετέπειτα ιδρυτής της Triumph στην Ελλάδα

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

9/8/2022

Απεβίωσε ο Μιχάλης Σταγκωνάκης σήμερα Τρίτη 9 Αυγούστου 2022. Ο Μιχάλης Σταγκωνάκης στήριξε το ΜΟΤΟ στα πρώτα του βήματα με στόχο να υπάρχει μία ανεξάρτητη ομάδα που να μιλάει ξεκάθαρα για τις μοτοσυκλέτες, κι έγινε ένας εκ των τριών αρχικών ιδρυτών.

Διατηρούσε συνεργείο μοτοσυκλετών κοντά και έπειτα επί της Λ. Πεντέλης, όπου αναλάμβανε κλασσικές μοτοσυκλέτες ανάμεσά τους και τις αγγλικές πριν ακόμη αποκτήσουν αντιπροσώπευση στην Ελλάδα. Με το περιοδικό ΜΟΤΟ να μεγαλώνει γρήγορα και να στέκεται στο ύψος των προσδοκιών και του αρχικού οράματος, αντίστοιχα προχωρούσε και ο Μιχάλης Σταγκωνάκης κι αφότου αποχώρησε από το ΜΟΤΟ ίδρυσε την Triumph στην Ελλάδα το 1992.

Για πολλά χρόνια υπήρξε διευθυντής της αντιπροσωπείας στην χώρα μας, εδραίωσε την μάρκα και παράλληλα προώθησε την μοτοσυκλετιστική κουλτούρα μέσα από δράσεις που χρηματοδότησε ο ίδιος, αγώνες με χρηματικά έπαθλα και χορηγίες.

Αξιοσέβαστη προσωπικότητα στον κύκλο της μοτοσυκλέτας, συμμετέχοντας ενεργά σε πολλά κοινωνικά θέματα, μέλος της ΛΕΜΟΤ ανάμεσα στις υπόλοιπες δράσεις του, έζησε στη συνέχεια στην Μεγάλη Βρετανία.

Καλό Ταξίδι Μιχάλη Σταγκωνάκη

Φωτό από την Triumph Hellas και το Ελληνικό Μουσείο Μοτοσυκλέτας, με τον ιδρυτή του οποίου, κο Τάκη Μαριολόπουλο, διατηρούσε δεσμούς βαθιάς φιλίας.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”