Αργεί το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati!

Προτεραιότητα τα συνθετικά καύσιμα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/4/2021

Πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο, τον Ιανουάριο του 2019, ο CEO της Ducati, Claudio Domenicali, συμμετείχε στην ανάδειξη των νικητή του διαγωνισμού MotoStudent, στην πίστα της Aragon. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αφορά ομάδες φοιτητών μηχανολόγων από όλο τον κόσμο, οι οποίες καλούνται να σχεδιάσουν, να εξελίξουν και να κατασκευάσουν μια πρωτότυπη μοτοσυκλέτα. Ο διαγωνισμός συμπεριλαμβάνει κατηγορίες για μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης και με ηλεκτροκινητήρες, οπότε ο Domenicali εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να δώσει το στίγμα για το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati. "Το μέλλον είναι ηλεκτρικό, δεν απέχουμε πολύ από το να ξεκινήσουμε την μαζική παραγωγή", είχε δηλώσει τότε.

Παρά τις δηλώσεις Domenicali και παρά το γεγονός ότι η αγορά των ηλεκτρικών προσελκύει όλο και περισσότερο το νεανικό κοινό, δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη στην "ηλεκτρική προοπτική" του ιταλικού εργοστασίου. Ακόμη και τώρα, που η εταιρεία δυσκολεύεται να προσελκύσει νέους αναβάτες (λόγω της τιμολογιακής της πολιτικής), ο Αντιπρόεδρος Πωλήσεων της Ducati, Franceso Milicia, δεν προσανατολίζεται ακόμη στα ηλεκτρικά. "Αν θα βάλουμε σύντομα στην παραγωγή ένα ηλεκτρικό Ducati; Όχι", δήλωσε ο Milica. "Πιστεύουμε ότι για τις είδος των μοτοσυκλετών που κατασκευάζουμε τώρα, μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να εγγυηθεί την απόλαυση, την αυτονομία, το βάρος κ.τ.λ. που προσδοκούν οι αναβάτες των Ducati."Εξετάζουμε προσεκτικά άλλες εναλλακτικές για μηδενικές εκπομπές ρύπων, όπως τα συνθετικά καύσιμα. Άλλες φίρμες μέσα στο γκρουπ μας (το Volkswagen Group), όπως η Porsche, στρέφονται προς τα εκεί και είναι κάτι που μας απασχολεί κι εμάς μεσοπρόθεσμα."

Μπορεί να υπάρχει ένα… ελάχιστο ποσοστό Ducatisti που θα απογοητευτούν από αυτές τις δηλώσεις, αλλά μέσα σε αυτές αποτυπώνεται με ακρίβεια το τι ισχύει με την τεχνολογία των ηλεκτρικών σήμερα. Τα εργοστάσια που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, ακόμη παλεύουν να βρουν την χρυσή τομέα ανάμεσα στην απόδοση και την αξιοπιστία, με την αυτονομία και το κόστος. Η Harley Davidson το έμαθε αυτό με τον δύσκολο τρόπο…

Παρόλα αυτά, η Ducati δεν ξεγράφει ολοκληρωτικά την προοπτική μιας ηλεκτρικής πλατφόρμας. "Εξετάζουμε και δουλεύουμε πάνω στα ηλεκτρικά", πρόσθεσε ο Milicia. "Αποτελούμε κομμάτι ενός γκρουπ που κινείται ταχύτατα προς την ηλεκτροκίνηση και αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για την Ducati. Πάντα προσπαθούμε να φτιάχνουμε το καλύτερο για τους πελάτες μας. Εκεί που έχουμε επικεντρωθεί περισσότερο τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι η βελτίωση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των προϊόντων μας."

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”