BMW GS Trophy 2020: Περιπέτεια στη Νέα Ζηλανδία!

Με απίστευτες δοκιμασίες!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/2/2020

Για το 2020 η BMW αποφάσισε να διοργανώσει το GS Trophy στη μαγευτική Νέα Ζηλανδία. Πάνω από 20 εθνικές και όχι μόνο ομάδες –αποτελούμενες από τρεις αναβάτες- έλαβαν μέρος στον θεσμό που διοργανώνει ο γερμανικός κολοσσός, ενώ μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν και δυο ομάδες γυναικών!

Αφετηρία ήταν η παραλία Napier και οι αναβάτες είχαν ξυπνήσει απ’ τα άγρια χαράματα –στις 5:30 π.μ.- για να προετοιμαστούν για μια επική διαδρομή που θα διαρκούσε πάνω από 11 ώρες. Μέσα από δύσβατα και μαγευτικά μονοπάτια οι ομάδες, αφότου διέσχισαν την ηφαιστειογενή περιοχή Putauaki ανέβηκαν στην κορυφή του Edgecumbe, ενός ανενεργού ηφαιστείου, με υψόμετρο 821μ. Έπειτα, περιπλανήθηκαν σε δάση και βρέθηκαν σε χωματόδρομους κοντά στις ακτές των ποταμιών.

Η BMW θέλοντας να κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα, είχε προσθέσει και προκλήσεις μέσα στη διαδρομή με διάφορες δοκιμασίες, όπως την ανάβαση λόφων με μεγάλη κλίση – εκεί σημειώθηκαν και αρκετές πτώσεις. Μάλιστα, κάθε πτώση είχε και αρνητική βαθμολογία για τις ομάδες.

Στο τέλος του άρθρου υπάρχει πλούσιο gallery

Αφότου το καραβάνι άφησε πίσω του τα ποτάμια έθεσε ως προορισμό τους καταρράκτες Mokau, που βρίσκονται στη λίμνη Wikaremoana. Εκεί τους περίμενε και η δεύτερη δοκιμασία, που θύμιζε περισσότερο αγώνα Trial, καθώς για την επιτυχή ολοκλήρωσή της χρειαζόταν η άριστη συνεργασία του αναβάτη με τους teammates του.

Κάθε ομάδα επέλεγε έναν αναβάτη της και του έδενε τα μάτια μόλις ανέβαινε στη μοτοσυκλέτα του. Σκοπός του Sena Challenge” ήταν να χρησιμοποιήσουν τα μέλη της ομάδας το σύστημα ενδοεπικοινωνίας της Sena και να καθοδηγήσουν σωστά τον “τυφλό” αναβάτη μέσα από μια slalom διαδρομή.

Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμασίας, το “Rally” της BMW κατευθύνθηκε για την παραλία Hawke. Μέχρι να φτάσουν εκεί το τερέν να άλλαξε πολλές φορές, από βατό χωματόδρομο, σε σαθρό και δύσκολο μέχρι και σε πολύ τεχνικό με κοτρώνες, ενώ απ’ του μενού δεν έλειψε και η επίθεση ενός κοπαδιού από πρόβατα. Ο τερματισμός ήταν λίγο έξω απ’ το λιμάνι του Napier, με το καραβάνι ουσιαστικά να επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε.

Η δεύτερη μέρα επιφύλασσε μια διαδρομή 321 χιλιομέτρων με τα 180 από αυτά να είναι στην άσφαλτο, τα 170 στο χώμα και τα 10 στην άμμο. Παράλληλα, μέσα στο πρόγραμμα υπήρχαν και τρεις προκλήσεις για τις ομάδες. Οι αναβάτες κινήθηκαν κατά μήκος της παραλίας μέχρι να φτάσουν στο Ακρωτήρι του Απαγωγέα (σ.σ. Το Cape Kidnappers πήρε το όνομά του το 1769, όταν οι Μαορί ιθαγενείς απήγαγαν τον μούτσο του Καπετάνιου James Cook). Εκεί τους περίμενε η πρώτη πρόκληση που δεν ήταν άλλη απ’ το να σπρώξουν τα μέλη της ομάδας σβηστή μια μοτοσυκλέτα τους μέσα σε μια διαδρομή slalom.

Μετά από αρκετό κόπο, καθώς πέρα απ’ το βάρος των μοτοσυκλετών το αμμώδες έδαφος έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα, οι ομάδες άφησαν πίσω τους την παραλία και κατευθύνθηκαν στην ενδοχώρα. Πέρασαν απ’ τους διάσημους αμπελώνες των Elephant Hill, Black Ridge και Clear View μέχρι να φτάσουν στην Wairarapa. Από εκεί κατευθύνθηκαν νότια με προορισμό το Herbertville και στόχο να ξαναβρεθούν στην παραλία, που τους περίμενε η δεύτερη πρόκληση. Ήταν ένας αγώνας πήγαινε-έλα κατά μήκος της αμμουδιάς και αυτός που θα σταματούσε επιτυχώς στο “stop box” θα ήταν ο νικητής.

Το τελευταίο σκέλος της δεύτερης μέρας περιλάμβανε μια μεικτή διαδρομή 200km γεμάτη στροφές και με την άσφαλτο να δίνει τη θέση της στους χωματόδρομους συχνά-πυκνά. Ο τερματισμός ήταν στο Castlepoint – άλλο ένα απ’ τα μέρη που είχε ανακαλύψει ο Cook και πήρε το όνομά του απ’ τη μορφολογία της παραλίας, που περικυκλώνεται και προστατεύεται από βράχους.

Η τελευταία δοκιμασία της ημέρας ήταν ένα διαγωνισμός φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι αναβάτες θα αναρτηθούν εδώ στις 11 Φεβρουαρίου και για 24 ώρες όσοι θέλουν, μπορούν να επιλέξουν την καλύτερη (σ.σ. η ιστοσελίδα θα ενεργοποιηεθί στις 11/02).

Η BMW είναι μια premium εταιρεία μοτοσυκλετών και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από την αξία των μοτοσυκλετών της όσο και από αυτά που διοργανώνει για τους πιστούς αναβάτες της. Το GS Trophy είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, ενισχύοντας τους δεσμούς της εταιρείας με όσους εμπιστεύονται το όνομά της μέσω της μοτοσυκλετιστικής κουλτούρα που προάγει.

Ετικέτες

Ducati-VW Group: Η νέα γενιά μπαταριών λιθίου στέρεου τύπου στην αγωνιστική V21L

Το επόμενο βήμα στις μπαταρίες λιθίου του γερμανικού ομίλου - Παρουσιάστηκε στην IAA Mobility 2025
Ducati
Από τον

Παύλο Καρατζά

11/9/2025

Η Ducati γίνεται ο πρώτος κατασκευαστής που παρουσιάζει την νέα μπαταρία στερεάς κατάστασης του VW Group, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και αποκαλύφθηκε στην Έκθεση Κινητικότητας IAA Mobility του Μονάχου, μαζί με πολλά ακόμη μοντέλα του γερμανικού ομίλου.

Με την πρώτη ματιά, η ηλεκτρική μοτοσυκλέτα V21L της Ducati, που είναι η επίσημη μοτοσυκλέτα αγώνων του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος MotoE, μπορεί να μην φαίνεται πολύ διαφορετική από πριν. Ωστόσο, στην εκδήλωση IAA Mobility 2025 παρουσιάστηκε έχοντας τη νέας γενιάς μπαταρία λιθίου-μετάλλου στερεάς κατάστασης του VW Group.

Η νέα γενιά μπαταριών εξελίχθηκε από τον γερμανικό όμιλο και τις θυγατρικές του Audi -στην οποία υπάγεται η Ducati- και PowerCo έχοντας στον πυρήνα της την τεχνολογία μπαταριών λιθίου στέρεας κατάστασης της  αμερικάνικης QuantumSpace.

Η μπαταρία στερεάς κατάστασης με ανόδιο λιθίου-μετάλλου και κεραμικό διαχωριστή δεν είναι απλώς μια εξέλιξη των συμβατικών μπαταριών ιόντων λιθίου, αλλά μια νέα τεχνολογία κυψελών που προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα αναφορικά με την ενεργειακή πυκνότητα (μεγαλύτερη), την δυνατότητα ακόμη ταχύτερης φόρτισης, την ασφάλεια σε όλες τις συνθήκες -μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος βραχυκυκλώματος και πυρκαγιάς- και την αύξηση της διάρκειας ζωής. Έτσι, η μπαταρία στερεάς κατάστασης έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τα δεδομένα στην ηλεκτροκίνηση -κάτι που αναμένεται να αρχίσει από τα αυτοκίνητα τα επόμενα 2-3 χρόνια- και στόχος των δύο εταιρειών είναι η ανάπτυξη μιας εμπορικής λύσης μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Η μοτοσυκλέτα της Ducati, με αρχιτεκτονική συστήματος στα 800 V, παρουσιάστηκε ως όχημα δοκιμών και έχει αρκετές τροποποιήσεις έναντι της αγωνιστικής, θα μπορούσε να εξοπλιστεί με έως και 980 κυψέλες QSE-5 και χωρητικότητα 5 Ah. Η ενεργειακή πυκνότητα μπορεί να φτάσει τα 844 Wh/L, που σημαίνει μεγαλύτερη ενεργειακή χωρητικότητα στο ίδιο όγκο με πριν, ενώ η ταχυφόρτιση από το 10% στο 80% ολοκληρώνεται σε περίπου 12 λεπτά. Η μπαταρία που χρησιμοποιεί η Ducati V21L αυτή τη στιγμή είναι λιθίου-ιόντων (Li-ion) και έχει ενεργειακή πυκνότητα 643 Wh/L, δηλαδή επιτυγχάνεται πλέον εντυπωσιακή αύξηση 31%. Ωστόσο, προτού λάβουμε τις τελικές λεπτομέρειες σχετικά με την απόδοση της μοτοσυκλέτας, τον χρόνο επαναφόρτισης κ.λπ., η μπαταρία θα εξελιχθεί περαιτέρω πριν μπει στην παραγωγή αξιοποιώντας για αυτό και την αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Ducati.

Για να γίνει όλο αυτό λίγο πιο κατανοητό, μια μπαταρία στερεάς κατάστασης είναι ένας τύπος μπαταρίας που χρησιμοποιεί στερεό ηλεκτρολύτη αντί για υγρό ή πηκτούς ηλεκτρολύτες που συναντάμε σε άλλες μπαταρίες.

QuantumScape

Ο Claudio Domenicali, Διευθύνων Σύμβουλος της Ducati, ήταν παρών στην ζωντανή παρουσίαση και δήλωσε: “Στη Ducati, έχουμε μακρά ιστορία στην προώθηση των ορίων της τεχνολογίας για τη βελτίωση της οδηγικής εμπειρίας τόσο στο δρόμο όσο και στην πίστα. Η επιδίωξή μας για καινοτομία μας έχει επιτρέψει να επιτύχουμε απίστευτα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένου του ρεκόρ των έξι συνεχόμενων τίτλων κατασκευαστών MotoGP. Η υψηλή ενεργειακή πυκνότητα που επιτυγχάνεται με την τεχνολογία στερεάς κατάστασης ταιριάζει απόλυτα σε ένα όχημα υψηλής απόδοσης, όπως μια σπορ μοτοσυκλέτα”.

Το επόμενο βήμα είναι να εξελιχθεί μια αγωνιστική ηλεκτρική μοτοσυκλέτα από την Ducati και το πρωτάθλημα Moto E που μπαίνει στον πάγο δεν αναμένεται να αυξήσει σημαντικά το χρονοδιάγραμμα για το λανσάρισμα της νέας γενιάς μπαταριών για μοτοσυκλέτα -ή άλλο όχημα- παραγωγής.