Δήμος Αθηναίων: Αισθητήρες της δημοτικής αστυνομίας σε διαβάσεις και ράμπες ΑΜΕΑ

Όταν με τα λόγια δεν τους βάζεις μυαλό
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/1/2022

Όλοι έχουμε καταλάβει πως ζούμε σε μία χώρα όπου ο κάθε ένας από εμάς πιστεύει πως είναι το κέντρο της γης και πως όλοι οι άλλοι γύρω του υπάρχουν για να του κάνουν παρέα και να τον θαυμάζουν. Ως εκ τούτου, όσες φορές και με όποιο τρόπο κι αν πεις σε κάποιον πως δεν πρέπει να παρκάρει το όχημά του πάνω σε διαβάζεις πεζών και σε ράμπες ΑΜΕΑ, το αποτέλεσμα είναι να σε γράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνι…

Κι αυτή η αντικοινωνική (εγωκεντρική) συμπεριφορά μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, ακολουθώντας τη λογική “μαϊμού βλέπει – μαϊμού κάνει” σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

Οι αυστηρές ποινές τύπου: “πάρτε τους το κεφάλι” δεν δούλεψαν ποτέ και ούτε πρόκειται να δουλέψουν ποτέ για δύο λόγους:

Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός πως η ποινή πρέπει να είναι αντίστοιχης βαρύτητας με το αδίκημα, ώστε ο αστυνομικός/δικαστής να μπορεί να την επιβάλλει εύκολα σε όλους. Αν η ποινή είναι παράλογα αυστηρή, αυτομάτως ο αστυνομικός/δικαστής αναγκάζεται να μπει σε διαδικασία αξιολόγησης της κατάστασης, όπου τις περισσότερες φορές οδηγεί στην μη επιβολή της ποινής

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την αποσπασματική αστυνόμευση, όπου π.χ. όλο το χρόνο, όλοι οδηγούν και προσπερνούν από τις ΛΕΑ και μια φορά στο τόσο κάνει έλεγχο η τροχαία, με αποτέλεσμα αν σε σταματήσουν και σε γράψουν νοιώθεις “άτυχος” και δεν καταλαβαίνεις ποτέ πως αυτή η συμπεριφορά είναι επικίνδυνη για τις ζωές των συνανθρώπων σου.

Η μόνη λύση που έχει αποδώσει καρπούς στην πράξη είναι η τακτική αστυνόμευση και οι λογικές ποινές ώστε οι αστυνομικοί να κόβουν πρόστιμα χωρίς να “λυπούνται” κανέναν “φουκαρά μεροκαματιάρη”.

 

Ακριβώς με αυτό το πνεύμα αποτελεσματικότητας, ο Δήμος Αθηναίων τοποθέτησε 830 αισθητήρες  σε διαβάσεις πεζών και ράμπες ΑΜΕΑ στις περιοχές Λεωφόρο Αλεξάνδρας, Κολωνάκι, Ομόνοια, Σύνταγμα, Κουκάκι και Παγκράτι όπου ειδοποιούν το κέντρο ελέγχου της Δημοτικής Αστυνομίας για σταθμευμένα οχήματα πάνω τους.

Μετά την ειδοποίηση, το κέντρο ελέγχου δίνει εντολή στους αστυνομικούς που βρίσκονται κοντά στην περιοχή να πάνε στο συγκεκριμένο σημείο και να πράξουν τα δέοντα…

Μπορεί να μην είναι το ποιο τέλειο σύστημα, σίγουρα όμως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και βοηθάει τους αστυνομικούς να εντοπίζουν τους παραβάτες σε πραγματικό χρόνο και όχι τυχαία όπως σήμερα.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin