Ducati Monster V2 2026: Έχουμε τις πρώτες κατασκοπευτικές φωτογραφίες! [Gallery]

Αλλαγές παντού και με τον νέο V2 κινητήρα, μετά τα Multistrada, Panigale και Streetfighter 
Ducati Monster 2026
Από το

motomag

7/5/2025

Φωτογραφίες που εξασφαλίσαμε αποκλειστικά, δείχνουν το νέο Ducati Monster V2 εκ βάθρων ανασχεδιασμένο. Αλλαγές σε κινητήρα, εξατμίσεις, ρεζερβουάρ, φωτιστικά σώματα, τροχούς και σέλα.

Για το 2026, η Ducati ετοιμάζει την νέα έκδοση του θρυλικού Monster, με πολυάριθμες αλλαγές στις λεπτομέρειες και στον σχεδιασμό. Η νέα γενιά Monster αναμένεται να βρίσκεται στην EICMA και να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2026. Καθώς το τρέχον είναι το τελευταίο μοντέλο της σειράς με τον κινητήρα Testastretta V2, το νέο Monster θα επανασχεδιαστεί πλήρως.

Πρωταγωνιστής στη νέα μοτοσυκλέτα θα είναι ο νέος κινητήρας V2 των 890 κ.εκ του Borgo Panigale, για τον όποιο έχουμε παρουσιάσει από το περασμένο φθινόπωρο και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στις Panigale V2, Streetfighter V2 και Multistrada V2 που έχουμε ήδη οδηγήσει, ενώ σειρά θα πάρει και το Desert X. Υπάρχουν τροποποιήσεις στον τομέα της μετάδοσης με στόχο την βελτιστοποίηση της απόδοσης. Όπως και η Multistrada V2, το νέο Monster αναμένεται να αυξήσει την ισχύ του από τους 111 στους 115 ίππους, διατηρώντας έτσι μια σαφή απόσταση από το Streetfighter V2.

Ducati Monster 2026

Οπτικά, το νέο φωτιστικό σώμα τραβά αμέσως την προσοχή, καθώς διαθέτει πλέον έναν στρογγυλό LED δακτύλιο, ως φως ημέρας γύρω από το κύριο φωτιστικό σώμα, μια μοντέρνα πινελιά που επανερμηνεύει τις κλασικές γραμμές του Monster και μάλλον θα συζητηθεί αρκετά. Το σύστημα εξαγωγής για τον νέο V2 κινητήρα έχει επίσης καινούργιο με διαφορετικό τελικό και πλήρως ανασχεδιασμένο σε όλο το μήκος του από τους λαιμούς προσδίδοντας μια πιο επιθετική εμφάνιση και ενδεχομένως και έναν διαφορετικό χαρακτήρα στο άκουσμα του.

Το ρεζερβουάρ καυσίμου έχει νέα, εντυπωσιακή και μυώδη μορφή. Σε συνδυασμό με το ανανεωμένο πίσω ψαλίδι -στα πρότυπα των σπορ Ducati- και το επανασχεδιασμένο πλαίσιο, το οποίο εκθέτει το αμορτισέρ περισσότερο από παλιά, το νέο Monster δείχνει πιο δυναμικό από κάθε προκάτοχο του. Επίσης νέος φαίνεται να είναι και ο σχεδιασμός των τροχών.

Από εργονομικής πλευράς, το σύστημα των μαρσπιέ για τον αναβάτη και τον συνεπιβάτη έχει προσαρμοστεί διακριτικά για καλύτερη άνεση. Τα φλας, τα οποία προηγουμένως ήταν ενσωματωμένα στο fairing του ρεζερβουάρ, έχουν πλέον μετατοπιστεί στο πιρούνι, μια λύση που χρησιμοποιείται από πολλούς κατασκευαστές.

Ducati Monster 2026

Το Monster του 2026 φαίνεται να έχει και νέα ουρά και σέλες που ενσωματώνονται αρμονικά στον συνολικό σχεδιασμό. Το ιταλικό naked δείχνει να παραμένει πιστό στον χαρακτήρα του, περνά ωστόσο στην επόμενη γενιά με φρέσκες ιδέες και εξελίξεις.

Η επόμενη γενικά του “Τέρατος” αναμένεται να παρουσιαστεί πριν από το τέλος του έτους. Η παράδοση της Ducati World Première θα συνεχιστεί φέτος με συνολικά πέντε παρουσιάσεις μέχρι το τέλος του έτους και όλα δείχνουν πως μία εξ αυτών το Monster με καλύτερη ευκαιρία για πρώτη επαφή από κοντά να είναι στην EICMA, όπως φαίνεται.
 

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: