Ducati: Ξανά στο τραπέζι η πώλησή της

Πληρώνει τα υπαρξιακά προβλήματα της VW
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

1/10/2020

Η συνέντευξη του νυν CEO του ομίλου VW στο πρακτορείο Reuters της Γερμανίας άνοιξε ξανά την κουβέντα για πώληση της Ducati. Όχι πως η κουβέντα είχε σταματήσει ποτέ μετά την αποχώρηση του οραματιστή και ιδιοφυούς Ferdinan Piech από την καρέκλα του CEO της VW.

Η Ducati είχε χαρακτηριστεί από τα αντίπαλα μέλη της οικογένεια Porsche που κατέχει δεσπόζουσα μετοχική θέση στον όμιλο VW (μέλος της οικογένειας Porsche ήταν και ο Piech) ως το προσωπικό παιχνίδι του και χρησιμοποίησαν αρκετές φορές αυτό το επιχείρημα στη διαμάχη μεταξύ τους για την αποκαθήλωση του Ferdinand Piech από την κορυφή της ηγεσίας. Καθόλου τυχαία, μετά το σκάνδαλο του Diesel Gate, το οποίο ακόμα δεν έχει τελειώσει οριστικά και δημιούργησε τεράστια οικονομική τρύπα στον όμιλο, διαρκώς επαναλαμβάνονται τα σενάρια πώλησης της Ducati, της Lamborgini και της Bugatti, δηλαδή των εταιρειών που αγόρασε ο Ferdinand Piech σε κάθε δυνατή ευκαιρία.

Η νέα ηγεσία της VW απαντά γενικόλογα πως πάντα είναι ανοιχτή σε προτάσεις και συνεργασίες, χωρίς φυσικά να σβήνει τη φωτιά, ούτε όμως και να την πυροδοτεί παραπάνω. Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκαν και οι τελευταίες δηλώσεις του γενικού διευθυντή Herbert Diess, όταν παρουσίασε το νέο μοντέλο ανάπτυξης του ομίλου που θα βασίζεται στην ηλεκτροκίνηση και τις νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες γύρω από την αυτόνομη οδήγηση. Ουσιαστικά είπε πως πάντα επανεξετάζουν τη θέση κάθε εταιρείας που έχουν κάτω από την ομπρέλα του ομίλου και το ίδιο θα κάνουν για τη Ducati.

Ο διευθυντής του ομίλου για τα τμήματα R&D κύριος Markus Duesmann ήταν πιο συγκεκριμένος και είπε πως δεν θα αργήσουμε να δούμε την πρώτη ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Ducati. Αυτό σημαίνει πως μέσα στο γενικό πλάνο ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης έχουν κρατήσει κεφάλαια και για την Ducati, χωρίς φυσικά να αποκλείει την πώλησή της πριν ολοκληρωθεί η έρευνα και εξέλιξη της ηλεκτρικής γκάμας. Ευθεία ερώτηση για την πώληση των Hi-performance εταιρειών του ομίλου (Bugatti, Lamborgini, Ducati) δέχτηκε ο οικονομικός διευθυντής Frank Witter αλλά είπε πως δεν απαντά σε φήμες…

Το θέμα όμως είναι τί λένε οι μέτοχοι που κοιτάνε πρώτα την τσέπη τους πριν από κάθε απόφαση. Αν μιλάγαμε για ιαπωνική εταιρεία που κάνει πλάνα τουλάχιστον δεκαετίας, να είστε σίγουροι πως δεν θα υπήρχε στο τραπέζι θέμα πώλησης της Ducati. Όταν όμως μιλάς για αμερικάνικες και γερμανικές εταιρείες που διοικούνται με χρονοδιάγραμμα ημέρας (βλ. Harley Davidson) τότε τίποτα δεν είναι έκπληξη.

Η χρηματιστηριακή αξία της VW έχει πέσει στα 80δις, όταν η αντίστοιχη της Toyota είναι στα 187δις και στους μετόχους δεν αρέσει αυτό. Βέβαια η χρηματιστηριακή αξία της Tesla με μόλις δύο εργοστάσια παραγωγής είναι μεγαλύτερη της Toyota αυτή τη στιγμή, δείχνοντας πόσο φούσκα και τζόγος έχει γίνει η βιομηχανία οχημάτων, με αποτέλεσμα να μην διοικούνται πλέον από οραματιστές αλλά από χρηματιστές, που συχνά πυκνά περνάνε από τα δικαστήρια (βλ. υπόθεση Nissan-Renault).

Η πραγματικότητα είναι μία. Όταν παλεύουν τα βουβάλια στη όχθη της λίμνης, τη νύφη την πληρώνουν τα βατράχια. Η Ducati κάθε χρόνο πάει όλο και καλύτερα σε πωλήσεις και μερίδια αγοράς και αυτή τη στιγμή έχει μια ολοκαίνουρια πλατφόρμα ενός V4 κινητήρα που τις ανοίγει διάπλατα το δρόμο για το μέλλον. Η διεθνής αγορά των δικύκλων πάει εξίσου εντυπωσιακά καλά χάρη στις αγορές της Ινδίας, της Ασίας και της Κίνας που διψούν όλο και περισσότερο για μεγαλύτερες και εντυπωσιακότερες μοτοσυκλέτες με ισχυρό brand name. Την ίδια ώρα όμως η αγορά αυτοκινήτου έχει τα χάλια της παντού, λόγω της έντονης αστικοποίησης που έχει κάνει την χρήση τους μαρτύριο. Έχοντας για αφεντικό μια μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία που επηρεάζεται άμεσα από το διεθνές περιβάλλον, η Ducati θα είναι αναγκασμένη να έχει πάνω από το κεφάλι της την ταμπέλα “ΠΩΛΕΙΤΑΙ”.

Ίσως ήρθε η ώρα της ανεξαρτητοποίησης, διότι η φημολογία της πώλησης κάνει ζημιά που δεν αξίζει αυτή τη στιγμή στην ιταλική εταιρεία.    

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…