Εγκαινιάστηκε το Yamaha Motor Collection Hall

Ένας χώρος αφιερωμένος στην ιστορία της Yamaha
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/10/2019

Κάθε χρόνο στην Ευρώπη πραγματοποιούνται αμέτρητες εκθέσεις μοτοσυκλέτας, είτε μικρού είτε μεγάλου βεληνεκούς, όπως οι EICMA και INTERMOT. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες εταιρείες στρέφονται στην φιλοσοφία του να παρουσιάζουν νέα μοντέλα δίπλα-δίπλα με τους "προγόνους" τους, ώστε να είναι συνυφασμένα με θρυλικά ονόματα του παρελθόντος και να πάρουν λίγη από την αύρα της παράδοσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κάθε εταιρεία να χρειάζεται να μεταφέρει μεγαλύτερο αριθμό μοτοσυκλετών από έκθεση σε έκθεση, κάτι που είναι ιδιαίτερα ασύμφορο, ειδικά αν πρόκειται για μια απ’ τις τέσσερις ιαπωνικές όπου τα ιστορικά μοντέλα τους βρίσκονται στην Ιαπωνία, στο μουσείο της κάθε εταιρείας.

Η Yamaha φαίνεται πως βρήκε τη λύση για αυτό το πρόβλημα, δημιουργώντας το Yamaha Motor Collection Hall. Το όνομα του χώρου μπορεί να παραπλανά και να θυμίζει μουσείο, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αποθήκη – τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Συγκεκριμένα, η Yamaha σε αυτό τον χώρο, στο Amsterdam, την πρωτεύουσα της Ολλανδίας και έδρα της Yamaha Europe, φυλάει προσωρινά πολλά ιστορικά μοντέλα της, μέχρι την ώρα που θα χρησιμοποιηθεί κάποιο από αυτά ως έκθεμα σε κάποιο σαλόνι μοτοσυκλέτας. Με αυτό τον τρόπο, γλυτώνει αρκετά έξοδα απ’ τα πήγαινε-έλα των μοτοσυκλετών απ’ την Ιαπωνία στην Ευρώπη.

Η αποθήκη εγκαινιάστηκε επίσημα στις 25 Σεπτεμβρίου από τη Yamaha ως μουσείο, ωστόσο η είσοδος για το κοινό δεν είναι ακόμη ανοιχτή. Βέβαια, το ότι εγκαινιάστηκε με αυτό τον τίτλο, σημαίνει πως η Yamaha λογικά σκοπεύει να αξιοποιήσει τον χώρο με αυτή την ιδιότητα, μιας και είναι πολύ όμορφα διακοσμημένος, με άφθονα ιστορικά αλλά και αγωνιστικά μοντέλα, όπως την R1 του παγκόσμιου πρωταθλητή του 2009 Ben Spies, την YZF450 του παγκόσμιου πρωταθλητή Motocross Stefan Everts αλλά και την YZE750 του Stéphane Peterhansel, την μοτοσυκλέτα με την οποία κέρδισε το Dakar το 1991. Από την άλλη, ο πρόεδρος της Yamaha Europe ανέφερε πως ένας από τους ρόλους της αποθήκης/μουσείου, είναι να εμπνέει τους μηχανικούς και τους σχεδιαστές του εργοστασίου, για τη δημιουργία νέων μοτοσυκλετών με ρίζες που φτάνουν βαθιά στην παράδοσή της.

Το σημαντικό είναι πως η Yamaha είναι η πρώτη ιαπωνική εταιρεία που δημιουργεί έναν τέτοιο χώρο έξω από τα “τείχη” της Ιαπωνίας, κάτι που είναι λογικό καθώς είναι η μόνη απ’ τις υπόλοιπες τρεις που διαθέτει νοοτροπία πιο κοντά σε αυτή των Ευρωπαίων κατασκευαστών. Μακάρι κάποια στιγμή να επιτραπεί η είσοδος σε επισκέπτες, αλλά και να ακολουθήσουν και οι άλλες ιαπωνικές εταιρείες το παράδειγμα της Yamaha, κάνοντας πιο προσιτό ένα “ταξίδι” στην πλούσια ιστορία τους.

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”