Εκατοστά πριν την παραλίγο μετωπική [VIDEO]

Παράδειγμα για την στιγμή της κακής απόφασης…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/3/2020

Ο νεαρός Arthur Malléjac έχει βγει βόλτα με έναν φίλο του, οδηγώντας KTM Duke 790 και πηγαίνοντας πάνω από το όριο στις αχανείς ευθείες που έχει το Βέλγιο, ανάμεσα στα χωράφια. Σε μία ελαφριά ανύψωση του εδάφους που κρύβει την ορατότητα, συναντά ξαφνικά στο ρεύμα του τρεις μοτοσυκλέτες, οι δύο από αυτές πηγαίνουν δίπλα – δίπλα και κόβοντας στα 140 χιλιόμετρα, από τα 160 που πήγαινε πριν, ουσιαστικά κλείνοντας το γκάζι μιας και δεν πρόλαβε να κάνει κάτι άλλο, ο Arthur περνά ανάμεσά τους, μόλις εκατοστά από τα κλιπονς του Kawasani Ninja και του BMW S1000R.

Μία μετωπική σύγκρουση θα είχε ολέθρια αποτέλεσμα για τους αναβάτες και ήταν θέμα τύχης που αποφεύχθηκε, αν και πηγαίνοντας τέρμα δεξιά ο αναβάτης του Kawasaki πέφτει, ευτυχώς μόνος του.

Η παρέα των αναβατών επέλεξε την προσπέραση στο προπορευόμενο αυτοκίνητο πάνω ακριβώς στο σημείο του δρόμου που λόγο υψομετρικής διαφοράς έκρυβε το αντίθετο ρεύμα. Ο νεαρός Arthur, μαζί με τον φίλο του που τον ακολουθούσε κατά πόδας, παραβιάζοντας και οι δύο το όριο ταχύτητας, ευτυχώς δεν συγκρούστηκαν με μετωπικά με τους υπόλοιπους μοτοσυκλετιστές που τόσο απερίσκεπτα βγήκαν στο αντίθετο ρεύμα, διαπράττοντας ολέθριο και βλακώδες λάθος.

Χρησιμοποιούμε το Video ως παράδειγμα προς αποφυγή, καθώς τώρα που ο καιρός καλυτερεύει βλέπουμε να αυξάνονται οι βόλτες με μοτοσυκλέτες, αλλά δυστυχώς ταυτόχρονα αυξάνονται και τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα.

Κομμάτι της διασκέδασης του μοτοσυκλετιστή είναι να οδηγεί γρήγορα σε επαρχιακούς δρόμους με την παρέα του, τότε όμως θα γίνουν και πολλά ατυχήματα, καθώς η ευφορία της στιγμής, η τάση ανταγωνισμού που υπάρχει λίγο – πολύ στον κάθε ένα και η ένταση της στιγμής, οδηγούν σε αποφάσεις που κανονικά δεν θα τις έπαιρνε κανείς. Αυτό το πλαίσιο της απόφασης, είναι που πρέπει να προσέχουμε και εδώ στην Ελλάδα, καθώς βλέπουμε αναβάτες που κανονικά δεν θα λειτουργούσαν με τρόπο απερίσκεπτο όπως συμβαίνει στο video, που κοροϊδεύουν όσους φέρονται απερίσκεπτα, να παρασύρονται από την στιγμή και να κάνουν λάθη…

Το κακό παράδειγμα των πιο πάνω, είναι το παρά κάτω:

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: