ElectReon: Δρόμοι... φορτιστές! [video]

Ένα διαφορετικό μέλλον στην ηλεκτροκίνηση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/10/2019

Η ElectReon είναι μια ισραηλινή εταιρεία που προσεγγίζει το θέμα της ηλεκτροκίνησης από μια διαφορετική σκοπιά και προσφέρει τη δική της εναλλακτική. Η δουλειά της αρχικά, είναι να μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές ηλεκτρικών οχημάτων, όπως θα αναλύσουμε και παρακάτω και συνάμα να εξοπλίζει τα οχήματα με έναν “αποδέκτη” του ηλεκτρικού φορτίου. Έτσι, απευθύνεται σε όλες τις εταιρείες αυτοκινήτων έμμεσα, προσφέροντας ένα διαφορετικό “ηλεκτρικό” μέλλον. Την φιλοσοφία της σύμπραξης των εταιρειών, αλλά με διαφορετική προσέγγιση, ακολουθεί και η Kymco μέσα από την IONEX –όπως είχατε διαβάσει παλιότερα εδώ- καθώς με τη σειρά της προσκαλεί τις υπόλοιπες εταιρείες δικύκλων να κάνουν το επόμενο βήμα προς την ηλεκτροκίνηση, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά την πλατφόρμα της με τις αποσπώμενες μπαταρίες και του σταθμούς επαναφόρτισης.

Για την υλοποίηση του σχεδίου της ElectReon γίνεται μια μικρή επέμβαση στον δρόμο, όπου "φυτεύονται" οι φορτιστές και έτσι δημιουργείται ένα μονοπάτι που παρέχει συνεχή φόρτιση στα ηλεκτρικά οχήματα. Τα οχήματα λαμβάνουν το ηλεκτρικό φορτίο μέσα από έναν δέκτη που έχει εγκατασταθεί απ’ την ElectReon στο κάτω μέρος του αμαξώματος.

Η τεχνολογία έχει δοκιμαστεί ήδη στο Ισραήλ, στην Beit Yanai και η ElectReon σε δοκιμές της κατάφερε να φορτίσει ένα Renault Zoe με 8,5 kW σε απόσταση 19,8 μέτρων, ενώ ο στόχος της για την ίδια απόσταση είναι να φτάσει τις 15 kW. Η επόμενη δοκιμή βέβαια, θα πραγματοποιηθεί στην άλλη άκρη της Ευρώπης, στη νήσο Gotland της Σουηδίας σε δρόμο μήκους 1.609 μέτρων.

Το αρχικό πλάνο της εταιρείας είναι να εξοπλίσει πρώτα τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων με τους φορτιστές της και στη συνέχεια να επεκταθεί σε δευτερεύοντες. Με την υλοποίηση του πλάνου, αναφέρει πως θα μειωθεί η ρύπανση της ατμόσφαιρας, κάτι που δεν είναι απόλυτα σωστό και ισχύει μόνο στην περίπτωση που ο ηλεκτρισμός παράγεται από ανακυκλώσιμες πηγές ενέργεια. Αυτό που ισχύει -μακροπρόθεσμα- είναι πως μόλις μια πόλη γίνει τελείως “ηλεκτρική”, συνάμα με την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε όλα τα οχήματα, τότε ναι θα δημιουργηθεί περισσότερος χώρος στις πόλεις από την κατάργηση των βενζινάδικων. Το κατά πόσο θα αξιοποιηθεί ο χώρος σωστά με τη δημιουργία περισσότερων πάρκων για τα παιδιά, όπως περιγράφει το video, είναι άλλο κομμάτι διότι μπορεί πολύ εύκολα να αντικατασταθεί από άλλη μια πολυκατοικία.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι η ElectReon δεν ενστερνίζεται τη φιλοσοφία της IONEX με τους σταθμούς επαναφόρτισης των μπαταριών και μάλιστα αναφέρει πως θα μειωθούν και αυτοί με τη σειρά τους όταν δίκτυό της ολοκληρωθεί. Το όραμα της ElectReon δεν περιορίζεται στο να παραμείνει μονάχα μια εταιρεία που μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές και εγκαθιστά στα οχήματα τον απαραίτητο εξοπλισμό, αλλά προσβλέπει στο να νοικιάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ στοχεύει και στη διαχείριση των ενός στόλου από αυτόνομα οχήματα, όταν η τεχνολογία το επιτρέψει.

Η πρόταση της ElectReon για ένα “ηλεκτρικό” μέλλον είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Δημιουργεί όμως πολλά ερωτήματα σχετικά με το αν η τεχνολογία της μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, διότι ο δέκτης που εφαρμόζεται κάτω απ’ τα αυτοκίνητα έχει μεγάλες διαστάσεις και –στην παρούσα φάση με την υθπάρχουσα τεχνολογία- δεν βολεύει χωριατξικά η τοποθέτησή του σε μοτοσυκλέτες. Επίσης, σε χώρες που έχουν ακραίες θερμοκρασίες, είτε πολύ υψηλές είτε πολύ χαμηλές, δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα επηρεάζεται η μεταφορά του ηλεκτρικού φορτίου απ’ το δρόμο στο όχημα. Όλα αυτά θα τα δούμε στο μέλλον, το οποίο με τον ρυθμό εξέλιξης της τεχνολογίας, θα είναι πολύ πιο κοντινό απ' ό,τι νομίζουμε.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…