Έρχεται το ΕΜΟΤΥ με την αποκλειστική συμμετοχή του ΜΟΤΟ

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/12/2021

Οι πιο παλιοί μας αναγνώστες θα θυμούνται τον θεσμό του IBOTY (International Bike Of The Year), όπου περιοδικά από όλο τον κόσμο ψήφιζαν για την ανάδειξη της μοτοσυκλέτας της χρονιάς. Στο IBOTY συμμετείχε αποκλειστικά για την Ελλάδα το ΜΟΤΟ, άλλη μία διεθνής αναγνώριση για το περιοδικό που συγκαταλέγεται στα κορυφαία του κόσμου.

Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, οι ισορροπίες άλλαξαν και πολλά μέσα έπαψαν να υπάρχουν και μοιραία αυτό συμπαρέσυρε στην καταστολή και τον θεσμό του IBOTY. Τώρα όμως ξεκινά ένας εξίσου σημαντικός και με διεθνή βαρύτητα θεσμός, από τους ανθρώπους που οργάνωναν το IBOTY, με τη συμμετοχή όμως των κορυφαίων περιοδικών της Ευρώπης. Σε αυτόν το νέο θεσμό, το EMOTY (European Motorcycle Of The Year), επιλέχθηκε για άλλη μια φορά να εκπροσωπήσει την Ελλάδα αποκλειστικά το ΜΟΤΟ.

Μαζί με εμάς συμμετέχουν μερικά από τα πλέον δημοφιλή και έγκυρα περιοδικά της Ευρώπης με παγκόσμια απήχηση, όπως το γερμανικό MO, το KicXstart από την Ολλανδία, το "δικό μας" (λόγω της στενής συνεργασίας) Moto Mag από την Γαλλία, το ιταλικό Moto.It, το Solo Moto από την Ισπανία και φυσικά το Motorrijder από το Βέλγιο που έχει και την ευθύνη της διοργάνωσης.

Σε ό,τι αφορά την διαδικασία της ψηφοφορίας, όπως στο IBOTY έτσι και στο EMOTY οι συντακτικές ομάδες των περιοδικών ψηφίζουν τις τρεις καλύτερες μοτοσυκλέτες της χρονιάς κατά την δική τους άποψη, αιτιολογώντας με ένα μικρό κείμενο το σκεπτικό πίσω από τις προτιμήσεις τους, και στο τέλος αθροίζονται οι ψήφοι για την ανάδειξη των τριών καλύτερων με σειρά κατάταξης.

Αν και έχει ολοκληρωθεί η ψηφοφορία και μας έχουν γνωστοποιηθεί τα αποτελέσματα, θα περιμένουμε να ολοκληρωθεί το τυπικό κομμάτι της ολοκλήρωσης του άρθρου με τις απαντήσεις των εργοστασίων που έχουν μοτοσυκλέτες τους στην κορυφαία τριάδα, ώστε να τα ανακοινώσουμε και επίσημα, τόσο μέσα από το περιοδικό, όσο και εδώ στο site του ΜΟΤΟ.

Για να δώσουμε όμως ένα teaser στοιχείο, θα σας πούμε ότι μοτοσυκλέτα της χρονιάς αναδείχθηκε μία μεγάλη on-off που έκανε αίσθηση όταν παρουσιάστηκε, ενώ στις άλλες δύο θέσεις βρίσκονται μια ακόμη adventure έκπληξη και μια μοτοσυκλέτα που απέκτησε φανατικό κοινό μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και πλέον διανύει την καλύτερη φάση της. Υπομονή λοιπόν για μερικές μέρες, μέχρι να την επίσημη ανακοίνωση!

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”