Έρχεται νέο Streetfighter 1000 από τη Honda: Με ακραία προσωπικότητα και με φτερά

…και πλαίσιο σαν Ducati!!!!!!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/10/2022

Τα επίσημα σχέδια με τις πατέντες που κατέθεσε η Honda για ένα τετρακύλινδρο εν σειρά streetfighter στις αρμόδιες υπηρεσίες της Ιαπωνίας έχουν τεράστιο ενδιαφέρον, τόσο ως προς τις μηχανολογικές επιλογές της Ιαπωνικής εταιρείας, όσο και ως προς τη θέση του μέσα στην σημερινή γκάμα μοντέλων της.

Αυτή τη στιγμή η Honda έχει το CB1000R Neo Sport Cafe, μια μοτοσυκλέτα που χρησιμοποιεί ως βάση τον κινητήρα του CBR 1000 RR Fireblade του 2004 με διάμετρο εμβόλου στα 75mm και διαδρομή στα 56,5mm, προσαρμοσμένο στις Euro 5 προδιαγραφές.

Ο χαρακτήρας της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας είναι περισσότερο εκείνος ενός sport-roadster και η Honda είχε τονίσει κατά την διεθνή του παρουσίαση, πως στόχος της ήταν να δώσει στο κοινό μια μεγάλη και σύγχρονη γυμνή μοτοσυκλέτα με την παραδοσιακή ιαπωνική ποιότητα κατασκευής.

Όμως στα σχέδια που βλέπουμε στις πατέντες, είναι ξεκάθαρο πως η Honda ετοιμάζει ένα σκληροπυρινικό Streetfighter, με αιχμηρή εμφάνιση και… φτερά για downforce!

Προς το παρόν δεν είναι βέβαιο αν θα αντικαταστήσει  το υπάρχουν CB1000R ή αν θα ονομάζεται CB1000RR-R και θα προστεθεί στη γκάμα της ιαπωνικής εταιρείας. Πιθανόν να ονομάζεται και Hornet 1000, αφού πλέον το όνομα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με το ολοκαίνουριο δικύλινδρο Hornet 750 που παρουσιάστηκε στην Intermot πριν μερικές ημέρες.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας μοτοσυκλέτα σε σχέση με το CB1000R και έχει τεράστιες διαφορές στα μηχανικά μέρη.

Η πιο τρανταχτή διαφορά είναι στο σχεδιασμό του πλαισίου, όπου η Honda επαναφέρει την αρχιτεκτονική των Pivotless πλαισίων που χρησιμοποιούσε σε αρκετά μοντέλα της στο τέλος των 90ies και στις αρχές του 2000.

Και σε αυτό το σημείο οι οπαδοί της Honda και οι οπαδοί της Ducati μπορούν να στήσουν έναν θαυμάσιο καβγά για το ποιος είχε πρώτος την ιδέα...

Όσο τραβάνε τα μουστάκια τους και σφάζονται μεταξύ τους, εμείς μπορούμε με την ησυχία μας να παρατηρήσουμε πως το αλουμινένιο πλαίσιο δένει εμπρός στα κάρτερ του κινητήρα και το πίσω τμήμα του αγκαλιάζει από κάτω το σύστημα ψεκασμού, καταλήγοντας στο κέντρο του πίσω μέρος των κάρτερ. Εκεί κανονικά έπρεπε να βρίσκεται το πίσω αμορτισέρ, όμως οι σχεδιαστές της Honda το έχουν πλέον τοποθετήσει δίπλα από τον κινητήρα, χρησιμοποιώντας ένα τριγωνικό μοχλικό σύστημα που μεταφέρει τις δυνάμεις από το μονόμπρατσο ψαλίδι στο πίσω τμήμα του αμορτισέρ.

Το εμπρός τμήμα του αμορτισέρ δένει απευθείας στην κεφαλή του κινητήρα. Η όλη φιλοσοφία του πλαισίου θυμίζει πολύ τα δικύλινδρα Ducati Panigale και χρησιμοποιεί τον κινητήρα ως το βασικό δομικό στοιχείο με στόχο την μείωση του βάρους και την ακαμψία.

Ο κινητήρας από την άλλη μεριά μάλλον θα είναι από τα Fireblabe του 2008 με την μεγαλύτερη διάμετρο εμβόλου και την μικρότερη διαδρομή. Ο βασικός στόχος σε αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι η ανταγωνιστική ιπποδύναμη, δηλαδή πάνω από 160-170 ονομαστικούς ίππους.

Πράγματι, στα σχέδια φαίνονται δύο μεγάλα σε μέγεθος ψυγεία για τα υγρά του κινητήρα, αντί για μόλις του ενός μικρού ψυγείου που έχει τώρα το CB1000R.

Από τα σχέδια είναι δύσκολο να βγάλεις συμπεράσματα για τις αναρτήσεις, τα φρένα και τα ηλεκτρονικά, όμως θα ήταν απίθανο να μην έχει από τα καλύτερα που διαθέτει η Showa και η Nissin αν θέλει να βρεθεί στο ίδιο επίπεδο με τις βασικές εκδόσεις των BMW S1000R, Ducati Streetfighter V4, Yamaha MT-10 και Aprilia Tuono 1100.  

Η τεράστια σε όγκο εξάτμιση με τον εξίσου τεράστιο διπλό καταλύτη κάτω από τον κινητήρα, είναι αναγκαίο κακό για τις προδιαγραφές Euro 5+ που θα αρχίσουν να ισχύουν όταν αυτή η μοτοσυκλέτα βρεθεί στα καταστήματα.

Τα φτεράκια στις άκρες του ψυγείου είναι καλοδεχούμενα σε μια μοτοσυκλέτα streetfighter που θέλει να κάνει γρήγορους γύρους σε πίστα και στο σημείο που βρίσκονται φαίνεται πως θα κάνουν δουλειά και δεν είναι μόνο για εφέ στην καφετέρια.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…