Έσπασε το ρεκόρ στις Σέρρες! Απογειώθηκε το Βουλγάρικο V4R: 1:17:614

Κράτησε ψηλά τον πήχη ο δικός μας Λευτέρης Πίππος!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/3/2019

Έφυγε από τα ελληνικά χέρια και όχι απλά έσπασε, αλλά διαλύθηκε το ρεκόρ πίστας στις Σέρρες από το Ducati V4R του Angel Karanyotov στον αγώνα του Βουλγάρικου πρωταθλήματος που διεξάγεται στις Σέρρες. Δίχως πολλές αλλαγές από εργοστασιακή μορφή, με αγωνιστική εξάτμιση, ελαστικά Dunlop παρόλο που έχει αυτοκόλλητα της Pirelli, και ενώ ακόμη ψάχνει τις ρυθμίσεις του –όπως χαρακτηριστικά παρατήρησε ο Λευτέρης Πίππος- ο Angel έσπασε το ρεκόρ…

Έμπλεξε σήμερα σε μάχη με τον πατροπαράδοτα ικανό Martin Choy ο οποίος συμμετέχει με R1 προσωρινά, έως ότου ετοιμαστεί η μοτοσυκλέτα του, με την οποία όμως κατάφερε να κρατηθεί στο επίπεδο του προηγούμενο ρεκόρ πίστας και τέλος να σημειώσει πτώση. Ο Choy έπεσε προσπαθώντας να φύγει εμπρός και να κρατήσει πίσω το σαρωτικό V4R που στην ευθεία έκλεβε εκκλησίες με απίστευτη διαφορά και τρομακτική έξοδο από τις στροφές. Ευτυχώς μονάχα ένα διάστρεμμα ήταν το αποτέλεσμα...

Για την ιστορία το προηγούμενο ρεκόρ το είχε θέσει πριν από ακριβώς δύο χρόνια, πάλι σε γύρο του βουλγαρικού πρωταθλήματος, η R1 της Wolf-Racing Motul, στο 1:18.939! Το δυνατότερο R1 της Ελλάδας και όχι μόνο, κατάφερε να θέσει και να κρατήσει για καιρό αυτό το νούμερο που έσπασε σήμερα με μεγάλη διαφορά.

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Πίππος που τερμάτισε τρίτος κρατώντας ψηλά την σημαία, το σημερινό ρεκόρ είναι μόνο η αρχή. Μόλις ο Angel βρει τις ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας, μόλις την εξελίξει ακόμη περισσότερο τότε το ρεκόρ της πίστας θα πέσει στο 1:16!!!

Ο Λευτέρης Πίππος βρέθηκε στις Σέρρες, παλεύοντας με ελάχιστη βοήθεια απέναντι σε Βούλγαρους αγωνιζόμενους που επί πολλούς γύρους αυτές τις μέρες έκαναν προπόνηση, ξόδευαν ελαστικά και έψαχναν τις μοτοσυκλέτες τους. Το ρεκόρ που έθεσε σήμερα το V4R στις Σέρρες δεν ήρθε ούτε άμεσα, ούτε αβίαστα, και σίγουρα έχει περιθώριο να κατέβει κι ακόμη πιο κάτω.

Με 130 συμμετοχές και μία πίστα που έχουμε να την δούμε τόσο γεμάτη για πάνω από μία δεκαετία, το Βουλγάρικο πρωτάθλημα εξελίσσεται ομαλά, χωρίς να χαρακτηρίζεται από την καλύτερη δυνατή διοργάνωση. Ο τεχνικός έλεγχος είναι σποραδικός, η χρήση των ελαστικών δεν επιβλέπεται και οι μπλε σημαίες πρακτικά ανύπαρκτες. Όμως το κλίμα είναι όμορφο και όλοι τους πειθαρχημένοι. Είναι λοιπόν οι συμμετέχοντες που διατηρούν υψηλά το επίπεδο κι αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε στους γείτονες και μάλιστα να παραδειγματιστούμε. Δίχως φωνές, δίχως προστριβές, οι Σέρρες αυτή την στιγμή σφύζουν από ζωή και η εικόνα που παρουσιάζουν δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αντίστοιχη ελληνική, των μετρημένων συμμετοχών…

Ο αγώνας συνεχίζεται, ακολουθώντας το πρότυπο των WSBK και αύριο εκτός από ένα νέο ρεκόρ, μπορεί να έχουμε και ακόμα μεγαλύτερη μάχη…

Θερμά συγχαρητήρια στον Μαρκεσίνη επίσης που μπήκε εντός δεκάδας με αξιοπρεπέστατη προσπάθεια, όπως και σε όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που ανέβηκαν στις Σέρρες για να πάρουν μέρος στο Βουλγάρικο πρωτάθλημα με δικά τους έξοδα, χωρίς την υποστήριξη των χορηγών.

 

Σε πελάγη ευτυχίας ο Angel Karanyotov με το 1:17:614!!

το Ducati V4R στην αρχή των προπονήσεων...
Ετικέτες

Wayne Gardner: Φροντίζει ο ίδιος πλέον τα τρόπαια και το αρχείο του

Πριν το έκανε η μητέρα του 1ου Αυστραλού Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μεγάλη κατηγορία
Wayne Gardner
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/9/2025

Με περισσότερα από 1.000 φωτογραφικά στιγμιότυπα και πάνω από 1.000 τρόπαια, πλακέτες, ασημένια σκεύη, κρυστάλλινα αντικείμενα και μοντέλα, η συλλογή του Wayne Gardner αποτελεί ένα ζωντανό αγωνιστικό μουσείο που ξεκινά από τα πρώτα του βήματα στους αγώνες junior, στην Canberra της Αυστραλίας.

Ο Gardner ανακοίνωσε ότι δεν θα παραστεί στο φετινό Αυστραλιανό Grand Prix στο Phillip Island, όπως είχε συμβεί και πέρσι, καθώς πάλι δεν έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του αγώνα! Με πικρία όσο και νοσταλγία, αναφέρει ότι ο ίδιος μαζί με τον Bob Barnard, τον μηχανικό που σχεδίασε την πίστα, είχαν στηρίξει την πρώτη διεξαγωγή του αγώνα μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1987.

Wayne Gardner

“Δυστυχώς, το Αυστραλιανό GP πεθαίνει αργά υπό τη σημερινή διοίκηση, με περικοπές κάθε χρόνο. Ίσως ήρθε η ώρα για άλλη διαχείριση ή/και χώρο να αναλάβουν”, σχολιάζει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή που μαρτυρά μια ζωή στους αγώνες

Στην συνέχεια της δημοσίευσης του, o Gardner ενημέρωσε ότι κατά την παραμονή του στο Wollongong τον Αύγουστο, αφιέρωσε χρόνο του στον καθαρισμό και τη φωτογράφιση των προσωπικών του τροπαίων και φωτογραφικού υλικού που έχει μαζέψει από τους αγώνες. "Θησαυροί" μίας 50ετούς καριέρας, που κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις και την την ιστορία του Αυστραλού.

Wayne M Gardner

Μέρος της συλλογής βρίσκεται ακόμα σε κιβώτια, καθώς ο Gardner συνεχίζει να εντοπίζει ξεχασμένους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει η μητέρα του, Shirley.

Η Shirley Gardner, που έφυγε από τη ζωή πριν από 8 χρόνια, ήταν υπεύθυνη για κάθε τρόπαιο, πλακέτα και αντικείμενο που ο γιός της κέρδισε με την ίδια να τα συλλέγει, να τα αποθηκεύει και να τα αρχειοθετεί. Τώρα ο Gardner έχει αναλάβει να διαφυλάξει ο ίδιος την ιστορία του και να καταγράψει τη συλλογή καθώς μόνο αυτός τη γνωρίζει τόσο καλά.

Wayne M Gardner

Η εκτενής συλλογή, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • 1.000+ φωτογραφίες σε κορνίζες και κιβώτια
  • 1.000+ τρόπαια, πλακέτες, κρυστάλλινα αντικείμενα, ασημένια σκεύη
  • Μοντέλα μοτοσυκλετών και αναμνηστικά
  • Σπάνια στιγμιότυπα και ιστορίες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80
Wayne M Gardner

Το μέλλον της κληρονομιάς Gardner

Η συλλογή, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αυστραλό, θα μεταφερθεί σε Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας στο μέλλον και ο Gardner ήδη εργάζεται πάνω σε αυτό.

Wayne M Gardner

“Κάθε τρόπαιο, κάθε φωτογραφία, κάθε αντικείμενο κρύβει μια ιστορία. Είναι μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις, φιλίες και αγώνες που θέλω να διαφυλάξω”, αναφέρει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή Gardner δεν είναι απλώς ένας θησαυρός τροπαίων, αλλά ένα ζωντανό χρονικό της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Από τους αγώνες junior στο Canberra, μέχρι την κατάκτηση του παγκόσμιο τίτλου το 1987 στην κορυφαία κατηγορία και την μακρά πορεία 50 ετών, ο Gardner καταγράφει κάθε στιγμή με σεβασμό στην κληρονομιά του και την αγάπη του για το άθλημα.

Wayne M Gardner