H globetrotter Jacqui Furneaux στη χώρα μας!

65.000km μαζί με την Royal Enfield Bullet 500
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

28/11/2019

Η Jacqui Furneaux είναι γυναίκα, νοσηλεύτρια, μητέρα και αναβάτρια που αποφάσισε στην τρυφερή ηλικία των…50 (ποτέ δεν είναι αργά!) να ξεκινήσει ένα ταξίδι χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Η απόφασή της προήλθε από ένα άλλο ταξίδι που έκανε το 1998 (στα 48 της), όπου μ’ ένα σακίδιο φορτωμένο στην πλάτη γύρισε διάφορες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, την Ταϊλάνδη και μέσα σε έξι μήνες είχε φτάσει στο Πακιστάν, για να επιστρέψει γεμάτη ενέργεια και νέες εμπειρίες στην πατρίδα της, τη Μ. Βρετανία. Τότε, συνειδητοποίησε πως δεν είχε χορτάσει τη δίψα της για περιπέτεια.

Μάρτιος του 2000, η Jacqui Furneaux παραλαμβάνει την ολοκαίνουργια Bullet 500, εξοπλισμένη με προστατευτικά κάγκελα, έτοιμη να αντιμετωπίσει όλες τις δυσκολίες.

 

Δύο χρόνια αργότερα το 2000 ήταν πλέον έτοιμη για το επόμενο και πιο επικό ταξίδι της, παρέα με το Ολλανδό φίλο της, που της “φύτεψε” την ιδέα να το συνδυάσει με ένα άλλο μεγάλο πάθος της, την οδήγηση μοτοσυκλέτας. Οδηγεί μοτοσυκλέτες απ’ τα 24 και μέχρι σήμερα είχε πολλές ιαπωνικές μοτοσυκλέτες στην κατοχή της, όμως δεν είχε ποτέ της μια Royal Enfield. Γι’ αυτό το λόγο έβαλε την πινέζα στην Chennai της Ινδίας και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αγοράσει μια Bullet 500, να ξεφορτωθεί τους τουριστικούς οδηγούς και να αγοράσει οδικούς χάρτες.

2000, Πακιστανοί στρατιώτες προσφέρουν μια χείρα βοηθείας για να σταματήσουν τη διαρροή λαδιού απ' τη Bullet 500

 

Η Furneaux ξεκίνησε το ταξίδι της μαζί με τον Ολλανδό φίλο της και το ολοκλήρωσε μετά από επτά ολόκληρα χρόνια και 65.000 χιλιόμετρα, έχοντας διασχίσει 20 χώρες σε ολόκληρη την υφήλιο. Το ταξιδιωτικό της είναι ένα απ’ τα πολλά που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, πως για να γυρίσεις τον κόσμο δεν χρειάζεσαι μια Adventure των 20.000 ευρώ και βάλε.

Ούτε πολλά χρήματα χρειάζονται καθώς τα μηνιαία της έξοδα περιοριζόντουσαν σε κάτω από 400 ευρώ. Αυτό που χρειάζεται είναι θέληση, θάρρος, ενώ βοηθαεί πολύ να έχεις μια μοτοσυκλέτα που να μπορείς να συντηρήσεις και να επισκευάσεις μόνος σου σε οποιαδήποτε άκρη της γης κι αν βρίσκεσαι, όπως το Bullet 500. Το ταξίδι της αποτυπώνεται λεπτομερώς στο βιβλίο που έγραψε με τίτλο “Hit The Road, Jac” και το ελληνικό Royal Enfield Club φρόντισε να έρθει η Jacqui Furneaux στη χώρα μας για την παρουσίασή του, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο ελληνικό μουσείο μοτοσυκλέτας στο Μετς, το Σάββατο (30 Νοεμβρίου) στις 17:00. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο www.reoc.gr.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: