Hellas Rally Raid 2019: Έπεσε η καρό σημαία

Νικητής γενικής ο Leonardo Tonelli
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/5/2019

Το Hellas Rally Raid του 2019 ολοκληρώθηκε με νικητή γενικής κατάταξης τον Leonardo Tonelli, που αγωνιζόταν στην κατηγορία M4 της FIM. Ήταν το μεγαλύτερο μηχανοκίνητο γεγονός του 2019 μέχρι στιγμής που έγινε στην Ελλάδα και μακάρι να δούμε κι άλλους αγώνες στη χώρα μας με τόσες πολλές διεθνείς συμμετοχές. Για να γίνει βέβαια πραγματικότητα συνεργάστηκαν πολλοί φορείς και ιδιώτες, καθώς είναι μια συνδιοργάνωση της ΑΛΑΜΜ, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας – Περιφερειακή Ενότητα Ευρυτανίας, του Δήμου Καρπενησίου και διεξάγεται από την ΑΛΑΚ και του Επιμελητηρίου Καρπενησίου, με την υποστήριξη της Αντιπεριφέρειας Φωκίδας, αλλά και με την αρωγή του μεγάλου χορηγού, της εταιρείας ελαστικών Anlas η οποία πρόσφατα ξεκίνησε να αντιπροσωπεύετγαι και στη χώρα μας.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, από τις πρώτες τρεις ημέρες, ο Leonardo Tonelli είχε δείξει τα δόντια στους αντιπάλους του, επιτυγχάνοντας κορυφαίους χρόνους, είτε η διαδρομή είχε σφιχτά και αργά περάσματα, ει΄τε είχε φλαταδούρες και πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ. Τα πράγματα έγιναν κάπως πιο περίπλοκα την πέμπτη ημέρα, όπου η συσσωρευμένη κούραση έκανε την εμφάνισή της και μαζί έφερε πολλά λάθη από τους αναβάτες. Λάθη που άλλοτε ήταν οδηγικά και άλλοτε πλοήγησης. Ειδικά μετά από το πέρασμα μέσα από το ποτάμι, πολλοί ήταν εκείνοι που παρασύρθηκαν από τις ροδιές των προηγούμενων και δεν κοίταξαν το road book τους με αποτέλεσμα να περιπλανηθούν εκτός διαδρομής για αρκετή ώρα.  

Η επόμενη ημέρα και έκτη συνολικά του αγώνα ήταν πιο γρήγορη σε ρυθμό, η πιο μακριά (καθώς περιλάμβανε 200km) και η πιο… ψηλή αφού περιείχε ένα πέρασμα από τον ψηλότερο χωματόδρομο της Ελλάδας (πάνω από τα 2.000 μέτρα). Οι πρώτοι αναβάτες έπρεπε συχνά να ξεπερνούν τα 80km/h, ώστε να ολοκληρώσουν τη διαδρομή σε σχεδόν τέσσερις ώρες.

Η τελευταία μέρα του αγώνα περιλάμβανε μια ειδική των 100km. Βασικό χαρακτηριστικό της ήταν η δύσκολη πλοήγηση που θα μπορούσε να προκαλέσει εύκολα λάθη και να δημιουργήσει μεγάλες ανακατατάξεις για στους πρωταγωνιστές. Απόδειξη ήταν η οριακή νίκη που πήρε ο Christoph Rothhaupt έναντι του του Milan Engel για μόλις 22''. Στη σέλα του ολοκαίνουριου ΚΤΜ 790R ο Chris Birch τερμάτισε τρίτος και κατάφερε να κατακτήσει τη νίκη στην Μ6 (για δικύλινδρες μοτοσυκλέτες) και την τέταρτη θέση της Γενικής. Θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως ήταν πραγματικό κατόρθωμα, αφού αγωνίζονταν με μια νορμάλ ΚΤΜ 790R και μάλιστα στο αγωνιστικό ντεμπούτο της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας. Οι Ιταλοί  Matteo Cura και ο Edoardo Cavicchi συμπλήρωσαν την πρώτη πεντάδα της ημέρας, ενώ ο συμπατριώτης τους Leonardo Tonelli έκανε αγώνα τακτικής τερματίζοντας δέκατος.  Φαίνεται πως προτίμησε να οδηγήσει προσεκτικά και να αποφύγει κάθε πιθανότητα για λάθος, προκειμένου να διατηρήσει το προβάδισμα του στην κατηγορία Μ4 και στη Γενική. Η ημέρα ολοκληρώθηκε με 151 αναβάτες μοτοσυκλετών φτάνουν έως τον τερματισμό, εκ των οποίων οι 53 χωρίς ποινή.

Μπορεί ο μεγάλος νικητής στην γενική και στην κατηγορία Μ4, να ήταν ο Leonardo Tonelli, όμως πολύ καλή εμφάνιση έκανε και ο Τσέχος Milan Engel που τερμάτισε στη δεύτερη θέση της Γενικής και της Μ3. Ένας ακόμη αναβάτης της Husqvarna βρέθηκε ψηλά στην κατάταξη κι αυτός είναι ο Matteo Cura που ήταν τρίτος Γενικής. Ο  Chris Birch πήρε τη νίκη στην κατηγορία Μ6 και φυσικά ήταν τέταρτος Γενικής. Συγχαρητήρια θα πρέπει να δώσουμε και για την επιτυχία της 54χρονης Ισπανίδας Rosa Romero Font η οποία τερμάτισε τον αγώνα στην 13η θέση της Γενικής. Ο Αυστριακός Frendinand Kreidl πήρε τη νίκη στην κατηγορία Μ5 και ήταν ο γρηγορότερος με μεγάλο μονοκύλινδρο, τερματίζοντας 16ος Γενικής. Στην 30η θέση Γενικής συναντάμε το πρώτο ελληνικό όνομα. Μιλάμε για τον 46χρονο Δημήτρη Λινάρδο, ο οποίος επέστρεψε στην αγωνιστική δράση μετά από 25 χρόνια αποχής!

Καλό είναι να θυμίσουμε πως το Hellas Rally είναι ο δεύτερος αγώνας του Πανευρωπαϊκό Πρωταθλήματος αγώνων αντοχής της FIM και όχι μόνο προσελκύει αναβάτες όλων των κλάσεων, αλλά παράλληλα είχαμε μαζί και το σχολείο αγωνιστικής οδήγησης από τον Chris Birch.

 

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…