Honda CBR300RR: Φήμες ότι έρχεται στην Ευρώπη

Μεγαλύτερο και ανανεωμένο
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

5/9/2019

Η Honda, πριν από τρια χρόνια, το 2016, παρουσίασε μια πρωτότυπη supersport μοτοσυκλέτα 250cc. Τότε, σύσσωμος ο κόσμος της μοτοσυκλέτας είχε ενθουσιαστεί με το CBR250RR, καθώς ήταν μια πραγματική superbike υπό κλίμακα. Με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα που απέδιδε 38 ίππους στις 12.500 στροφές και ροπή 2 κιλών στις 11.000 και με ένα πλαίσιο χωροδικτύωμα που συνεργαζόταν με το ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι, κέρδισε τις εντυπώσεις με ευκολία. Το CBR250RR είχε κατασκευαστεί ειδικά για τις ασιατικές αγορές –χωρίς να πληροί τις προδιαγραφές Euro4- καθώς σε ορισμένες από αυτές υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει την πώληση και την κυκλοφορία μοτοσυκλετών άνω των 250 κυβικών, με αποτέλεσμα οι αναβάτες να μην έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν μια πραγματική supersport.

Τώρα, που βρισκόμαστε ολοένα και πιο κοντά στη φετινή EICMA, έχουν κυκλοφορήσει φήμες πως το μοντέλο θα ανανεωθεί και ο κινητήρας του θα αυξηθεί σε χωρητικότητα φτάνοντας τα 300cc. Μάλιστα, έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν φήμες για ακόμη μια φορά, ότι είναι πολύ πιθανόν το νέο CBR300RR να έρθει και στις ευρωπαϊκές αγορές. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να εναρμονίζεται στις προδιαγραφές Euro5 που θα ισχύσουν απ’ το 2020 κι έπειτα. Η αλήθεια είναι πως ο ανταγωνισμός στις μοτοσυκλέτεςτης κατηγορίας είναι ιδιαίτερα μεγάλος, με τα KTM RC390, Kawasaki Ninja 400, Yamaha R3 (θυμηθείτε εδώ λεπτομέρειες απ' την παρουσίαση της πρώτης R3) και Suzuki GSX-250R να θέτουν ψηλά τον πήχη, το καθένα με διαφορετικό τρόπο. Το CBR300R έχει πάψει να υπάρχει στη γκάμα της Honda τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές και είναι μια καλή ευκαιρία για την Big-H να χρησιμοποιήσει τα μεγάλα "μέσα" απ' την Ασία, φέρνοντας εδώ το CBR300RR και να καλύψει το κενό στη γκάμα της. Όμως, λόγω της τεχνολογίας που διαθέτει, το κόστος απόκτησης ενδεχομένως να είναι αρκετά ψηλά μπαίνοντας έτσι στα χωράφια μεγαλύτερων σε κυβικά μοτοσυκλετών, με αποτέλεσμα η τιμή του να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τους υποψήφιους πελάτες. Συνεπώς, όσο και αν θέλουμε να το δούμε στη χώρα μας, κρατάμε χαμηλά τους τόνους και σταυρώνουμε τα δάκτυλά μας ώστε να έρθει η δικύλινδρη supersport μοτοσυκλέτα στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία που δημιουργούν τις φήμες δεν είναι ακράδαντα.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: