This is HONDA - Μαγικό βίντεο-χρονοκάψουλα από το μακρινό 1962

Μία ματιά μέσα στις εγκαταστάσεις του ιαπωνικού εργοστασίου και τους τότε τρόπους κατεργασίας και χύτευσης μετάλλων, πριν την εποχή των εργαλειομηχανών CNC
motomagThis is HONDA – Βίντεο-χρονοκάψουλα από το μακρινό 1962
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

4/12/2023

Η Honda Ιαπωνίας ανέβασε ένα βίντεο στο κανάλι της, το οποίο αποτελεί στην ουσία μία χρονοκάψουλα που μας φέρνει σε επαφή με το μακρινό 1962, όπου βλέπουμε μεταξύ άλλων και τις ρίζες του εμβληματικού Monkey, προτού γίνει μοντέλο μαζικής παραγωγής.

Πριν την εποχή της διαδικτυακής προβολής, των κοινωνικών δικτύων και γενικότερα της προώθησης μέσω του ίντερνετ, η Honda είχε την ευφυή ιδέα να βιντεοσκοπήσει -με παραδοσιακό έγχρωμο (!) φιλμ παρακαλώ, εξ' ου και η αναλογική ποιότητα- ένα βίντεο που μας προσφέρει μία κλεφτή ματιά, πίσω από τις κλειστές πόρτες των εργοστασίων της. Εκείνη την εποχή το Big H είχε ήδη δημιουργήσει διάφορες εγκαταστάσεις σε ολόκληρη την Ιαπωνία, πέραν από της αρχικής στο Hamamatsu, κατασκευάζοντας το αυθεντικό Benly, το Dream 250 και πολλά ακόμα, αλλά και το θρυλικό Cub 50, ένα όνομα που εξακολουθεί από τότε να βρίσκεται στην γκάμα της Honda, έχοντας δεχθεί τις αλλαγές που έφεραν το πέρασμα των χρόνων και η πρόοδος της τεχνολογίας.

Μέσα στο βίντεο βλέπουμε ακόμα τα θρυλικά RC, με τα οποία η Honda ένα χρόνο πριν είχε κατακτήσει τον πιο επικίνδυνο αγώνα στον κόσμο, το Isle of Man TT στις κατηγορίες 125 και 250 κυβικών με τον θρυλικό Mike Hailwood. Με αφορμή αυτή τη σαρωτική επέλαση, το ιαπωνικό εργοστάσιο για το 1962 αποφασίζει να συμμετάσχει σε δύο ακόμη κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης και της νεοσύστατης τότε των 50 κυβικών. Έτσι, το RC -το αγωνιστικό τμήμα της Honda (Racing Service Center) πριν μετονομαστεί σε HRC- επιφορτίστηκε με την δημιουργία δύο νέων μοντέλων στα 50 και 350 κυβικά.

This is HONDA – Βίντεο-χρονοκάψουλα από το μακρινό 1962

Σε μία εποχή που οι εργαλειομηχανές CNC δεν αποτελούσαν επιλογή, ο κυριότερος τρόπος κατασκευής των μεταλλικών μερών ήταν με τη χύτευση μετάλλων, μία διαδικασία την οποία η Honda μας δείχνει στο βίντεο. Οι κινητήρες εκείνη την εποχή συναρμολογούνταν ως επί το πλείστον στο χέρι με τα εξαρτήματα (μπιέλες, έμβολα κ.α.) να είναι κατά κύριο λόγο από πρεσσαριστό ατσάλι. Σε άλλα πλάνα βλέπουμε δοκιμές αντοχής των διάφορων εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μοτοσυκλετών, παπιών και σκούτερ (ναι από τότε είχε σκούτερ η Honda και μάλιστα με... boxer κινητήρα!), αλλά και ο χώρος του δυναμόμετρου, όπου μετρούσαν τις επιδόσεις των μοντέλων πριν αυτά σταλούν στα καταστήματα. Ακόμη υπάρχει χώρος για την μελέτη της αεροδυναμικής των μοτοσυκλετών του Big H, μία πρώιμη μορφή της αεροσήραγγας που ξέρουμε σήμερα. Μάλιστα, η Honda αξιοποιεί ήδη από εκείνη την εποχή τα δεδομένα τηλεμετρίας που συγκεντρώνει από εκεί, για τη διαρκή βελτίωση των μοτοσυκλετών της.

This is HONDA – Βίντεο-χρονοκάψουλα από το μακρινό 1962

Από τις λήψεις δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο νεαρός τότε Soichiro Honda, ο δαιμόνιος ιδρυτής του ιαπωνικού κολοσσού. Μάλιστα σε κάποια από τα πλάνα τον βλέπουμε να γευματίζει μαζί με τους εργαζόμενους, δίνοντάς μας και μία ευρύτερη άποψη για τη ζωή μέσα στο εργοστάσιο.

Σε επόμενα πλάνα βλέπουμε ένα πάρκο αναψυχής για μικρούς και μεγάλους, που σήμερα ξέρουμε ως Honda Mobilityland, όπου πλέον περιλαμβάνεται και η πίστα της Suzuka, η οποία εγκαινιάστηκε το 1962, και έχουμε την ευκαιρία να δούμε την αρχική διαδρομή της μέσα στο βίντεο. Εκεί βρίσκουμε και τις πρώτες εικόνες του πρώιμου Monkey, πριν ακόμα βγει στην παραγωγή, όπου εκτελεί χρέη οχήματος αναψυχής στο πάρκο της Honda. Στο τέλος, βλέπουμε τις σειρές από Cub 50 να φεύγουν από το εργοστάσιο πάνω σε φορτηγά που θυμίζουν διώροφα λεωφορεία και να φορτώνονται στα καράβια, με τελικό προορισμό τις διάφορες αντιπροσωπείες της Honda ανά τον κόσμο.

This is HONDA – Βίντεο-χρονοκάψουλα από το μακρινό 1962

Το μοντάζ του βίντεο είναι δημιουργικό με ιδέες πολύ προχωρημένες για την εποχή του. Οι ηχητικές επιλογές είναι διασκεδαστικές, ενώ σε μερικά σημεία έχουν υιοθετηθεί ήχοι μέσα από το εργοστάσιο, που βοηθούν στην αφήγηση της ιστορίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το βίντεο είναι στα ιαπωνικά, όμως υπάρχουν υπότιτλοι στα αγγλικά (με ελλείψεις στη μεταγλώττιση), με την βοήθεια των οποίων μπορείτε να εξάγεται ένα γενικό συμπέρασμα και να καταλάβετε τι λέγεται μέσα στο βίντεο.

Σας προτείνουμε να αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας να δείτε το βίντεο, το οποίο θα σας ταξιδέψει σε μία άλλη εποχή, τόσο από θέμα φιλοσοφίας, όσο και από θέμα μηχανολογίας και τεχνολογίας.

Ακολουθεί το βίντεο διάρκειας 30 λεπτών:

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”