Husqvarna: Η ιστορία της στους αγώνες δρόμου

Το κομμάτι που θέλει να αναδείξει ο CEO της ΚΤΜ Stefan Pierer
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

20/12/2019

Η Husqvarna σαν όνομα είναι ένα απ’ τα πιο παλαιότερα στην Ιστορία της μοτοσυκλέτας. Για την ακρίβεια ιδρύθηκε το 1689 κατόπιν εντολής του Βασιλιά της Σουηδίας, ξεκινώντας την παραγωγή όπλων. Με την πάροδο του χρόνου επεκτάθηκε και στη δημιουργία άλλων προϊόντων, όπως ραπτομηχανές και χειροκίνητες μηχανές του κιμά. Χρειάστηκε να περάσουν 214 χρόνια απ’ την ίδρυσή της μέχρι να κατασκευάσει το πρώτο της μοτοποδήλατο το 1903, έχοντας μπει λίγο νωρίτερα στον κόσμο των ποδηλάτων, το 1896.

Η Husqvarna ανήκει στις εταιρείες που πρώτα ασχολήθηκαν με την παραγωγή άλλων προϊόντων και έπειτα επεκτάθηκαν στις μοτοσυκλέτες και γι’ αυτό η πορεία της ταυτίζεται περισσότερο με της Ducati που αρχικά δημιουργούσε ασυρμάτους, πριν περάσει στην παραγωγή μοτοσυκλετών. Σήμερα, η σουηδική εταιρεία βρίσκεται υπό αυστριακό “καθεστώς” αποτελώντας μια απ’ τις θυγατρικές της ΚΤΜ.

Με τη βοήθεια της ΚΤΜ έχει μπει ακόμη πιο δυναμικά στην παγκόσμια αγορά, παρουσιάζοντας πολλά νέα μοντέλα τα οποία έχουν βασιστεί στη σειρά των Duke, με μια ολότελα, όμως, διαφορετική σχεδιαστική ταυτότητα που επιμελήθηκε η Kiska Design. Πρόσφατα, όπως είχατε διαβάσει στην άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη του CEO της ΚΤΜ Stefan Pierer στο τεύχος 600 του ΜΟΤΟ (μπορείτε να βρείτε ένα τμήμα της εδώ), ο  Pierer ανέφερε το όραμά του για τη Husqvarna. Στόχος του είναι να επαναπροσδιορίσει το image της Husqvarna και να την κάνει μια εταιρεία που ειδικεύεται στις μοτοσυκλέτες δρόμου. Ο κ.Pierer μάλιστα υποστήριξε την απόφασή του βασιζόμενος στην αγωνιστική ιστορία της Husqvarna στο Road Racing και στα MotoGP. Γι’ αυτό εξάλλου, η αναδιαμόρφωση του image της Husqvarna συνοδεύεται και από την επιστροφή της στη Moto3.

Η πρώτη ανάγνωση αυτής της είδησης, δεν ήταν ιδιαίτερη καλοδεχούμενη απ’ τους “φίλους” της εταιρείας, καθώς είναι περισσότερο γνωστή για τη δράση της στους χωμάτινους αγώνες, αφού η πρώτη της συμμετοχή στο Six Days of Enduro ήταν λίγο μετά τη λήξη του Β’ΠΠ. Έκτοτε, η αλήθεια είναι πως επικεντρώθηκε περισσότερο στους χωμάτινους αγώνες και πρωταθλήματα. Τα 60ies και τα 70ies ήταν οι χρυσές εποχές για την Husqvarna, καθώς τότε κατάφερε να συγκεντρώσει 14 τίτλους στο Motocross, 24 στο Enduro και 11 νίκες στο Baja 1000.

Η μοτοσυκλέτα με την οποία συμμετείχε ο Kent Andersson στα MotoGP το 1966

 

Ωστόσο, οι ρίζες της αγωνιστικής της ιστορίας, είναι “χωμένες” στην άσφαλτο, αφού η πρώτη νίκη που γεύτηκε ήταν σε έναν αγώνα Road Racing του 1933. Το 1966 στα MotoGP, τη χρονιά που ο Mike Hailwood στέφθηκε πρωταθλητής στις κατηγορίες των GP250, GP350 και ήρθε δεύτερος στα GP500, το όνομα της Husqvarna εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα, με τον Σουηδό Kent Andresson να παίρνει μέρος στα GP250 και να τερματίζει 20ος, έχοντας συγκεντρώσει μόλις 4 βαθμούς. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να ξαναεμφανιστεί η Husqvarna στα MotoGP, όμως όταν το 1972 επέστρεψε στη κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος, το όνομά της βρέθηκε στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας των αναβατών, χάρη στις προσπάθειες του Σουηδού Bo Granath (μπορείτε να βρείτε αναλυτικότερα την ιστορία του Σουηδού αναβάτη εδώ), συγκεντρώνοντας 47 βαθμούς, ενώ ο πρωταθλητής εκείνης της χρονιάς ήταν ο Giacomo Agostini με MV Agusta –φυσικά- έχοντας 107 βαθμούς. Την επόμενη σεζόν ο ίδιος αναβάτης συμμετείχε και πάλι στα GP500, όμως βρέθηκε στη 17η θέση της βαθμολογίας με 12 βαθμούς, με τον Phil Read με MV Agusta να είναι ο πρωταθλητής.

Ο Bo Granath σε μια πρόσφατη φωτογραφία του, μαζί με την GP500 της Husqvarna

 

Το 2014 η Husqvarna συμμετείχε στη Moto3 με τον Danny Kent να έρχεται όγδοος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, έχοντας ανεβεί δυο φορές στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Την επόμενη χρονιά, ο Danny Kent πήγε στη Honda και στέφθηκε πρωταθλητής της Moto3, ενώ η Husqvarna είδε τον Lorenzo Dalla Porta να τερματίζει 25ος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Τώρα, με την επιστροφή της στη Moto3, θα έχει για αναβάτες της τους Romano Fenati και Alonso Lopez πάνω στην FR250GP και ο CEO της KTM στοχεύει στα επόμενα χρόνια να κάνει τη Husqvarna τον τρίτο μεγαλύτερο όνομα ανάμεσα στους Ευρωπαίους κατασκευαστές.

2.471 κλήσεις για μη χρήση κράνους την περασμένη εβδομάδα - 394 κλήσεις σε αναβάτες Ε.Π.Η.Ο.

Συνεχίζονται από την Αστυνομία οι στοχευμένοι έλεγχοι για μη χρήση κράνους
troxaia
Από το

motomag

9/9/2025

Συνεχίστηκαν για 10η εβδομάδα οι έλεγχοι της Ελληνικής Αστυνομίας στο πλαίσιο της εκστρατείας “Μηδενική ανοχή στη μη χρήση κράνους”, σε αναβάτες και συνεπιβάτες δικύκλων, επαγγελματίες διανομείς καθώς και σε χρήστες Ε.Π.Η.Ο. (Ελαφρών Προσωπικών Ηλεκτρικών Οχημάτων).

Ειδικότερα, κατά την δέκατη εβδομάδα εφαρμογής της δράσης (1/9/2025 - 7/9/2025) πραγματοποιήθηκαν 23.507 έλεγχοι, στο πλαίσιο των οποίων βεβαιώθηκαν 2.471 παραβάσεις σε αναβάτες (από τις οποίες 76 σε εργαζόμενους σε υπηρεσίες διανομής), καθώς και 330 παραβάσεις σε συνεπιβάτες.

Ενδεικτικά, μεταξύ των παραβάσεων, οι 2.037 αφορούσαν αναβάτες δίκυκλων (από τους οποίους 76 διανομείς), 315 συνεπιβάτες δίκυκλων, 394 οδηγούς Ε.Π.Η.Ο. και 35 οδηγούς οχημάτων ATV.

Πιο αναλυτικά, ανά περιφέρεια, βεβαιώθηκαν οι παρακάτω παραβάσεις:

-842 στην Αττική

-338 στα Ιόνια Νησιά

-248 στη Δυτική Ελλάδα

-221 στην Κρήτη

-229 στη Θεσσαλονίκη

-215 στην Κεντρική Μακεδονία

-180 στην Πελοπόννησο

-122 στο Νότιο Αιγαίο

-112 στη Θεσσαλία

-83 στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη

-71 στο Βόρειο Αιγαίο

-66 στην Ήπειρο

-51 στη Στερεά Ελλάδα

-23 στη Δυτική Μακεδονία

Επισημαίνεται ότι, με τη θέσπιση του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Ν. 5209/2025), η Πολιτεία δίνει σαφές μήνυμα μηδενικής ανοχής απέναντι στη μη χρήση κράνους, μέσω της αυστηροποίησης των ποινών, ως εξής:

350 ευρώ πρόστιμο και αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδήγησης για 30 ημέρες για τον αναβάτη δικύκλων (Οι ίδιες κυρώσεις ισχύουν και για τον οδηγό που δεν μεριμνά για την ασφάλεια του συνεπιβάτη).

350 ευρώ πρόστιμο για τον συνεπιβάτη δικύκλων.

30 ευρώ πρόστιμο για τον οδηγό Ε.Π.Η.Ο.

Η Ελληνική Αστυνομία θα συνεχίσει να βρίσκεται καθημερινά στους δρόμους, με ισχυρή παρουσία, προκειμένου να διασφαλίσει την καθολική εφαρμογή της υποχρεωτικής χρήσης κράνους και να εδραιωθεί μια πιο υπεύθυνη οδηγική συμπεριφορά.

Το κράνος δεν είναι απλώς αξεσουάρ – είναι ευθύνη που σώζει ζωές.