Η απάτη της Ε.Ε. για να υπερφορολογήσει τις μοτοσυκλέτες προς όφελος των ασφαλιστικών

Αντιδρά η FEMA
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/6/2019

Με την συνηθισμένη απάτη των “επιστημονικών ερευνών και μοντέλων” η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρεί να ανοίξει το δρόμο στα κράτη μέλη για υπερφορολόγηση του μοτοσυκλετισμού, κυρίως όμως να δώσει το δικαίωμα στις ασφαλιστικές εταιρείες να εκτινάξουν στα ύψη τα ασφάλιστρά τους για τους μοτοσυκλετιστές. Και θα το κάνει πράξη όσο οι πολίτες θεωρούν τις Ευροεκλογές “πανηγυράκι” και στέλνουν στην Ευρωβουλή τον κάθε κλόουν για ευρωβουλευτή, με τη δικαιολογία πως τιμωρούν ή στέλνουν “μήνυμα” στην εθνική τους κυβέρνηση. Πίσω στο θέμα μας όμως, που δεν είναι άλλο από τα “μαγειρεμένα” αποτελέσματα της έρευνας που έφερε στο φως της δημοσιότητας η FEMA (Federation of European Motorcyclists’ Associations) δια στόματος του κυρίου Dolf Willigers. Η έρευνα αυτή έγινε για να καθοριστεί (ποσοστιαία) το κόστος που επιβαρύνει την κοινωνία για κάθε ένα μέσο μετακίνησης ξεχωριστά. Δηλαδή να δούμε πόσο κοστίζει στην κρατική και ιδιωτική οικονομία το κάθε χιλιόμετρο που κάνεις με τα πόδια, με το ποδήλατο, με ταξί, με λεωφορείο, με τρένο κ.τ.λ.

Εδώ δεν μιλάμε μόνο για καύσιμα, service, χώρους στάθμευσης και φθορά δρόμων, αλλά και για “κρυφά” κόστη, όπως για παράδειγμα η ηχορύπανση, τα κόστη των ατυχημάτων (νοσήλια, αναπηρικές συντάξεις) η ρύπανση του περιβάλλοντος κ.α.

Το συμπέρασμα αυτής της έρευνας ήταν “φυσικά” να βγάλει τις μοτοσυκλέτες ως το απολύτως πιο ακριβό μέσο μετακίνησης για την κοινωνία! Καθώς οι μοτοσυκλέτες δεν μολύνουν και δεν καταστρέφουν τους δρόμους και τις υποδομές των κρατών όσο τα αυτοκίνητα, με τη μέθοδο της επιλεκτικής χρήσης και παραποίησης των στοιχείων, επέλεξαν να φουσκώσουν όσο μπορούσαν άλλους τομείς, όπως το κόστος νοσηλείας μετά από ατύχημα και του θορύβου. Η πρώτη κατηγορία ενδιαφέρει άμεσα φυσικά τις ασφαλιστικές εταιρείες (οι περισσότερες στην Ευρώπη ανήκουν σε Τράπεζες ή Funds και έχουν ισχυρό λόμπυ μέσα στην Ε.Ε.). Εδώ το μαγείρεμα της έρευνας έγινε με τον εξής απλό τρόπο. Ενώ στην πλειοψηφία των τροχαίων ατυχημάτων με μοτοσυκλέτα στην Ε.Ε. ο μοτοσυκλετιστής είναι θύμα αυτοκινήτου ή φορτηγού, οι “ερευνητές” χρέωσαν το κόστος του τραυματισμού στον ίδιο τον μοτοσυκλετιστή και όχι στον οδηγό αυτοκινήτου ή φορτηγού που έπεσε πάνω του! Προφανώς αυτό ακούγεται τρελό και άκρως αντιεπιστημονικό. Πως είναι δυνατόν το θύμα να χρεώνεται στην έρευνα αυτή το κόστος της πράξης του θήτη;

Γίνεται αν δεν σκεφτείς ως επιστήμονας, αλλά αν σκεφτείς ως ιδιοκτήτης-μέτοχος ασφαλιστικής εταιρείας ή υπουργός υγείας και κοινωνικής ασφάλισης. Τις ασφαλιστικές εταιρείες και τους υπουργούς υγείας δεν τους ενδιαφέρει ποιος φταίει. Είτε σε χτυπήσει φορτηγό, είτε πέσεις μόνος σου θα πληρώσουν το νοσοκομείο, τα φάρμακα και πιθανόν μια σύνταξη αναπηρίας. Οπότε το πρόβλημά τους είναι ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. Αν εξαφανιστείς, κανένα φορτηγό δεν θα χτυπήσει μοτοσυκλετιστή ποτέ ξανά! Πονάει κεφάλι – Κόψει κεφάλι.

Ότι αυτή η έρευνα είναι στοχευμένη απάτη εναντίον του μοτοσυκλετισμού, φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός, πως για τους ποδηλάτες και για του πεζούς ΔΕΝ λαμβάνεται υπόψη ο τραυματισμός τους από φορτηγά και λεωφορεία ως δικό τους κόστος, αλλά χρεώνεται στα βαρέα οχήματα, που είναι και το λογικό. Αυτό τα λέει όλα.

Κι η αντι-επιστημονική μεθοδολογία αυτής της έρευνας δεν σταματά εδώ. Για να φουσκώσουν το κόστος των δικύκλων (μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων) στον τομέα της ηχορύπανσης παραθέτουν στοιχεία τα οποία οι ίδιοι λένε κατά γράμμα: ‘based on our own expert guess’. Είναι βασισμένα σε ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ εκτιμήσεις!!!! Απλά ΘΕΟΥΛΗΔΕΣ! Να πούμε βέβαια εδώ πως έχουν γράψει αυτή την πρόταση, δίχως να γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα, που οι πάπιες ακούγονται από χιλιόμετρα. Στην υπόλοιπη Ευρώπη το πρόβλημα του θορύβου δεν είναι αυτό που παρουσιάζουν, στην Ελλάδα ναι, είμαστε άλλη περίπτωση. Εδώ ο πιτσιρικάς ή ο ενήλικος με τα δίχως προδιαγραφές μπουριά, δεν σκέφτεται πως περνώντας στις γειτονιές ξυπνάει κάποιο μωρό ή κάποιον σε ανάρρωση κτλ, που βάση στατιστικών based on our own expert guess’ υπάρχει από μία περίπτωση σε κάθε γειτονιά... Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει παραγίνει και έχει πράγματι κόστος στην κοινωνία, κόστος σε εργατώρες που θα μείνεις ξύπνιος, κόστος σε παραγωγικότητα που θα χάσεις γιατί απλά κάποιος θεωρεί δικαίωμά του να περάσει από τον δρόμο με πολλά περισσότερα ντεσιμπέλ, από αυτά που θα έπρεπε. Το πρόβλημα είναι πως εκείνοι που έγραψαν την "έρευνα" δεν μιλάνε μόνο για την Ελλάδα. Κι έξω η κατάσταση στους δρόμους με τίποτα δεν δικαιολογεί τέτοιες εκτιμήσεις για την ηχορύπανση!

Το αποτέλεσμα όμως παραμένει. Αυτή η έρευνα-απάτη της Ε.Ε. που λέει πως μία μοτοσυκλέτα επιβαρύνει οικονομικά την κοινωνία έως και 8,47 φορές περισσότερο από ένα αυτοκίνητο, θα καθορίζει τη φορολογία, τα τέλη κυκλοφορίας, τα διόδια και φυσικά ΤΑ ΑΣΦΑΛΗΣΤΡΑ σου. Και για αυτό ακριβώς το λόγο, πρέπει να υπάρχει αντίδραση...

  

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin