Η Hero MotoCorp ξεκινά την παραγωγή – Γιατί είναι σημαντικό για όλους

Όλα τα εργοστάσια ανοικτά από 24 Μαΐου 2021
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/5/2021

Επανεκκίνηση παραγωγής σήμερα, 24 Μαΐου, για έναν από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών παγκοσμίως, την ινδική Hero, που είχε κλείσει τα εργοστάσιά της από τις 22 Απριλίου στα πλαίσια των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Το αρχικό πλάνο να ανοίξουν στις 2 Μαΐου παρατάθηκε για τις 16 αλλά τελικά μόλις τρία εργοστάσια ξεκίνησαν να δουλεύουν με μία βάρδια στις 17, τα υπόλοιπα ήταν κλειστά έως και σήμερα που οι γραμμές παραγωγής ξεκινούν σε όλα.

Η Hero έβαλε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα εμβολιασμού κατά προτεραιότητα για όλους τους εργαζομένους μεταξύ 18 και 45 ετών πριν αρχίσει την σταδιακή επανεκκίνηση με μονές βάρδιες.

Το βασικό στοιχείο που αφορά και εμάς τους υπόλοιπους εκτός Ινδικής αγοράς, είναι πως επανεκκίνηση παίρνει και το Global Parts Centre (GPC) στην Neemrana που ασχολείται με μοτοσυκλέτες και εξαρτήματα εκτός ινδικής αγοράς. Για να τροφοδοτηθεί αυτό το εργοστάσιο σημαίνει πως αντίστοιχα ξεκινούν την παραγωγή και όλοι οι προμηθευτές του κι εδώ κρύβεται μία λεπτομέρεια για την παγκόσμια αγορά: Εκείνο που φάνηκε από την παύση της παραγωγής στην Ινδία, είναι πως μονάδες ABS και άλλα επιμέρους εξαρτήματα, κατασκευάζονται εκεί για μεγάλο εύρος κατασκευαστών μοτοσυκλετών. Η τροφοδοσία των γραμμών παραγωγής είναι κινούμενη άμμος και όχι κάτι σταθερό και αμετάβλητο. Οι διαδρομές αλλάζουν συχνά και οι προμηθευτές πολλές φορές κλείνονται με συμβόλαια με βάση την ποσότητα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά δεύτερα και τρίτα εξαρτήματα. Υπάρχουν άλλοι πολύ πιο σταθεροί που σηκώνουν και μέρος του ποιοτικού ελέγχου και άλλοι που περιστασιακά και μόνο προμηθεύουν κάποιους από τους μεγάλους κατασκευαστές. Στην Ινδία απαντώνται όλες οι περιπτώσεις και η παύση της παραγωγής στην μεγάη αυτή χώρα, έδειξε το μέγεθος του προβλήματος αυτή την συγκεκριμένη περίοδο.

Η επάνοδος στην παραγωγή για έναν από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές παγκοσμίως, δείχνει πως οδειγούμαστε σε μία από καιρό αναμενόμενη ομαλοποίηση στις γραμμές παραγωγής. Να μην ξεχνάμε άλλωστε πως αυτές τις ημέρες αρχίζει να ομαλοποιείται και η δραματική κατάσταση με την προμήθεια ολοκληρωμένων κυκλωμάτων για την αυτοκίνηση που δέχτηκε το οριστικό πλήγμα με αυτή εδώ την πυρκαγιά.

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin