Η Michelin κατασκεύαζει το πρώτο δικό της εργοστάσιο ανακύκλωσης υλικών

Θα είναι το πλέον εξελιγμένο στον τομέα του

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/2/2021

Με τους καλύτερους του κόσμου στον τομέα της ανακύκλωσης, τους Σουηδούς της εταιρείας Enviro, συνεργάζεται η Michelin κατασκευάζοντας ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο ανακύκλωσης ελαστικών στην Χιλή. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που αν αποδειχτεί στην πράξη τόσο αποδοτικό όσο είναι στα χαρτιά, τότε θα μιλάμε για νέο επίπεδο στην ανακύκλωση των ελαστικών.

Διότι η ανακύκλωση των ελαστικών δεν είναι κάτι καινούριο και γίνεται με πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Από την επαναχρησιμοποίηση των ελαστικών, μέχρι την χρήση τους στον εμπλουτισμό της ασφάλτου σε ορισμένες χώρες. Το εργοστάσιο που έχει σχεδιάσει η Enviro και θα πληρώσει με τριάντα εκατομμύρια δολάρια η Michelin διαφέρει γιατί ανακτά το 100% των υλικών του ελαστικού, χρησιμοποιώντας τα ως πρώτες ύλες σε νέα ελαστικά. Πιο συγκεκριμένα το 10% θα γίνεται ενέργεια για την τροφοδοσία του εργοστασίου αλλά το 90% που περισσεύει θα καταλήγει ολόκληρο στην γραμμή παραγωγής. Κι αυτό θα είναι εφικτό καθώς η επιτυχία του νέου εργοστασίου έρχεται με την διάσπαση της γόμας για την εξαγωγή της αιθάλης, του τεχνητού άνθρακα που αποτελεί βασικό συστατικό για πολλά ελαστικά αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών.

Υπολογίζεται πως στην Χιλή και στην Λ. Αμερική γενικότερα, το 60% των ελαστικών που πωλούνται περιέχουν τα βασικά συστατικά που μπορεί να επεξεργαστεί το νέο εργοστάσιο. Το ατσάλινο νήμα του σκελετού, παράγωγα πετρελαίου με την διαδικασία της πυρόλυσης και αρκετά ακόμη προϊόντα θα εξάγονται από τα χρησιμοποιημένα ελαστικά.

Το πρόβλημα βέβαια, το μεγάλο αγκάθι της ανακύκλωσης υλικών και ο λόγος που μέχρι τώρα δεν υπάρχει διαδικασία που να είναι πράγματι κερδοφόρα και να μην απαιτεί την συνεχή χρηματοδότηση, είναι η μεταφορά της πρώτης ύλης στο εργοστάσιο. Κι αυτό γιατί ο προμηθευτής είναι τα βουλκανιζατέρ, τα συνεργεία αλλά και ιδιώτες όλης της χώρας. Μαζική μεταφορά δεν μπορεί να γίνει, πρέπει να υπάρχει πρώτα συλλογή. Το εργοστάσιο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2023 και θα έχει δυναμική 30.000 μετρικών τόνων, μέχρι τότε το πλάνο είναι να υπάρχει ένας εθνικός συντονισμός για την συλλογή των παλαιών ελαστικών. Τα ανακυκλωμένα υλικά δεν θα καταλήγουν μόνο στην γραμμή παραγωγής νέων ελαστικών, στην πράξη αυτός ο τομέας θα απορροφήσει τις λιγότερες ποσότητες.

Το νέο εργοστάσιο ανακύκλωσης θα τροφοδοτεί γενικά μεγαλύτερο κομμάτι της βιομηχανίας, όπως για παράδειγμα τον τομέα των μονωτικών υλικών για οικοδομές, ιμάντες μεταφοράς κτλ ενώ αποτελεί τμήμα μίας μεγαλύτερης δέσμευσης του γκρουπ Michelin για επενδύσεις στην περιοχή. Κι αυτό είναι το κλειδί της υπόθεσης, καθώς η ανακύκλωση σπάνια είναι βιώσιμη επιχειρηματικά παρά μόνο αν γίνεται με τον σωστό τρόπο. Η Σουηδία είναι ίσως η μόνη που μπορεί να ισχυριστεί πως έχει τον τρόπο να κάνει τα παραπάνω και το γεγονός πως η Michelin επενδύει στην εξέλιξη της υπάρχουσας τεχνολογίας και δεν φτιάχνει ένα εργοστάσιο απλά για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, είναι τα δείγματα πως βλέπουμε ένα παράδειγμα προς την σωστή κατεύθυνση. Η ανακύκλωση, κυρίως του πλαστικού που ο κόσμος είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένος, είχε πρόσφατα ένα μεγάλο πισωγύρισμα με την στροφή που έκανε η Κίνα και έδειξε πως χρειάζεται να αλλάξει ολότελα το μοντέλο διαχείρισης για να είναι μία βιώσιμη λύση. Το νέο εργοστάσιο της Michelin στοχεύει από την πρώτη στιγμή προς αυτή την κατεύθυνση.

https://bit.ly/MOTO_670

Race News

Επικαιρότητα

MotoGP: Φτάνει τους 1000 αγώνες στην Αυστρία

Ένα ταξίδι 76 χρόνων με ήρωες, θρύλους και αξέχαστες στιγμές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/8/2025

Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών

Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.

Από την αρχή…

Ο πρώτος αγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.

Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότερος νικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.

Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.

Από τα 200 στα 400 Grand Prix

Ο 200ός αγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτη φορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταία νίκη μονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτη νίκη δίχρονου κινητήρα.

Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300ό αγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδρο δίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.

Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταία νίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονη μηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.

Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400ό αγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.

Η σύγχρονη εποχή

Η μισή χιλιάδα αγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.

Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτη νίκη Ducati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).

Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτος νυχτερινός αγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότερος νικητής όλων των εποχών.

Από το 800 στο 1000

O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800ό αγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτος Βρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικός Πορτογάλος με νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτο γαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτη νίκη Aprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).

Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.

Και τώρα… το μέλλον

Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.