Ιδιοκατασκευή Yamaha Ténéré 900 - H τρικύλινδρη Adventure που δεν θέλει να φτιάξει η Yamaha

Τουλάχιστον όχι ακόμα
Custom Tenere 900
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

21/7/2025

Τον Ιούλιο του 2025, παρουσιάστηκε αυτό που πολλοί αναβάτες περίμεναν εδώ και καιρό, μια Yamaha Ténéré 900. Όχι επίσημα από τη Yamaha, αλλά μέσα από μια εντυπωσιακή custom μοτοσυκλέτα στην Αυστραλία από την Purpose Built Moto κατά παραγγελία ενός πελάτη.

Η βάση ήταν μια Yamaha MT-09 του 2019, εξοπλισμένη με τον τρικύλινδρο CP3 κινητήρα 847 κ.εκ., απόδοσης 115 ίππων. Ο πελάτης, λάτρης του τρικύλινδρου ήχου, ζήτησε από την ομάδα να μετατρέψει τη γυμνή μοτοσυκλέτα σε μία αληθινή adventure εκδοχή. Το αποτέλεσμα ονομάστηκε, Rally Raid.

Custom Tenere 900

Για να ενισχύσουν τον ήχο και τον χαρακτήρα του κινητήρα, οι κατασκευαστές πρόσθεσαν μια χειροποίητη εξάτμιση 3-σε-2 με δύο carbon τελικά της Yoshimura, τοποθετημένα ψηλά στο λιγνό πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας.

Custom Tenere 900

Η Rally Raid διατηρεί το αλουμινένιο πλαίσιο και το ψαλίδι της MT-09, αλλά οι αναρτήσεις αναβαθμίστηκαν σημαντικά με ένα αντεστραμμένο πιρούνι από KTM 1190 Super Adventure στο μπροστά μέρος ενώ στο πίσω τοποθετήθηκε ένα custom αμορτισέρ και τροποποιημένο μοχλικό.

Custom Tenere 900

Για να υποστηρίξει τον πιο χωμάτινο χαρακτήρα της, η μοτοσυκλέτα φέρει τροχούς με ακτίνες, 21” εμπρός και 18” πίσω με στεφάνια αλουμινίου από την Excel και ελαστικά με τακουνιά άλλα και προστασίες κινητήρα τόσο στο πλάι (κάγκελα) όσο και από κάτω (ποδιά). Μπροστά παρέμεινε το  διπλό δισκόφρενο για να τιθασεύει τη δύναμη του CP3.

Custom Tenere 900

Στο εμπρός μέρος δεσπόζει ένας πύργος τύπου Rally, βασισμένος στο σχέδιο της Ténéré 700, με LED προβολείς και ένα σπαρτιατικό όργανο αλλά και minimal φλας τόσο εμπρός όσο και πίσω. Οι off-road επιλογές συνεχίζονται σε τιμόνι και μαρσιπιέ, ενώ το υπόλοιπο κουστούμι της μοτοσυκλέτας (φτερά, ουρά) είναι από χειροποίητο αλουμίνιο σε μια, όχι και τόσο off-road λογική.

Custom Tenere 900

Παρά την πληθώρα προσθέτων εξαρτημάτων, η συνολική μάζα διατηρείται περίπου στα 200 κιλά, κοντά στο βάρος της εργοστασιακής MT-09 και λίγο χαμηλότερα από την Ténéré 700. Ο πελάτης μπορεί να προσαρμόσει πλαϊνές βαλίτσες για μια πιο άνετη ταξιδιωτική εμπειρία αλλά και σετ τροχών 17” για μια πιο supermoto προσέγγιση, με το ίδιο τρικύλινδρο πάθος.

Custom Tenere 900

Η Yamaha δεν διαθέτει πλέον μεγαλύτερη Ténéré και η Super Ténéré, εκείνη για την οποία έχουμε γράψει ιδιαίτερα επικριτικά σχόλια που υπήρξαν μάλιστα σημείο τριβής με την ελληνική αντιπροσωπεία, παρότι ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΚΙΟ όπως φάνηκε από την πορεία αυτού του μοντέλου, δεν έχει αυτή την στιγμή ξεκάθαρο μέλλον.

Η προσπάθεια αυτή, αν και ιδιαίτερα αμφίβολο το πώς συμπεριφέρεται στο χώμα με αυτό το πλαίσιο, τουλάχιστον δείχνει το ενδιαφέρον που υπάρχει αλλά και πώς θα μπορούσε να είναι μια Adventure μοτοσυκλέτα με τον CP3 κινητήρα και εμφάνιση rally. Μέχρι η Yamaha να κάνει την κίνηση, τέτοιες ιδιοκατασκεύες μάς δείχνουν τι είναι εφικτό και ανοίγουν την όρεξη. Αποτελούν όμως και ένα μήνυμα προς την ηγεσία της Yamaha, που έτσι μετρά την απήχηση που θα είχε ένα τέτοιο εγχείρημα...

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”