Ηλεκτροκίνηση - Φορτιστές ανά 60 χιλιόμετρα σε βασικούς αυτοκινητοδρόμους της ΕΕ
Στόχος να επιτευχθεί το "Fit for 55" που προβλέπει μείωση εκπομπών ρύπων κατά 55% έως το 2030
Από το
motomag
1/8/2023
Για τη στήριξη της αγοράς των ηλεκτρικών οχημάτων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα 27 κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξαν σε συμφωνία ώστε να υπάρχουν φορτιστές ταχείας φόρτισης ανά 60 χιλιόμετρα σε βασικούς αυτοκινητόδρομους της Ε.Ε. μέχρι το 2028.
Οι υποχρεωτικοί ταχυφορτιστές στα 24.500 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων της ΕΕ -ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονται και οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι- πρέπει όλοι να έχουν ισχύ τουλάχιστον 400 kW έως το 2026, και 600 kW έως το 2028. Όσον αφορά στα ηλεκτρικά λεωφορεία και τα φορτηγά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όρισε σημεία φόρτισης σε απόσταση το πολύ 120 χιλιομέτρων μεταξύ τους έως το 2028, και με ισχύ από 1.400 έως 2.800 kW, ανάλογα με τον αυτοκινητόδρομο. Ακόμη ορίστηκε πως έως το 2031 θα πρέπει κάθε 200 χιλιόμετρα να υπάρχουν σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο. Εκτός όμως από τις τεχνικές αυτές απαιτήσεις στην πυκνότητα των φορτιστών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει επίσης περισσότερη απλότητα και διαφάνεια όσον αφορά την πληρωμή. Μέχρι στιγμής υπάρχουν πολύπλοκες εφαρμογές που δεν διευκολύνουν τους πελάτες κατά τη φόρτιση ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει η διαφάνεια που χρειάζεται. Με τα νέα δεδομένα θα πρέπει οι καταναλωτές να μπορούν να πληρώνουν εύκολα με κάρτες ή ανέπαφες συσκευές, ενώ οι τιμές πρέπει να εμφανίζονται στους πελάτες (ευρώ ανά kW).
Επιπρόσθετα έως το 2027, η ΕΕ θα αναπτύξει μια δημόσια βάση δεδομένων σταθμών φόρτισης, με πληροφορίες σχετικά με τις τιμές, τη διαθεσιμότητα και τους χρόνους αναμονής. Αναμένουμε να δούμε τις εξελίξεις σχετικά με την ηλεκτροκίνηση στην χώρα μας καθώς μέχρι στιγμής υπάρχουν περίπου 2.000 δημόσια σημεία φόρτισης.
Η μάχη των Ιρανών γυναικών για άδειες οδήγησης μοτοσυκλέτας
Το Ιράν σκέφτεται επιτέλους να επιτρέψει στις γυναίκες την οδήγηση μοτοσυκλέτας
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
28/8/2025
Παρά τις νομικές απαγορεύσεις και κοινωνικές αντιστάσεις, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, διεκδικώντας την ισότητα στον χώρο της μετακίνησης και των σπορ
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ιράν εξετάζει την άρση της απαγόρευσης για τις γυναίκες που θέλουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, επιτρέποντας επιτέλους στις γυναίκες αναβάτριες να κινούνται νόμιμα πάνω σε δύο τροχούς.
Το AL-Monitor, ανεξάρτητη ιστοσελίδα ειδήσεων για τη Μέση Ανατολή, αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή εξετάζεται στο ιρανικό κοινοβούλιο νομοσχέδιο που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στο ζήτημα, εφόσον ψηφιστεί. Ο Kazem Delkhosh, βοηθός του προεδρικού γραφείου για κοινοβουλευτικά θέματα, δήλωσε στα τοπικά μέσα: “Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος με γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, οι ζημιές σε άλλα οχήματα ή πεζούς δεν καλύπτονται από ασφάλιση. Αυτό θέτει σοβαρούς οικονομικούς κινδύνους όχι μόνο για τις γυναίκες αναβάτριες αλλά για όλους τους χρήστες του δρόμου.”
Προς το παρόν, οι γυναίκες στο Ιράν μπορούν να αποκτήσουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, αλλά όχι μοτοσυκλέτας, δημιουργώντας ένα νομικό κενό που επηρεάζει τόσο τις ίδιες όσο και τους υπόλοιπους οδηγούς.
Τον Ιανουάριο του 2024 υπήρξε μια ακτίδα ελπίδας, όταν η Αντιπρόεδρος για Θέματα Γυναικών, Ensieh Khazali, δήλωσε ότι γινόταν εργασία για να επιτραπεί στις γυναίκες να αποκτήσουν άδεια μοτοσυκλέτας, μια κίνηση που θα σήμαινε σημαντική αλλαγή πολιτικής. Ωστόσο, μέχρι τον Μάιο η αισιοδοξία αυτή είχε εξαφανιστεί, καθώς ο Υπουργός Εσωτερικών Ahmad Vahidi δήλωσε ότι το θέμα δεν ήταν καν στην ατζέντα της κυβέρνησης.
Η συζήτηση αυτή που επανήλθε στο προσκήνιο, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο περιορισμών των δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο Ιράν, όπως οι νόμοι για την υποχρεωτική κάλυψη κεφαλιού και οι διακρίσεις στην μεταχείριση σε θέματα διαζυγίων, επιμέλειας παιδιών και κληρονομιάς. Το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα φαίνεται ότι παραμένει ακόμα στον πάγο.
Οι γυναίκες μπορούν να συμμετάσχουν σε αγώνες μοτοσυκλέτας ως άθλημα, αλλά δεν τους επιτρέπεται να οδηγούν σε δρόμους πόλεων, σύμφωνα με τους ισλαμικούς περιορισμούς του Ιράν. Πριν την ισλαμική επανάσταση του 1979, οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα. Με την ίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας, οι κανονισμοί έγιναν σκιώδεις και ασαφείς αφήνοντας περιθώρια ερμηνείας.
Το βασικό εμπόδιο είναι η αδυναμία έκδοσης άδειας. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναφέρει ότι “η έκδοση αδειών οδήγησης μοτοσυκλέτας για ‘άνδρες’ αποτελεί ευθύνη της Αστυνομίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν”, αποκλείοντας ουσιαστικά με αυτή την διατύπωση τις γυναίκες.
Στο παρελθόν, η Fatemeh Eftekhari από την Ισφαχάν κέρδισε δικαστικά το δικαίωμα για άδεια το 2019, αλλά η απόφαση ανατράπηκε το 2020 και η άδεια της ακυρώθηκε ενώ παράλληλα, είχε δεχτεί και επίθεση λόγω εμφάνισής της με μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό.
Το 2016, ο ανώτατος ηγέτης Ali Khamenei είχε δηλώσει ότι η ποδηλασία ή η οδήγηση μοτοσυκλέτας από γυναίκες μπροστά σε μη κοντινούς συγγενείς άνδρες μπορεί να προκαλέσει διαφθορά και πρέπει να αποφεύγεται, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα εάν δεν υπάρχουν μη συγγενείς παρόντες.
Η αντίσταση των Ιρανών γυναικών
Παρά τους περιορισμούς, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, ειδικά μετά την εξέγερση του 2022 σε συνέχεια της δολοφονίας της Mahsa Amini. Εικόνες και βίντεο γυναικών που οδηγούν χωρίς την υποχρεωτική hijab διαδόθηκαν στο διαδίκτυο, δείχνοντας τη διαρκή αντίσταση στους περιορισμούς.
Η μάχη για το δικαίωμα των γυναικών να οδηγούν μοτοσυκλέτα συνεχίζεται με την υποστήριξη ακτιβιστριών όπως η Nora Naraghi, Ιρανή μοτοσυκλετίστρια από τη θρησκευτική μειονότητα των Baha’i, κόρη της, άλλοτε φυλακισμένης για τις διεκδικήσεις της, Shahrzad Nazifi, της πρώτης γυναίκας που κατείχε επίσημη κατάταξη σε αγώνες motocross στο Ιράν.
