Δημοπρασία ενός θρυλικού αγωνιστικού Board-Tracker Cyclone του 1915!

Στην εκδήλωση Las Vegas Motorcycles 2025 του οίκου Mecum Auctions
Cyclone δημοπρασία
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

24/12/2024

Ένα από τα μόλις 14 αντίτυπα του πανέμορφου Cyclone V-Twin του 1915 βγαίνει “στο σφυρί” την 1η Φεβρουαρίου του 2015, αναπαλαιωμένο στην original κατάστασή του. Πρόκειται για τη δυνατότερη Board-Tracker μοτοσυκλέτα της εποχής, που με 45 hp και τελική ταχύτητα 160 χλμ/ώρα ξεχώριζε στους αγώνες.

Η συγκεκριμένη αμερικάνικη Cyclone V-Twin του 1915 φοράει δικύλινδρο κινητήρα V2 45 μοιρών και 61 κυβικών ιντσών, δηλαδή 996 κ.εκ., με κιβώτιο μιας ταχύτητας, και κυκλοφόρησε εσε χτυπητό κίτρινο χρώμα αλλά σε σκούρο μπλε.

Η Cyclone -κυκλώνας- ήταν πρωτοποριακή μοτοσυκλέτα, τη σύντομη περίοδο (1912-1917) που βγήκε στην παραγωγή. Σχεδιασμένη από τον μηχανικό Andrew Strand, ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα στις Η.Π.Α. με εκκεντροφόρο επικεφαλής, που έπαιρνε κίνηση με γρανάζια και άξονα, ενώ ο θάλαμος καύσης ήταν ημισφαιρικός. Τα ρουλεμάν της SKF ήταν αυτοευθγραμμιζόμενα, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο ήταν πρωτάκουστο.

Self-aligning bearings

Τα συγκεκριμένα ρουλεμάν έχουν δύο σειρές σφαιριδίων, μια κοινή σφαιρική αυλάκωση στον εξωτερικό δακτύλιο και δύο βαθιές αδιάλειπτες αυλακώσεις στον εσωτερικό δακτύλιο. Τα ρουλεμάν αυτά λειτουργούν ανεπηρέαστα από τη γωνιακή κακή ευθυγράμμιση του άξονα σε σχέση με το περίβλημα, η οποία μπορεί να προκληθεί, για παράδειγμα, από την εκτροπή του άξονα.

Οι επιτυχίες της Cyclone στους αγώνες ήταν αρκετές, όμως η εταιρεία πούλησε μικρό αριθμό μοτοσυκλετών, και πιστεύεται πως σήμερα μόνο 5 Cyclone σε αγωνιστικό setup βρίσκονται σήμερα σε συλλογές, με 9 ακόμα σε setup για κυκλοφορία στον δρόμο.

Cyclone

Παρόλο τώρα που η Cyclone μπορούσε να πιάσει ταχύτητες 160+ χλμ/ωρα, η λίπανση του κινητήρα ήταν το αδύναμο σημείο της, με το κόλλημα να καραδοκεί στους αγώνες αντοχής 160+ χιλιομέτρων. Η κεφαλή είχε εξαιρετικά βασική λίπανση, κάτι που οδηγούσε συχνά σε υπερθέρμανση των εκκεντροφόρων και των βαλβίδων.

Η εταιρεία Joerns Motor Co. πωλούσε την Cyclone τότε στα 350 δολάρια, ενώ το 1917 ήρθε το τέλος της καριέρας της μοτοσυκλέτας, με το σχέδιό της να πωλείται στον Ignaz Schwinn της Excelsior Motor Co., που κατασκεύασε μικρό αριθμό Excelsior SOHC αγωνιστικών μοτοσυκλετών, με βάση τον κινητήρα της Cyclone. Όμως το 1922, όταν οι τεχνικοί ανακάλυψαν πως η αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Excelsior με την Big Valve F-Head κυλινδροκεφαλή ήταν ταχύτερη και πιο αξιόπιστη.

Η Mecum δεν έχει ορίσει επιθυμητή τιμή στη δημοπρασία, και περιμένουμε να δούμε πόσα θα πιάσει η συγκεκριμένη Cyclone.

Cyclone

Highlights

  • Εξαιρετική αναπαλαίωση από τον ειδικό Stephen Wright

  • Αερόψυκτος V2 OHV 61 κυβικών ιντσών

  • Καρμπιρατέρ Schebler

  • Ανάφλεξη Bosch

  • Δυο μανέτες για καρμπιρατέρ και αβάνς

  • Κιβώτιο μιας ταχύτητας με συμπλέκτη στο πόδι

  • Μανιβέλα στον συμπλέκτη

  • Κίτρινο ρερζερβουάρ και κίτρινα φτερά

  • Σέλα με ελατήρια

  • Τελική μετάδοση με αλυσίδα

  • Leaf spring πιρούνι, χωρίς ανάρτηση πίσω

  • Ταμπούρο πίσω, χωρίς φρένο μπροστά

  • Ελαστικά 2.5-28

  • Εξάτμιση 2 σε 1

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες