Ηλεκτροκίνηση - Φορτιστές ανά 60 χιλιόμετρα σε βασικούς αυτοκινητοδρόμους της ΕΕ
Στόχος να επιτευχθεί το "Fit for 55" που προβλέπει μείωση εκπομπών ρύπων κατά 55% έως το 2030
Από το
motomag
1/8/2023
Για τη στήριξη της αγοράς των ηλεκτρικών οχημάτων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα 27 κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξαν σε συμφωνία ώστε να υπάρχουν φορτιστές ταχείας φόρτισης ανά 60 χιλιόμετρα σε βασικούς αυτοκινητόδρομους της Ε.Ε. μέχρι το 2028.
Οι υποχρεωτικοί ταχυφορτιστές στα 24.500 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων της ΕΕ -ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονται και οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι- πρέπει όλοι να έχουν ισχύ τουλάχιστον 400 kW έως το 2026, και 600 kW έως το 2028. Όσον αφορά στα ηλεκτρικά λεωφορεία και τα φορτηγά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όρισε σημεία φόρτισης σε απόσταση το πολύ 120 χιλιομέτρων μεταξύ τους έως το 2028, και με ισχύ από 1.400 έως 2.800 kW, ανάλογα με τον αυτοκινητόδρομο. Ακόμη ορίστηκε πως έως το 2031 θα πρέπει κάθε 200 χιλιόμετρα να υπάρχουν σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο. Εκτός όμως από τις τεχνικές αυτές απαιτήσεις στην πυκνότητα των φορτιστών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει επίσης περισσότερη απλότητα και διαφάνεια όσον αφορά την πληρωμή. Μέχρι στιγμής υπάρχουν πολύπλοκες εφαρμογές που δεν διευκολύνουν τους πελάτες κατά τη φόρτιση ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει η διαφάνεια που χρειάζεται. Με τα νέα δεδομένα θα πρέπει οι καταναλωτές να μπορούν να πληρώνουν εύκολα με κάρτες ή ανέπαφες συσκευές, ενώ οι τιμές πρέπει να εμφανίζονται στους πελάτες (ευρώ ανά kW).
Επιπρόσθετα έως το 2027, η ΕΕ θα αναπτύξει μια δημόσια βάση δεδομένων σταθμών φόρτισης, με πληροφορίες σχετικά με τις τιμές, τη διαθεσιμότητα και τους χρόνους αναμονής. Αναμένουμε να δούμε τις εξελίξεις σχετικά με την ηλεκτροκίνηση στην χώρα μας καθώς μέχρι στιγμής υπάρχουν περίπου 2.000 δημόσια σημεία φόρτισης.
Η Ρωσία αγοράζει 200.000 Κινέζικες μοτοσυκλέτες – Τα πρώτα σημάδια στα εργοστάσια
Τις ρίχνει στον πόλεμο με την Ουκρανία
Από το
motomag
12/9/2025
Η πληροφορία στα μέσα Ιουλίου, πως η Ρωσία έχει ζητήσει 200.000 μοτοσυκλέτες σε κινέζικα εργοστάσια, καθώς και 60.000 ATV και side by side, ένα σημαντικό νούμερο, αρχίζει να δείχνει τα πρώτα σημάδια στις γραμμές παραγωγής.
Παρότι η αγορά της Κίνας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη του κόσμου μετά την Ινδία με 16,6 εκατομμύρια μονάδες τώρα που βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο της πενταετίας, έχοντας υποχωρήσει από τα σχεδόν 20 εκατομμύρια, οι μοτοσυκλέτες από 250 κυβικά και πάνω έχουν μικρότερο νούμερο που υπολογίζεται κοντά στο ένα εκατομμύριο. Παρότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρα στοιχεία, πέρα από το γεγονός πως οι άνω των 500 κυβικών ξεπέρασαν πριν δύο χρόνια το μισό εκατομμύριο, ένα κομβικό νούμερο καθώς τόση είναι η αγορά της Ευρώπης, μία παραγγελία των 200.000 μονάδων αντιστοιχεί σε σημαντικό ποσοστό της ετήσιας παραγωγής για αυτή την κατηγορία.
Μπορεί να μην αφορά τους κατασκευαστές που έχουν Ευρωπαϊκή πορεία, τουλάχιστον δεν φαίνεται κάτι τέτοιο μέχρι αυτή την στιγμή, ωστόσο είναι ένα πολύ μεγάλο νούμερο που επηρεάζει ολόκληρο τον κατασκευαστικό τομέα των μοτοσυκλετών στην Κίνα. Όπως είπαμε δεν εμπλέκονται οι μεγαλύτερες εταιρείες την Κίνας που έχουν γίνει και γνωστές στην Ευρώπη, αλλά τουλάχιστον ένα εργοστάσιο που έχει πορεία σε ηλεκτρικά μοτοποδήλατα, φαίνεται να παράγει και μονοκύλινδρα αερόψυκτα εντουροειδή που ανταποκρίνονται σε αυτά που τελικά θα φτάσουν στο πεδίο της μάχης.
Οι μοτοσυκλέτες χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές, περισσότερο όμως δοκιμάστηκαν από την πλευρά της Ρωσίας που έριξε στον πόλεμο 40.000 δίκυκλα, κάποια παλαιότερα δικής της παραγωγής αλλά και αρκετά κινέζικα, όπως και βαριά μεταχειρισμένα που μαζεύτηκαν από διάφορες χώρες. Με τα τεθωρακισμένα να είναι εύκολος στόχος από drone, οι μοτοσυκλέτες έδειξαν πως μπορούν να ξεφύγουν όπως επίσης να διασκορπιστούν μειώνοντας τις απώλειες από ένα ξεχωριστό drone. Ταυτόχρονα το χειμώνα το επίπεδο και λασπώδες έδαφος μπορεί να είναι εξίσου απαιτητικό για κάθε όχημα, ακόμη και ερπυστριοφόρων, αλλά φαίνεται πως οι μοτοσυκλέτες συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές με την ευελιξία να προτιμάται έναντι της θωράκισης.
Η μέση τιμή για αυτής της κατηγορίας τις Enduro μοτοσυκλέτες, είναι ανάμεσα στα 1.300 με 1.600 δολάρια ΗΠΑ, που δεν θα αυξηθεί κατακόρυφα μόλις φύγουν από το εργοστάσιο γιατί προφανώς ούτε δασμούς Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πληρώσουν, ούτε θα χρειαστούν μετατροπές για να περάσουν προδιαγραφές ή να βγάλουν πινακίδες. Σκοπός τους να είναι αξιόπιστες και με χαμηλή κατανάλωση, όχι γιατί υπάρχει έλλειψη καυσίμου αλλά για να μπορούν να έχουν υψηλή αυτονομία χωρίς πρόσθετο βάρος. Προφανώς όμως το κόστος θα κατέβει ακόμη πιο χαμηλά για αυτά τα νούμερα, την στιγμή που αναμένεται να σπάσει αυτό το νούμερο σε διαφορετικά μοντέλα από διαφορετικά εργοστάσια. Και πάλι όμως, θα είναι η μεγαλύτερη παραγγελία που έχουν δει για μοτοσυκλέτες, την στιγμή που υπάρχουν ορισμένα εργοστάσια με την μεγαλύτερη χωρητικότητα σε μονάδες που έχει υπάρξει στην ιστορία της μοτοσυκλέτας και αντίστοιχη συναντά κανείς μόνο στην Ινδία. Αυτό το τεράστιο νούμερο όμως που μπορούν να παράξουν, αφορά σκούτερ και άλλα δίκυκλα και τρίκυκλα, όχι αυτή την κατηγορία που όπως είπαμε δεν ξεπερνά συνολικά το ένα εκατομμύριο που σημαίνει πως 200.000 επιπρόσθετες μονάδες είναι ένα νούμερο που μπορεί να επηρεάσει όλο τον κατασκευαστικό κλάδο μοτοσυκλέτας, που απαιτείται να δημιουργήσει συνεργασίες και να επικετρωθεί στην κάλυψη ενός τέτοιου εγχειρήματος που έχει μάλιστα εξαιρετικά μικρό χρονικό ορίζοντα καθώς οι πληροφορίες κάνουν λόγο για πίεση της Ρωσίας να γίνουν οι παραδόσεις πριν τελειώσει το 2025!
