"Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2019": Μοτοσυκλετιστική γιορτή

Το μοναδικό show μοτοσυκλέτας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/6/2019

Η φετινή χρονιά ήταν "στείρα" σε ό,τι αφορά την δυνατότητα του κοινού να δει από κοντά τα νέα μοντέλα των εταιρειών. Μοναδικές, φωτεινές, εξαιρέσεις το "MOTO Test Ride Event" -εκεί που όχι μόνο μπορούσαν να δουν οι συμμετέχοντες τις μοτοσυκλέτες, αλλά και να τις οδηγήσουν- το Scooter Festival & Electric Bike Show και οι "Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2019". Οι δύο τελευταίες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν με διαφορά λίγων ημερών μεταξύ τους στο παλιό αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στο Γκάζι, με τις "Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2019" να απευθύνονται σε ένα αμιγώς μοτοσυκλετιστικό κοινό. Φέτος, ήταν η τρίτη χρονιά που η Demand Events I.K.E. διοργάνωσε στον ίδιο χώρο την εκδήλωση, αλλάζοντας το concept των προηγούμενων δύο ετών. Πιο συγκεκριμένα, αν και φέτος δεν έλειπαν οι προσεγμένες κλασσικές μοτοσυκλέτες και οι πραγματικά εντυπωσιακές custom κατασκευές, κυρίαρχο ρόλο είχαν τα νέα μοντέλα των εταιρειών που συμμετείχαν στην εκδήλωση. Και λέμε εκδήλωση και όχι Έκθεση, γιατί ο χαρακτήρας του event ήταν τέτοιος που ένιωθες ότι συμμετείχες σε μια μοτοσυκλετιστική γιορτή, παρά σε ένα πιο αυστηρό εκθεσιακό περιβάλλον.


Ο χώρος άλλωστε ευνοεί για κάτι τέτοιο, καθώς φέτος έγιναν και κάποιες βελτιώσεις, όπως το βιομηχανικό πάτωμα, οι καινούργιες τουαλέτες και η στεγανοποίηση του στεγάστρου, με το στήσιμο των περιπτέρων να ευνοεί μια πιο ελεύθερη ροή του κόσμου. Στα μείον όμως –όπως και στο Scooter Festival που προηγήθηκε- ήταν η αφόρητη ζέστη μέσα στο χώρο που είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο… θερμοκήπιο, χωρίς καμία πρόβλεψη κλιματισμού. Προφανώς η επιλογή των ημερομηνιών θα πρέπει να γίνει πιο προσεκτικά στο μέλλον ή θα πρέπει να υπάρξει ο κατάλληλος εξοπλισμός, καθώς η δυσφορία των επισκεπτών ήταν έκδηλη και μείωνε σημαντικά τον χρόνο παραμονής.


Από την άλλη, στα συν της διοργάνωσης ήταν το φθηνό εισιτήριο (5 ευρώ) και η δυνατότητα για μεγάλη έκπτωση σε περίπτωση αγοράς εισιτηρίων και για τα δύο event, ενώ άκρως θετική ήταν η απόφαση για δωρεάν είσοδο σε νέους κάτω των 20 ετών. Μια σημαντική κίνηση σε μια αγορά που γερνάει επικίνδυνα και η εισροή "νέου αίματος" γίνεται με το σταγονόμετρο, η οποία μάλιστα απέδωσε καθώς ήταν πολύ μεγάλος ο αριθμός των νέων παιδιών που επισκέφθηκαν την εκδήλωση. Ιδιαίτερα αισθητή όμως ήταν και η αύξηση της προσέλευσης του γυναικείου κοινού, που το τελευταίο διάστημα δείχνει πιο δραστήριο και καταλαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.


Οι εταιρείες που υποστήριξαν την διοργάνωση παρουσιάζοντας τα νέα μοντέλα τους ήταν οι ΚΤΜ, Husqvarna, Bajaj, Aprilia, Moto Guzzi, Triumph, Ducati, Harley Davidson Athena, Royal Enfield, MV Agusta, Orcal, Indian, Fantic Cabalero και Yamaha (στης οποίας το περίπτερο κατείχαν περίοπτη θέση και ιστορικά μοντέλα της φίρμας, όπως το πρώτο Tenere του '86, το FZR100, το TDR 250, το ΧΤ500 και πολλά άλλα), ενώ οι Honda και Kawasaki συμμετείχαν μέσω dealer (Πέτσας και Παλτεζανάκης αντίστοιχα) των αντιπροσωπειών.

Ξεχωριστή νότα φυσικά ήταν η DNA DCR-018 στο κέντρο του χώρου, έχοντας μόλις επιστρέψει από την ευρωπαϊκή περιοδεία της, ενώ η DCR-017 ποζάριζε για το κοινό στο περίπτερο του ΜΟΤΟ, εκεί που οι επισκέπτες μπορούσαν να προμηθευτούν δωρεάν την ειδική έκδοση "New Models Special 2019" που παρουσίαζε όλα τα νέα μοντέλα της χρονιάς. Την Παρασκευή το βράδυ, προστέθηκε στην παρέα του ΜΟΤΟ και το ΚΤΜ 790 Adventure απευθείας από το Σαράγιεβο αφού προηγουμένως είχε κάνει non-stop το ταξίδια από Αθήνα για εκεί και πίσω, ενώ πριν επιστρέψει έκανε κι έναν αγώνα rally στην Βοσνία. Για όλα αυτά όμως μπορείτε να διαβάσετε στο τεύχος του ΜΟΤΟ που θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα την Παρασκευή 28 Ιουνίου.

Δυναμική παρουσία είχαν οι Λέσχες κλασσικών μοτοσυκλετών, με τις άριστες συντηρημένες κλασικές μοτοσυκλέτες που αποτελούν ένα ζωντανό κομμάτι της Ιστορίας, αλλά και πολλοί επαγγελματίες και επιχειρήσεις του χώρου που έδωσαν ένα πολύχρωμο και εμπορικά ενδιαφέρον στίγμα στην εκδήλωση, όπως για παράδειγμα oi πρωτοποριακές υπηρεσίες της MotoCert με ένα από τα φορτηγα της εταιρείας που εκτελούν ελέγχους σε πλαίσια, να βρίσκεται σε κοινή θέα και προσβάσιμο για το κοινό.

Ακολουθεί πλούσιο photo gallery με φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…