Ισπανική Πρωταπριλιά: Η Suzuki επιστρέφει στα MotoGP

Γιορτάζουν την “el Día de los Santos Inocentes” στις 28 Δεκεμβρίου
Ισπανικό ψέμα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/12/2022

 

Ένα ποστάρισμα του Alex Rins στα κοινωνικά δίκτυα ήταν αρκετό για να φέρει από το πρωί αναστάτωση στο υπόλοιπο μοτοσυκλετιστικό κοινό της Ευρώπης πλην των ισπανόφωνων και σε όσους γνωρίζουν τα Ισπανικά έθιμα.

Ο Rins ανακοίνωσε νωρίτερα σήμερα την επιστροφή της Suzuki στα MotoGP, ένα μήνα αφότου μας αποχαιρέτησε.

Σε σχόλιό του από κάτω ζητά συγνώμη από όσους το πίστεψαν και ενημερώνει για το έθιμο της «ημέρας των αγαθών στο πνεύμα» που γιορτάζουν οι Ισπανοί στις 28 Δεκεμβρίου και που σε τίποτα δεν διαφέρει από την δική μας πρωταπριλιά.

 

Ισπανικό ψέμαΩραία χρώματα, ωραία φωτογραφία, ωραία συγκυρία καθώς μόλις εχθές ο Livio Suppo (φωτό: αριστερά) έκανε δηλώσεις για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν η Suzuki παρέμεινε, και μπόλικο συναίσθημα καθώς δεν υπάρχει φίλαθλος που να μην θέλει να δει κάτι τέτοιο να γίνεται πραγματικότητα και τελικά δεν είναι καθόλου περίεργο που αρκετοί το πίστεψαν.

Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως η Suzuki – δυστυχώς – δεν ακυρώνει την απόφασή της να φύγει από τα MotoGP και πως έτσι κι αλλιώς ο Rins έχει ήδη ομάδα, οπότε και σε μία τέτοια τραβηγμένη περίπτωση, ο ίδιος δεν θα ήταν αναβάτης.

Για την ιστορία τώρα, μία σημαντική διαφορά από την δική μας Πρωταπριλιά, είναι πως για την Ημέρα των Αγαθιάριδων ή όπως θέλετε να την μεταφράσετε, διοργανώνονται ακόμη και φεστιβάλ ή φιέστες για να ακριβολογήσουμε και ο κόσμος μπορεί και να μεταμφιεστεί με περούκες και άλλα αστεία αξεσουάρ. Οι ημέρες αυτές είναι ήδη γιορτινές, οπότε η 28η Δεκεμβρίου έρχεται να προσθέσει σε όλο αυτό το χαρμόσυνο πνεύμα, παρόλο που κρατά τις ρίζες ως έθιμο από πιο σκοτεινές εικόνες και από τον Ηρώδη. Άγνωστο πότε μεταλλάχτηκε στην μορφή που έχει τώρα ωστόσο για το υπόλοιπο της ημέρας, μην πιστέψετε οτιδήποτε έρχεται από την Ισπανία

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: