Ιταλία: Επιδότηση αγοράς δικύκλων ζητά η ANCMA

Ξεκίνησε συζήτηση για τα αυτονόητα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/5/2020

Με μια επίσημη επιστολή του, ο Σύνδεσμος Κατασκευαστών Δικύκλων και Ποδηλάτων της Ιταλίας (ANCMA) ζήτησε από την ιταλική κυβέρνηση να επιδοτήσει την αγορά δικύκλων μέσω του προγράμματος για την προστασία του περιβάλλοντος. Ουσιαστικά δηλαδή ζήτησε να επιχορηγούνται όλα τα δίκυκλα από το ταμείο των 255 εκατομμυρίων ευρώ που έχει δεσμεύσει η Ιταλία για την επιδότηση οχημάτων φιλικά προς το περιβάλλον. Προς το παρόν μόνο τα ηλεκτρικά δίκυκλα (μοτοσυκλέτες και ηλεκτρικά ποδήλατα) επιχορηγούνται έως και 1.500 ευρώ από το ιταλικό κράτος.

Ο πρόεδρος της ANCMA, κύριος Paolo Magri, αναφέρει στην επιστολή του πως αυτή η επιχορήγηση θα πρέπει να επεκταθεί σε κάθε μορφής δίκυκλο, ακόμα και σε εκείνα με συμβατικό κινητήρα εσωτερικής καύσης. Τα επιχειρήματά του είναι φυσικά τα αυτονόητα. Δηλαδή πως οποιοδήποτε δίκυκλο, ρυπαίνει πολύ λιγότερο από κάθε αυτοκίνητο για κάθε χιλιόμετρο που κάνει σε πραγματικές συνθήκες και επιπλέον δεν δημιουργεί μποτιλιάρισμα, ούτε επιφορτίζει τα μεγάλα αστικά κέντρα με το πρόβλημα της στάθμευσης. Επιπλέον, λόγω των όσων έγιναν με τον COVID-19, τα δίκυκλα είναι ο ασφαλέστερος τρόπος μετακίνησης σε συνθήκες πανδημίας. Αυτό το τελευταίο ήταν άλλωστε και το βασικό επιχείρημα της FEMA (που στηρίζει και η ΑΜΟΤΟΕ στην χώρα μας), το οποίο όμως θα πρέπει να συνδεθεί και με την αλλαγή των όσων ισχύουν για την απόκτηση διπλωμάτων στη χώρα μας. Προφανώς τα οικονομικά συμφέροντα του κλάδου του αυτοκινήτου είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα της βιομηχανίας δικύκλων και φαντάζει δύσκολο να δούμε τους πολιτικούς να ασπάζονται την… πραγματικότητα. Επίσης η Γερμανία, θέλει λυσσαλέα την επιβολή χρήσης ηλεκτρικών οχημάτων στην Ευρώπη όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η Μέρκελ, τη στιγμή που πέθαινε κόσμος στα νοσοκομεία και χιλιάδες εργαζόμενοι έχαναν τις δουλειές τους, έκανε δήλωση-σύσταση πως δεν πρέπει οι κρατικοί προϋπολογισμοί να χαλαρώσουν τους “περιβαντολλογικούς” στόχους τους, δηλαδή να βάλουν χέρι στα λεφτά των επιδοτήσεων για την ηλεκτροκίνηση, αλλά και να χαλαρώσουν τα πρόστιμα για τις εκπομπές CO2 στις βιομηχανίες. 

Η Γερμανία καίγεται τόσο πολύ για την ηλεκτροκίνηση διότι έχει ήδη πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος για να καλύψει τις νέες ανάγκες κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος που θα δημιουργηθούν, ενώ είναι μία από τις ελάχιστες χώρες που κατασκευάζει στροβίλους για τις τουρμπίνες των πυρηνικών εργοστασίων. Ταυτόχρονα έχει μεγάλες ανάγκες για ενέργεια λόγω της βιομηχανικής δραστηριότητάς της, με αποτέλεσμα να είναι πολύ εξαρτημένη από το φυσικό αέριο της Ρωσίας και το πετρέλαιο του ΟΠΕΚ (τις τιμές του οποίου καθορίζουν ουσιαστικά οι ΗΠΑ…). Με άλλα λόγια, όσο πιο γρήγορα και απότομα περάσουμε από τα συμβατικά οχήματα στην ηλεκτροκίνηση, τόσο πιο ισχυρή θα γίνει η βιομηχανία και η οικονομία της Γερμανίας, καθώς από αυτούς θα αναγκαστούν να αγοράσουν τεχνολογία οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Οπότε ναι μεν τα επιχειρήματα για επιδότηση των συμβατικών δικύκλων από χρήματα για το περιβάλλον είναι απόλυτα λογικά, εν τούτοις προσκρούουν σε πολύ πιο ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που ήδη έχουν δρομολογηθεί. 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."