Καλά νέα: Kawasaki, Yamaha, Mazda, Subaru και Toyota ενώνουν δυνάμεις για το μέλλον των κινητήρων εσωτερικής καύσης

Στόχος είναι να αναπτύξουν πιο φιλικά καύσιμα - Έρχονται Honda και Suzuki
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/11/2021

Συνασπίζονται οι Ιάπωνες κατασκευαστές απέναντι στην καθολική επικράτηση της ηλεκτροκίνησης και βάζουν στόχο να αναπτύξουν τεχνολογίες που θα επιτρέπουν την συνέχιση της χρήσης των κινητήρων εσωτερικής καύσης με μειωμένους ρύπους διοξειδίου.

Το θετικό είναι πως οι πέντε εταιρείες δεν θα συνεργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση πηγαίνοντας όλες από τον ίδιο δρόμο, αλλά ακολουθώντας πρακτικά όλα τα μονοπάτια που μπορούν να οδηγήσουν εκεί. Εδώ στο ΜΟΤΟ είχαμε γράψει το 2008 (!) τόσο πριν από όλα αυτά, πως η ηλεκτροκίνηση δεν θα είναι παρά μία αρκετά μακριά μεταβατική περίοδος και θέλουμε να προσβλέπουμε σε ένα μέλλον με κινητήρες εσωτερικής καύσης που όμως δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον - κάτι που θα μπορούσε να συμβεί με την χρήση του υδρογόνου. Η Kawasaki Heavy Industries είναι πρωτοπόρος σε αυτό και ήδη από το 2010 μελετά λύσεις για την χρήση του υδρογόνου σε όλα τα στάδια που χρειάζεται, ξεκινώντας από την παραγωγή, την μεταφορά και την αποθήκευσή του. Η επένδυση της Kawasaki στον τομέα αυτό είναι τεράστια και ξεπερνά κάθε άλλον, έχοντας κατασκευάσει ήδη το Suiso Frontier, το πρώτο τάνκερ μεταφοράς υγροποιημένου υδρογόνου το οποίο και θα μπει σε λειτουργία μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβριο. Το 2018 ολοκλήρωσε επίσης και την κατασκευή της πρώτης τουρμπίνας υδρογόνου και συνολικά η Kawasaki καλύπτει την παραγωγή κινητήρων που χρησιμοποιούν το υδρογόνο σε γη, θάλασσα και αέρα.

Αντίστοιχα η Yamaha που ας μην ξεχνάμε πως έχει ισχυρούς δεσμούς με την Toyota ενώ μάλιστα σχεδιάζει κινητήρες και αυτοκινήτων, εδώ και χρόνια εξελίσσει την τεχνολογία για την χρήση αυτού του καυσίμου στον κόσμο των δύο τροχών. Η ανακοίνωση της Toyota αναφέρει ξεκάθαρα πως η Kawasaki και η Yamaha περιμένουν την Honda και την Suzuki να ακολουθήσουν σε αυτή την συνεργασία κι έτσι στο τέλος σύσσωμοι οι Ιάπωνες κατασκευαστές θα αναπτύξουν το πρώτο πλατύσκαλο αυτής της τεχνολογίας, στην μακρά ανηφορική διαδρομή που έχουμε μπροστά μας.

Στόχος είναι να πετύχουν την πράσινη ανάπτυξη αλλά χρησιμοποιώντας κινητήρες εσωτερικής καύσης στα δίκυκλα και για να κρατήσουν ξεκάθαρα τα όρια μεταξύ συνεργασίας και συναγωνισμού, το πρώτο βήμα είναι να καθοριστεί ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας που επίσης θα ξεκαθαρίζει με ακρίβεια τους τομείς που η έρευνα θα γίνεται συνδυαστικά.

Ένας πολύ βασικός σκόπελος σε όλο αυτό το δύσκολο εγχείρημα της προσαρμογής των κινητήρων εσωτερικής καύσης, είναι η ανάπτυξη του άμεσου ψεκασμού που θα διαχειρίζεται το υδρογόνο, όπως επίσης και η ανάφλεξη. Εκεί η Toyota με την Yamaha έχουν κάνει από κοινού πολύ σημαντικά βήματα με άμεση συνεργασία από το 2016.

Η παραγωγή υδρογόνου χωρίς επιβάρυνση του περιβάλλοντος με CO2 θα είναι επίσης ένα δύσκολο εμπόδιο, για το οποίο γίνονται ήδη πρώτα βήματα επίσης από διαφορετικούς δρόμους. Η χρήση αιολικής ενέργειας είναι ένας από αυτούς, η επεξεργασία των λυμάτων είναι άλλος ένας που ήδη χρησιμοποιεί με επιτυχία η Toyota σε συνεργασία με την πόλη Fukuoka.

Η αγωνιστική εμπλοκή με την χρήση υδρογόνου και άλλων «πράσινων» καυσίμων, όπως το biodiesel που σχεδιάζουν οι πέντε κατασκευαστές είναι ο σωστός δρόμος για την ανάπτυξη της τεχνολογίας καθώς θα απελευθερώσει κονδύλια και θα επιταχύνει την έρευνα, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα πρώτης τάξης πεδίο δοκιμών. Μέχρι στιγμής έχουμε προχωρήσει μπροστά μέσα από τους αγώνες, οπότε δεν έχει κανένα νόημα να μην έρθει μέσα από αυτούς και η εξέλιξη του επόμενου βήματος.

Τα νέα είναι μόνο καλά, καθώς η παρούσα τεχνολογία για την ηλεκτροκίνηση μπορεί να προσφέρει εξαιρετικές λύσεις σε αυτοκίνητα αλλά και σκούτερ, δείτε τα Niu για παράδειγμα αλλά στις μοτοσυκλέτες υπάρχουν περιορισμοί παρόλο που επίσης βλέπουμε και λύσεις όπως της Zero που έχει αφήσει τους υπόλοιπους κατασκευαστές έτη φωτός πίσω της. Η Kawasaki επίσης επενδύει στην ηλεκτροκίνηση, ωστόσο δεν παύει να προετοιμάζει και το πιο μακρινό μέλλον επενδύοντας και πιστεύοντας πάρα πολύ στο υδρογόνο. Το ίδιο κι εμείς στο ΜΟΤΟ…

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…