Καλύτερο το μέλλον της Ducati στο Group VAG

Από το

Μαύρο Σκύλο

18/5/2012

Μετά από μια περίοδο έντονων φημών για την εξαγορά της Ducati ήρθε στις 19 Απριλίου η επίσημη ανακοίνωση της γερμανικής Volkswagen Audi Group / VAG που επιβεβαίωσε την απόφασή της να την αγοράσει.

Η τιμή δεν αποκαλύφθηκε, αλλά οι ειδήσεις λένε ότι η VAG θα πληρώσει στους ιδιοκτήτες της Ducati Performance, έναν όμιλο επενδύσεων με επικεφαλής την οικογένεια Bonomi, το ποσό των 860 εκατομμυρίων ευρώ, για τον έλεγχο του 100% της Ducati, στα οποία περιλαμβάνεται και ένα χρέος 200 εκατομμυρίων ευρώ. Το 2011 έχει επιβεβαιωθεί ότι η Ducati πούλησε 42.233 μοτοσυκλέτες σε όλο τον κόσμο, έχοντας 17,5% αύξηση σε σχέση με τις 36.050 μονάδες που παραδόθηκαν το 2010, με τον κύκλο εργασιών που παράγεται από 1.135 υπαλλήλους της αυξημένο κατά 22% από 392 εκατομμύρια ευρώ το προηγούμενο έτος, στα 480 εκατομμύρια το 2011, το υψηλότερο ποσό μέχρι τώρα για την εταιρεία. Την εξαγορά αναμφίβολα προώθησε ο πρόεδρος της VAG (και, στην ηλικία των 75 ετών, ακόμη ένας ιδιοκτήτης Ducati) Piëch Ferdinand, ο οποίος είχε προηγουμένως εκφράσει δημοσίως τη λύπη του που δεν επέλεξαν να αγοράσουν την Ducati το 1985, όταν η τότε κρατική εταιρεία είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, δηλώνοντας σε μια συνέντευξη του 2008 στο γερμανικό περιοδικό Stern ότι “ακόμη θέλω μια μικρή, πολύτιμη, εταιρεία κατασκευής μοτοσυκλετών." Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η απόκτηση της Ducati, παρόλο το ότι δεν έγινε στο ύψος της τιμής του ενός δισεκατομμυρίου που αναζητούσε η οικογένεια Bonomi, έχει και μια δόση ματαιοδοξίας και δεν είναι “έξυπνη επένδυση”, αλλά με τα 17 δισεκατομμύρια ευρώ που διαθέτει η VAG, σίγουρα μπορεί να αντέξει μια τέτοια πολυτέλεια. Η απόκτηση της Ducati από τη VAG δεν μπορεί παρά να είναι ένα θετικό βήμα για την πρόοδό της. Πλέον δεν ανήκει σε κερδοσκόπους επενδυτές που βλέπουν την Ducati σαν μια βραχυπρόθεσμη επένδυση, και προσπαθούν να αποκομίσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, κάνοντας μόνο τις ελάχιστες δυνατές επενδύσεις προκειμένου να την πουλήσουν σύντομα στην μεγαλύτερη τιμή. Τώρα ανήκει σε μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίας στον κόσμο, η οποία έχει ήδη αποδείξει με την επιτυχημένη ιδιοκτησία της Lamborghini (αλλά και της Bentley, της Italdesign και της Bugatti) ότι μπορεί να διαχειριστεί με επιτυχία την ανάπτυξη μιας εταιρείας με κύρος, όπως η Ducati, και φυσικά διαθέτει τους απαραίτητους πόρους, οικονομικούς, τεχνικούς και ανθρώπινους για να το κάνει σε μακροπρόθεσμη βάση. Σκεφτείτε ότι το 1997, το έτος πριν από την εξαγορά της από τη VAG, η Lamborghini πούλησε 209 Diablo, ενώ μια δεκαετία αργότερα, το 2007, πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση, η εταιρεία πούλησε 2.580 αυτοκίνητα μια τεράστια αύξηση του όγκου παραγωγής, και της ποιότητας, που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο της ιδιοκτησίας από την VAG, και χωρίς να αλλάξουν οι αξίες της φίρμας. Και η Ducati μπορεί να αναμένει μια παρόμοια μεταχείριση. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η VAG έχει επιλέξει να παρουσιάσει την αγορά της Ducati να γίνεται μέσω της Audi, αν και η Audi AG, είναι μόνο ένα μέρος του ευρύτερου ομίλου VAG. Μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κυριότερος ανταγωνιστής της Audi στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι η BMW, η οποία βεβαίως έχει τη δική της εντυπωσιακή επιτυχία στο τμήμα της μοτοσυκλέτας, σαν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής.

Στην πρόσφατη αποκλειστική συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Claudio Domenicali αποκάλυψε ορισμένους τομείς προϊόντων (off-road, maxi-σκούτερ, κλπ.), στους οποίους πιστεύει πως η Ducati θα πρέπει να αναζητήσει την παρουσία της, με την επιφύλαξη να υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι για την ανάπτυξή τους. Τώρα με την απόκτηση της Ducati από την VAG το κάνει δυνατόν. Θα είναι ενδιαφέρον ακόμη να δούμε εάν η VAG αποφασίσει να συνεχίσει την ανάπτυξη του προτεινόμενου νέου εργοστασίου της Ducati στο οικόπεδο με την μικρότερη έκταση που αποκτήθηκε από την Investindustrial και τους συνεργάτες της ένα χιλιόμετρο απόσταση από το υφιστάμενο εργοστάσιο στο Borgo Panigale, ή θα προτιμήσει την ανάπλαση του υπάρχοντος, το οποίο βρίσκεται σε μεγαλύτερο οικόπεδο. Επιπλέον, ως μέλος της αυτοκρατορίας VAG, η μακροχρόνια συνεργασία της Ducati με την Ferrari, που ανήκει στην Fiat, είναι βέβαιο ότι θα τελειώσει. Ωστόσο, αντί των 45 χιλιομέτρων βορειοδυτικά καθημερινής μετακίνησης από το εργοστάσιο της Ducati μέχρι το Maranello, για συνεργασία με τους μηχανικούς της Ferrari, ή για την χρήση της αεροσήραγγας ή άλλου εξοπλισμού υψηλού επιπέδου, οι μηχανικοί της Ducati θα πρέπει να ταξιδεύουν μόνο 25 χιλιόμετρα βόρεια του Borgo Panigale για να επισκεφθούν το εργοστάσιο της Lamborghini στην Sant' Agata Bolognese, όπου ένας παρόμοιος εξοπλισμός θα είναι σίγουρα διαθέσιμος. Θα δούμε μια Lamborghini με Desmo κινητήρα στο μέλλον; Ποιος ξέρει… Ίσως πάντως ένα σκούτερ Ducati να είναι μόνο θέμα χρόνου!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/7/2025

Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.

Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.

Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!

Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!

Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!

Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.

Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.

Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.

Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.

Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού

Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.

Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!