Καλύτερο το μέλλον της Ducati στο Group VAG

Από το

Μαύρο Σκύλο

18/5/2012

Μετά από μια περίοδο έντονων φημών για την εξαγορά της Ducati ήρθε στις 19 Απριλίου η επίσημη ανακοίνωση της γερμανικής Volkswagen Audi Group / VAG που επιβεβαίωσε την απόφασή της να την αγοράσει.

Η τιμή δεν αποκαλύφθηκε, αλλά οι ειδήσεις λένε ότι η VAG θα πληρώσει στους ιδιοκτήτες της Ducati Performance, έναν όμιλο επενδύσεων με επικεφαλής την οικογένεια Bonomi, το ποσό των 860 εκατομμυρίων ευρώ, για τον έλεγχο του 100% της Ducati, στα οποία περιλαμβάνεται και ένα χρέος 200 εκατομμυρίων ευρώ. Το 2011 έχει επιβεβαιωθεί ότι η Ducati πούλησε 42.233 μοτοσυκλέτες σε όλο τον κόσμο, έχοντας 17,5% αύξηση σε σχέση με τις 36.050 μονάδες που παραδόθηκαν το 2010, με τον κύκλο εργασιών που παράγεται από 1.135 υπαλλήλους της αυξημένο κατά 22% από 392 εκατομμύρια ευρώ το προηγούμενο έτος, στα 480 εκατομμύρια το 2011, το υψηλότερο ποσό μέχρι τώρα για την εταιρεία. Την εξαγορά αναμφίβολα προώθησε ο πρόεδρος της VAG (και, στην ηλικία των 75 ετών, ακόμη ένας ιδιοκτήτης Ducati) Piëch Ferdinand, ο οποίος είχε προηγουμένως εκφράσει δημοσίως τη λύπη του που δεν επέλεξαν να αγοράσουν την Ducati το 1985, όταν η τότε κρατική εταιρεία είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, δηλώνοντας σε μια συνέντευξη του 2008 στο γερμανικό περιοδικό Stern ότι “ακόμη θέλω μια μικρή, πολύτιμη, εταιρεία κατασκευής μοτοσυκλετών." Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η απόκτηση της Ducati, παρόλο το ότι δεν έγινε στο ύψος της τιμής του ενός δισεκατομμυρίου που αναζητούσε η οικογένεια Bonomi, έχει και μια δόση ματαιοδοξίας και δεν είναι “έξυπνη επένδυση”, αλλά με τα 17 δισεκατομμύρια ευρώ που διαθέτει η VAG, σίγουρα μπορεί να αντέξει μια τέτοια πολυτέλεια. Η απόκτηση της Ducati από τη VAG δεν μπορεί παρά να είναι ένα θετικό βήμα για την πρόοδό της. Πλέον δεν ανήκει σε κερδοσκόπους επενδυτές που βλέπουν την Ducati σαν μια βραχυπρόθεσμη επένδυση, και προσπαθούν να αποκομίσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, κάνοντας μόνο τις ελάχιστες δυνατές επενδύσεις προκειμένου να την πουλήσουν σύντομα στην μεγαλύτερη τιμή. Τώρα ανήκει σε μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίας στον κόσμο, η οποία έχει ήδη αποδείξει με την επιτυχημένη ιδιοκτησία της Lamborghini (αλλά και της Bentley, της Italdesign και της Bugatti) ότι μπορεί να διαχειριστεί με επιτυχία την ανάπτυξη μιας εταιρείας με κύρος, όπως η Ducati, και φυσικά διαθέτει τους απαραίτητους πόρους, οικονομικούς, τεχνικούς και ανθρώπινους για να το κάνει σε μακροπρόθεσμη βάση. Σκεφτείτε ότι το 1997, το έτος πριν από την εξαγορά της από τη VAG, η Lamborghini πούλησε 209 Diablo, ενώ μια δεκαετία αργότερα, το 2007, πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση, η εταιρεία πούλησε 2.580 αυτοκίνητα μια τεράστια αύξηση του όγκου παραγωγής, και της ποιότητας, που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο της ιδιοκτησίας από την VAG, και χωρίς να αλλάξουν οι αξίες της φίρμας. Και η Ducati μπορεί να αναμένει μια παρόμοια μεταχείριση. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η VAG έχει επιλέξει να παρουσιάσει την αγορά της Ducati να γίνεται μέσω της Audi, αν και η Audi AG, είναι μόνο ένα μέρος του ευρύτερου ομίλου VAG. Μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κυριότερος ανταγωνιστής της Audi στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι η BMW, η οποία βεβαίως έχει τη δική της εντυπωσιακή επιτυχία στο τμήμα της μοτοσυκλέτας, σαν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής.

Στην πρόσφατη αποκλειστική συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Claudio Domenicali αποκάλυψε ορισμένους τομείς προϊόντων (off-road, maxi-σκούτερ, κλπ.), στους οποίους πιστεύει πως η Ducati θα πρέπει να αναζητήσει την παρουσία της, με την επιφύλαξη να υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι για την ανάπτυξή τους. Τώρα με την απόκτηση της Ducati από την VAG το κάνει δυνατόν. Θα είναι ενδιαφέρον ακόμη να δούμε εάν η VAG αποφασίσει να συνεχίσει την ανάπτυξη του προτεινόμενου νέου εργοστασίου της Ducati στο οικόπεδο με την μικρότερη έκταση που αποκτήθηκε από την Investindustrial και τους συνεργάτες της ένα χιλιόμετρο απόσταση από το υφιστάμενο εργοστάσιο στο Borgo Panigale, ή θα προτιμήσει την ανάπλαση του υπάρχοντος, το οποίο βρίσκεται σε μεγαλύτερο οικόπεδο. Επιπλέον, ως μέλος της αυτοκρατορίας VAG, η μακροχρόνια συνεργασία της Ducati με την Ferrari, που ανήκει στην Fiat, είναι βέβαιο ότι θα τελειώσει. Ωστόσο, αντί των 45 χιλιομέτρων βορειοδυτικά καθημερινής μετακίνησης από το εργοστάσιο της Ducati μέχρι το Maranello, για συνεργασία με τους μηχανικούς της Ferrari, ή για την χρήση της αεροσήραγγας ή άλλου εξοπλισμού υψηλού επιπέδου, οι μηχανικοί της Ducati θα πρέπει να ταξιδεύουν μόνο 25 χιλιόμετρα βόρεια του Borgo Panigale για να επισκεφθούν το εργοστάσιο της Lamborghini στην Sant' Agata Bolognese, όπου ένας παρόμοιος εξοπλισμός θα είναι σίγουρα διαθέσιμος. Θα δούμε μια Lamborghini με Desmo κινητήρα στο μέλλον; Ποιος ξέρει… Ίσως πάντως ένα σκούτερ Ducati να είναι μόνο θέμα χρόνου!

Kawasaki W230 & Meguro S1 2026 – Συνεχίζουν χωρίς αλλαγές και την επόμενη χρονιά

Νέο πράσινο μεταλλικό χρώμα για την W230
Kawasaki W230 Meguro S1
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

H Kawasaki επιβεβαιώνει ότι τα W230 και Meguro S1 θα παραμείνουν στη γκάμα της και για το 2026 με τις δύο μοτοσυκλέτες -ουσιαστικά είναι μία- να είναι διαθέσιμες σε ένα χρώμα η καθεμιά.

Η είδηση της παραμονής των κλασσικών μοτοσυκλετών στην γκάμα της Kawasaki είναι από μόνη της είναι ευχάριστη με τη W230 να αποκτά νέο χρώμα το ιδιαίτερα κοψμό Metallic Matte Dark Green προσθέτοντας ακόμα περισσότερο χαρακτήρα στην κλασική της εμφάνιση.

Η σειρά "W" είναι κάτι παραπάνω από ένας φόρος τιμής στην ιστορία της Kawasaki. Είναι ένα ζωντανό κομμάτι της, με ρίζες που φτάνουν πίσω στη δεκαετία του '60 και την εμβληματική W1, τη μοτοσυκλέτα που βασίστηκε στην αρχική Meguro K1 – δημιουργία μιας εταιρείας που αποτελεί θεμέλιο λίθο της ιαπωνικής μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Η Meguro, η οποία γιόρτασε τα 100 χρόνια της το 2024, επιστρέφει πλέον στο προσκήνιο όχι ως νοσταλγία, αλλά ως ενεργό κομμάτι της σύγχρονης γκάμας της Kawasaki.

Kawasaki W230 Meguro S1

Δύο μοντέλα, μία καρδιά

Αν και η W230 και η Meguro S1 διατηρούν αισθητικές διαφορές, κάτω από τη σέλα χτυπά η ίδια καρδιά: o αερόψυκτος, μονοκύλινδρος κινητήρας των 233 κ.εκ. με τον έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο και τις δύο βαλβίδες που δίνει έμφαση στην ροπή και την αίσθηση, όχι στις απόλυτες επιδόσεις, κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει άλλωστε αφού δεν έχει και αυτόν τον στόχο. Η απόδοση για το μοτέρ με τις σχεδόν τετράγωνες διαστάσεις για τον κύλινδρό του (67x66 χλστ.) βρίσκεται στους 17 ίππους 

Το χαμηλό βάρος των 143 κιλών, σε συνδυασμό με το χαμηλό ύψος σέλας, καθιστούν και τα δύο μοντέλα ιδανικά για καθημερινή χρήση αλλά και για νέους ή επιστρέφοντες αναβάτες που εκτιμούν τη διαχρονική απλότητα.

Ο κινητήρας διαθέτει αντικραδασμικό άξονα για περιορισμό των πρωτευόντων  δονήσεων, αλλά παραμένει “σπιρτόζος”, θυμίζοντας παρελθούσες εποχές.

Kawasaki W230 Meguro S1

Η Kawasaki έχει επενδύσει στην αυθεντικότητα του σχεδιασμού. Από τα μεταλλικά φτερά, έως τις ακτινωτές ζάντες και την χρωμιωμένη εξάτμιση, η λεπτομέρεια μετράει και φαίνεται. Τα όργανα είναι διπλοί αναλογικοί μετρητές, όπως αρμόζει σε μια μοτοσυκλέτα που σέβεται την κλασική της καταγωγή.

Η ανάρτηση αποτελείται από τηλεσκοπικό πιρούνι 37mm εμπρός και διπλά αμορτισέρ πίσω, με πέντε ρυθμίσεις προφόρτισης, δίνοντας την απαιτούμενη ρετρό αίσθηση αλλά χωρίς να θυσιάζουν την άνεση της καθημερινής χρήσης.

Η W230 είναι πιο ανάλαφρη και "μοντέρνα" στην έκφρασή της. Το ρεζερβουάρ της έρχεται πλέον και σε σκούρο μεταλλικό πράσινο και ανάγλυφο έμβλημα "W". Από την άλλη, η Meguro S1 είναι πιο εντυπωσιακή με το χρωμιωμένο ρεζερβουάρ, τα παραδοσιακά λογότυπα "M" και τις λευκές λεπτομέρειες στη σέλα που την κάνουν να μοιάζει βγαλμένη από βιτρίνα του 1965, μόνο που τώρα έρχεται με ABS και Euro5 προδιαγραφές.

Σε μια εποχή που οι περισσότερες μοτοσυκλέτες κυνηγούν τα τελευταία gadgets και τις πιο εξελιγμένες ηλεκτρονικές αναρτήσεις, η Kawasaki μας υπενθυμίζει πως η απλότητα είναι διαχρονική. Τα W230 και Meguro S1 είναι δύο μοτοσυκλέτες που δεν χρειάζονται εξηγήσεις, όλα είναι απλά και γνώριμα. Κοιτάς, απολαμβάνεις, βάζεις μπροστά και οδηγείς.