Kawasaki: Πρώτη ιαπωνική εταιρεία με Advanced Rider Assistance System της Bosch

Στόχος η ασφάλεια του αναβάτη
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

25/11/2019

Το γεγονός ότι η Bosch εργάζεται τα τελευταία χρόνια στη μεταφορά τεχνογνωσίας των ηλεκτρονικών βοηθημάτων από τα αυτοκίνητα στις μοτοσυκλέτες, δεν αποτελεί κάποια “ηχηρή” είδηση. Μάλιστα, γνωρίζουμε πως η εταιρεία συνεργάζεται τόσο με την Ducati όσο και με την KTM για την ανάπτυξη και εξέλιξη του Hardware αλλά και των προγραμμάτων που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή του Adavanced Riders Assistance System (ARAS).

Στην περσινή EICMA είχαμε δει το Multistrada της Ducati εφοδιασμένο με τα πρωτότυπα ραντάρ, ενώ το σύστημα δεν έχει περάσει ακόμη στις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Το ίδιο συνέβη και το προηγούμενο καλοκαίρι που είδαμε την KTM να δοκιμάζει ένα πρωτότυπο 1290 Adventure T, με ενσωματωμένο ραντάρ στο κάτω μέρος του προβολέα. Το ARAS εξελίσσεται και είναι σίγουρο πως θα έρθει στον κόσμο των μοτοσυκλετών. Το θέμα είναι ποια εταιρεία θα εφοδιάσει πρώτη τις μοτοσυκλέτες της με αυτό. Γνωρίζουμε πως η ΚΤΜ έχει δηλώσει ότι το 2021 τα μοντέλα της θα αρχίσουν να εξοπλίζονται με αυτό το σύστημα και στο παρελθόν υπήρξε πρωτοπόρος στην εφαρμογή του Cornering ABS, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες να έχει άλλη μια πρωτιά στο τομέα των νέων τεχνολογιών. Η Ducati από την άλλη παραμένει σιωπηλή, ενώ τώρα η Kawasaki φαίνεται πως μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι, όπως προκύπτει από δελτίου τύπου που εξέδωσε, διεκδικώντας μάλιστα και τον τίτλο πως οι μοτοσυκλέτες της θα είναι οι πρώτες ιαπωνικές, εφοδιασμένες με ARAS.

Στο παρελθόν είχαμε δει πατέντες της Kawasaki για το ότι εργαζόταν πάνω σε αυτόν το τομέα, χωρίς όμως να υπάρχουν πληροφορίες για το αν το αναπτύσσει μόνη της ή όχι. Πλέον έχει ανακοινωθεί επίσημα η συνεργασία της με την Bosch και η προσθήκη του ARAS θα εισάγει περισσότερες τεχνολογίες στις μοτοσυκλέτες της. Αυτό προκύπτει από το Hardware που πρέπει να έχει η μοτοσυκλέτα για την ύπαρξη του συστήματος, όπως ο ηλεκτρονικός έλεγχος του γκαζιού (ride by wire) και ο ηλεκτρονικός έλεγχος του φρένου (brake by wire). Σε συνεργασία με τα ραντάρ, καθιστούν δυνατή τη χρήση του Adaptive Cruise Control (ACC), που σε αντίθεση με το κλασσικό cruise control δεν ρυθμίζεται μόνο η ταχύτητα αλλά και η απόσταση που επιθυμεί να έχει ο αναβάτης απ’ το προπορευόμενο όχημα. Όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν η πρώτη γενιά του ACC δεν λειτουργούσε αλάνθαστα, αφού στις ανοιχτές στροφές σε δρόμους με μπαριέρες οι αισθητήρες μπέρδευαν τα προστευτικά του δρόμου με άλλο όχημα που επιχειρούσε να μπει ανάμεσα στη μοτοσυκλέτα και το αυτοκίνητο μπροστά, με αποτέλεσμα να φρενάρει για την αποφυγή ατυχήματος. Το φαινόμενο αυτό έχει μειωθεί σημαντικά και οδεύει στο να τελειοποιηθεί όσο το σύστημα εξελίσσεται. Ακόμη, μέσω του ηλεκτρονικού ελέγχου του φρένου, η μοτοσυκλέτα θα έχει τη δυνατότητα να εφοδιαστεί με hill-assist (λειτουργία που ενεργοποιεί το φρένο όταν η μοτοσυκλέτα βρίσκεται σε ανηφόρα για να μην το πατά μόνιμα ο αναβάτης και πατά σταθερά και με τα δύο πόδια στην άσφαλτο) αν χρησιμοποιεί μονάδα IMU.

Άλλη μια λειτουργία που θα εισαχθεί είναι το αυτόματο σύστημα προειδοποίησης για πιθανή σύγκρουση με άλλο όχημα μέσω οπτικών ερεθισμάτων (συνήθως μέσα από λυχνίες που υπάρχουν στους καθρέπτες) ή ακουστικών για την αποφυγή του. Παραδείγματος χάριν, το σύστημα ενεργοποιείται και προειδοποιεί μέσω της λυχνίας του καθρέπτη τον αναβάτη όταν ένα όχημα πίσω του πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα και ο ίδιος δεν αντιδρά.

Η τελευταία λειτουργία που εισάγει το ARAS είναι το Blind-spot detection, όπου ελέγχοντας περιμετρικά το χώρο της μοτοσυκλέτας μέσω των ραντάρ, ειδοποιεί τον αναβάτη για οχήματα που μπορεί να βρίσκονται στην τυφλή γωνία των καθρεπτών.

Προς το παρόν, η Kawasaki δεν έχει ανακοινώσει ποια μοντέλα σκοπεύει να εξοπλίσει με το ARAS ούτε το πότε θα κυκλοφορήσουν στην αγορά. Μέσω του Yuji Horiuchi, Προέδρου της Motorcycles & Engine Company στην Kawasaki Heavy Insdustries, και του Geoff Liersch, Προέδρου της Bosch Two-Wheeler and Powersports Business Unit, έγινε ξεκάθαρο ότι η “πράσινη” εταιρεία θα είναι το πρώτο ιαπωνικό εργοστάσιο που οι μοτοσυκλέτες του θα χρησιμοποιούν το νέο ηλεκτρονικό βοήθημα και τα ραντάρ της Bosch, προσφέροντας πιο ασφαλή και άνετα ταξίδια.

Σίγουρα, η εισαγωγή των νεών τεχνολογιών μπορεί να μην εκφράζει τους αναβάτες που θέλουν τις μοτοσυκλέτες τους όσο πιο “αγνές” γίνεται -χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα- όμως η αλήθεια είναι πως είναι ιδιαίτερα χρήσιμα ειδικά στους ελληνικούς δρόμους, που οι περισσότεροι έχουν τη προσοχή τους στο smartphone και όχι στην οδήγηση.

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…